της όπερας του Τζιάκομο Ροσσίνι «Ο κουρέας της Σεβίλλης»: Άλλος επλήρωσε και άλλος …ενυμφεύθη.(*)
Το Κομμισαριάτο της Ευρωπαϊκής …Διαίρεσης (ΕΔ) ανέθεσε σε πανεπιστήμιο της Ισπανίας, να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης στην περίπτωση της Νοτιανατολικής Μεσογείου και να καθορίσει τις οικονομικές ζώνες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Δοθέντος ότι από την σύμβαση ΓΙΟΥΝΚΛΟΣ, τα νησιά διαθέτουν αιγιαλίτιδα ζώνη και ΑΟΖ, το πανεπιστήμιο της Σεβίλλης εξεπόνησε χάρτες της περιοχής όπου το Καστελόριζο εμφανίζεται να συνορεύει με την ΑΟΖ της Αιγύπτου και της Κύπρου νοτίως και ανατολικώς και δυτικώς με την Τουρκική ΑΟΖ και τους παρέδωσε στον εντολέα, την Κομισιόν .
Έδρασε δηλαδή ως τεχνικός σύμβουλος δια να μορφώσει γνώμη η Κομισιόν επιστημονικώς. Αυτό δεν σημαίνει ότι διαμόρφωσαν δίκαιον οι χάρτες του πανεπιστημίου της Σεβίλλης. Όπως κάθε σύμβουλος εφάρμοσε το θετικό δίκαιον από το οποίο πάντοτε πηγάζουν οι χάρτες και όχι αντιστρόφως.
Της Τουρκίας όμως δεν άρεσαν οι χάρτες της Σεβίλλης καθ’ όσον δεν αναγνωρίζει στα νησιά υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, θεωρεί δε το Αιγαίον κλειστή θάλασσα αλλ’ όχι την Μαύρη Θάλασσα!
Οι Ευρωκομμισάριοι, κατά κανόνα Τουρκολάγνοι, δεν προώθησαν τους χάρτες της Σεβίλλης στο Συμβούλιο των Υπουργών εξωτερικών, οπότε σήμερα το ζήτημα των Τουρκικών παρανομιών θα είχε λήξει στην σύνοδο των αλλά έβαλαν μία Τουρκική εφημερία δήθεν να «ερωτήσει» αν οι χάρτες ισχύουν, για να έχουν προφανώς καλυμμένα τα νώτα των .
Αλλ’ ως διεπίστωσε και εχθές ο ειρηνομεσίτης Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μαάς που πήγε στην Άγκυρα να εξασφαλίσει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων Ελλάδος-Τουρκίας , ισχύει το «ου με πείσεις κι αν με πείσεις». Οι Τούρκοι τον χαβά των, τα θέλουν όλα.
Εν τούτοις, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγήπ Ερντογάν έκαμε ένα άλλο, σοβαρότερο λάθος: συνομίλησε δύο φορές με την ηγεσία της Παλαιστινιακής ΧΑΜΑΣ και παρέσχε άσυλο στα στελέχη της που έχουν χαρακτηρισθεί από την Δύση ως «τρομοκρατική οργάνωση». Αποτέλεσμα η χθεσινή έντονη διαμαρτυρία του Αμερικανικού «Στέητ Ντιπάρτμεντ».
Ακόμη πιο επικίνδυνη για τον Τούρκο ηγέτη είναι η εχθρότης του Ισραήλ, που προσφάτως εχαρακτήρισε την Τουρκία ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τους Ισραηλίτες απ’ ό,τι το Ιράν.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, εάν ο Ερντογάν οξύνει την κλιμάκωση της αντιπαραθέσεως με την Ευρώπη και προκαλέσει την αντίδραση της Αμερικής και του Ισραήλ, θα χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων.
Αν σήμερα ζούσε ο Κ. Π. Καβάφης θα έγραφε: «Στο… Βερολίνο δεν δόθηκε ο χρησμός αλλού έγινε η μοιρασιά»(**).
(*) Με το λιμπρέτο του Τζέζαρε Στερμπίνι, στα τεχνάσματα του κόμη Αλμαβίδα για να πάρει την κηδευομένη του Δον Μπαρτόλομιου, ωραία Ροζαλίνα, βοήθησε ο κουρέας Φίγκαρο που ήταν στην υπηρεσία του απατημένου κηδεμόνα.
(**) Παράφρασις του Καβαφικού ποιήματος «Πρέσβεις από την Αλεξάνδρεια» του 1918.