Η κακή αρχή των υπερβολικών προσδοκιών και των λανθασμένων παρεμβάσεων της κυβέρνησης προς τις ΗΠΑ έγινε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην πρώτη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, τον Οκτώβριο 2019. Σύμφωνα με πηγές που είχαν άμεση γνώση των τότε διαμειφθέντων, ο πρωθυπουργός έθεσε ζήτημα συμμετοχής αμερικανικών εταιριών σε (συνολική ή μερική) ιδιωτικοποίηση της ΕΑΒ. Ξέχασε ότι πέρασαν οι εποχές του Ψυχρού Πολέμου, που ίσως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορούσε να συμβουλεύσει πού και πώς θα μπορούσαν να γίνουν αμερικανικές επενδύσεις στο εξωτερικό.
Τα σύγχρονα κριτήρια είναι αμιγώς οικονομικά και εμπορικά. Είναι δε βέβαιο πως αν η ΕΑΒ ήταν σήμερα εκ των "διαμαντιών του στέμματος" της διεθνούς αεροναυπηγικής, όπως ήταν το 1978, κατά την ίδρυσή της από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ευάγγελο Αβέρωφ ή έστω το 1991-93 κατά την ανάληψη του μάνατζμεντ από την τότε Lockheed, οι ξένες εταιρίες θα είχαν σπεύσει αυτοβούλως, χωρίς ανάγκη πολιτικών προσκλήσεων. Ο Μάικ Πομπέο φέρεται ότι δεν απάντησε στο αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στη διάρκεια των ίδιων συνομιλιών του Οκτωβρίου 2019, μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας πρότειναν έναρξη συνομιλιών για την προμήθεια μαχητικών F-35 και άλλων αεροσκαφών, καθώς και για επενδύσεις στο ναυπηγικό κλάδο. Η αμερικανική πλευρά αρκέστηκε να υπογραμμίσει πως ό,τι γίνει θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές της διαφάνειας και της σταθερότητας της επενδυτικής και φορολογικής νομοθεσίας.
Ενδιαφέρον για F-35
Η συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2020 στον Λευκό Οίκο, δεν ήταν καλύτερη, επειδή προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε ορισμένες περίπλοκες, ως και αντιφατικές, προτάσεις στον πρόεδρο Τραμπ. Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο αφενός για αγορά συγκεκριμένου αριθμού F-35 προς κάλυψη των αναγκών της Πολεμικής Αεροπορίας, αφετέρου για συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα του συγκεκριμένου αεροσκάφους.
Όμως, άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
(η συνέχεια στο slpress.gr)