την Ελληνική υφαλοκρηπίδα αλλά δημιουργεί εντελώς νέα δεδομένα στο Αιγαίο. Η δε περιοχή που καταλαμβάνουν τα ανωτέρω θαλάσσια ερευνητικά τεμάχια αποτελεί μέρος της μη ανακηρυχθείσας, αλλά πολύ υπαρκτής, Ελληνικής Οικονομικής Αποκλειστικής Ζώνης (ΑΟΖ) που για άγνωστους λόγους διαδοχικές Ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν προσδιορίσει ακόμα φοβούμενες και προεξοφλώντας Τουρκικές αντιδράσεις. Όπως και για ακριβώς τους ίδιους λόγους δεν έχουμε επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, από το σημερινό περιοριστικό όριο των 6 νμ, όπως επίσης δικαιούμεθα από το Διεθνές Δίκαιο.
Η δε απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να αμφισβητήσει με τόσο προκλητικό τρόπο την Ελληνική κυριαρχία στην περιοχή διευκολύνθηκε αφάνταστα από την ολιγωρία και απαράδεκτες παραλείψεις διαδοχικών κυβερνήσεων την τελευταία 25ετία. Όμως βάσει του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS) η Ελλάδα θα μπορούσε εδώ και χρόνια να έχει ανακηρύξει ΑΟΖ προδιαγράφοντας με αυτόν τον τρόπο τις "κόκκινες" γραμμές της εντός των οποίων τυχόν ερευνητική δραστηριοποίηση από άλλα κράτος θα θεωρείτο εχθρική ενέργεια. Με την Ελλάδα να μην έχει ανακηρύξει ΑΟΖ ούτε να έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ, αυτή στερείται σήμερα της απαραίτητης νομικής κάλυψης που θα της επέτρεπε μια άμεση και διεθνώς αποδεκτή και κατανοητή αντίδραση.
Όπως δείχνει ο χάρτης των 24 θαλασσίων τεμαχίων που έχει οριοθετήσει η Άγκυρα αυτές ευρίσκονται όχι μόνο εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που στην περίπτωση των ερευνών και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ταυτίζεται με την ΑΟΖ, αλλά δυστυχώς παραβιάζουν και τη ζώνη μεταξύ 6 και 12 νμ, το οποίο πλέον δημιουργεί σημαντικά νομικά εμπόδια στην περίπτωση που η σημερινή ή κάποια μελλοντική κυβέρνηση θα ήθελε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ.
Εάν λάβουμε δε υπ´ όψη και την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας πριν ένα ακριβώς χρόνο, η τελευταία και μέχρι πρότινος αδιανόητη κίνηση καθορισμού ερευνητικών περιοχών στην θαλάσσια περιοχή της Δωδεκανήσου έρχεται για να αποκαλύψει τις καθαρά εχθρικές κινήσεις της Άγκυρας κατά της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Δυστυχώς η επίσημη Ελληνική αντίδραση στην τελευταία αυτή Τουρκική κατάφορη παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων περιορίστηκε σε ένα αυστηρά διπλωματικό πλαίσιο που όπως όλοι γνωρίζουμε δεν έχει την παραμικρή επίδραση στην συμπεριφορά της Γείτονος ο μεγαλοϊδεατισμός της οποίας δεν τις επιτρέπει να αποκλίνει από τις μακρόπνοης επιδιώξεις της που δεν είναι άλλες από την πλήρη και ασφυκτική θαλάσσια περικύκλωση της χώρας μας. Προκειμένου να αποφευχθεί η από κάθε άποψη απαίσια αυτή προοπτική η Ελλάδα θα πρέπει να αντιδράσει πλέον δυναμικά και κυρίως με πολύ πρακτικό τρόπο.
Η αντίδραση αυτή για να είναι αποτελεσματική θα μπορούσε να κινηθεί ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα. Πρώτον, μέσω προσφυγής στην γενική γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών που είναι επιφορτισμένη με τα θέματα της UNCLOS όπου πέρα από τη συνήθη ρηματική διακοίνωση διαμαρτυρίας θα πρέπει να κατατεθούν και οι απαραίτητοι χάρτες με τις Ελληνικές θέσεις για την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Με την ελληνική διπλωματία να δείχνει διαχρονικά μια αλλεργία στην χρησιμοποίηση χαρτών έχει αφήσει τελείως ελεύθερο το πεδίο στην Άγκυρα να καθορίζει αυτή κατά το δοκούν τις περιοχές τις οποίες θεωρεί ότι ανήκουν στην δικαιοδοσία της. Με αποκορύφωμα την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας τον Ιούνιο 2019 και τώρα με την οριοθέτηση ερευνητικών περιοχών λίγα μίλια έξω από τα παράλια της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης.
- Η Ελληνική ΑΟΖ όπως έχει δημοσιευθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και βασίζεται στις προβλέψεις της UNCLOS.
Δεύτερον, και όπως κατ´ επανάληψη έχουμε υποστηρίξει μέσω της στήλης (εδώ) η Ελλάδα θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν μέσω της ΕΔΕΥ να προχωρήσει στην επαναπροκήρυξη των ερευνητικών περιοχών νότια της Κρήτης που δεν διεκδικήθηκαν στο πλαίσιο του Β Διεθνούς Γύρου Παραχωρήσεων και των μετέπειτα διαδικασιών Open Door (2015-2018).Τα τεμάχια αυτά περιλαμβάνουν τα blocks 17,18,19 και 13,14,15. Με το να επαναπροκηρύξει τα ανωτέρω θαλασσοτεμάχια η Ελλάδα, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα για το που ανήκει αυτή η περιοχή.
Εάν δεν το πράξει αυτό η Αθήνα κινδυνεύουμε πολύ σύντομα να δούμε τα τουρκικά πλωτά γεωτρύπανα να πραγματοποιούν γεωτρήσεις νότια των Σφακιών και της Ιεράπετρας.
- Τα θαλάσσια ερευνητικά τεμάχια που προκηρύχθηκαν από το ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο του Β' Διεθνούς Γύρου Παραχωρήσεων, το 2015. Η οριοθέτηση έγινε βάσει του Ν4001/2011 των προβλέψεων της UNCLOS (Πηγή: ΥΠΕΝ)
Μια ακόμα κίνηση σε πρακτικό επίπεδο θα ήταν η οργάνωση σεισμικών ερευνών εντός των ορίων της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην ίδια περιοχή που η Τουρκία σήμερα με Περισσό θράσος έχει ορίσει τις νέες ερευνητικές περιοχές. Με αυτόν τον τρόπο θα έστελνε ένα ακόμα ισχυρό μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να εξασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στις περιοχές που βάσει του διεθνούς δικαίου θεωρεί ότι της ανήκουν.
Η κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα έχει προ πολλού ξεπεράσει την φάση των υπερπτήσεων και των αναγνωριστικών πλόων ερευνητικών σκαφών και έχει εισέλθει στο επίπεδο της έμπρακτης αμφισβήτησης. Ας μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι η Άγκυρα έχει ήδη δρομολογήσει σειρά ερευνητικών γεωτρήσεων μέσα στους επόμενους μήνες στις περιοχές που έχει ορίσει ως δικές της βάσει του διάτρητου αλλά υπαρκτού Τουρκολιβυκού Συμφώνου. Όπως εξ άλλου τονίζει ο Καθηγ. Άγγελος Συρίγος σε χθεσινή δήλωσή του "οι γείτονες έχουν επενδύσει 1 δισ. σε σεισμικά πλοία και γεωτρύπανα και δεν έκαναν την επένδυση για να τα κρατήσουν στα λιμάνια". Άρα, και όσο είναι καιρός η Ελλάδα οφείλει να αντιδράσει έμπρακτα μέσω ερευνών και κάνοντας πλήρη χρήση των δικαιωμάτων της που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Έστω και χωρίς ΑΟΖ απαιτείται η άμεση δραστηριοποίηση της Ελλάδας σε έρευνες.