Ο τούρκος αντιναύαρχος που υπήρξε έμπιστος συνεργάτης και σύμβουλος του Ερντογάν παραθέτει μια σειρά από λόγους για τους οποίους το Ισραήλ έχει όφελος να υπογράψει μια συμφωνία ΑΟΖ με την Τουρκία. Μένει να αποδειχθεί αν το το Ισραήλ θα διακινδυνεύσει μία ρήξη στις σχέσεις του με την Αθήνα, την Λευκωσία αλλά και άλλες χώρες της περιοχής, χάριν της Τουρκίας και της αναθεωρητικής πολιτικής του Ερντογάν.
Δείτε ολόκληρη την ανάλυση του Γιαϊτζί ΕΔΩ
Το κυπριακό Sigmalive προχώρησε στην ανάλυση των πιο σημαντικών αποσπασμάτων του άρθρου:
«Η Τουρκία και το Ισραήλ είναι δύο ηπειρωτικές παράκτιες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Φαίνεται ότι δύο χώρες έχουν ακτές που βρίσκονται απέναντι από την άλλη. Λαμβάνοντας υπόψη τις απέναντι ακτές τους, καθίσταται σαφές όταν εφαρμόζονται διαγώνιες γραμμές οριοθέτησης, όπως αυτή της Τουρκίας και της Λιβύης, Τουρκία και το Ισραήλ μοιράζονται επίσης ένα θαλάσσιο σύνορο.
Σύμφωνα με αυτά τα σύνορα που μοιράζονται η Τουρκία και το Ισραήλ, στην βάση της αρχής της αναλογικότητας, της χερσαίας κυριαρχίας στη θάλασσα, της μη καταπάτησης και της ισότητας, και χρησιμοποιώντας διαγώνιες γραμμές για να οριοθετήσουν τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας, είναι νόμιμο και δυνατό για την Τουρκία και το Ισραήλ να συνάψουν συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ τους. Εάν το Ισραήλ υπογράψει συμφωνία οριοθέτησης με την Τουρκία, αντί της «Ελληνικής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου» (όπως αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία, τότε (το Ισραήλ) θα αποκτήσει έως και 16.000 km2 περιοχής θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Σύμφωνα με τα τουρκικά-ισραηλινά θαλάσσια σύνορα, το Ισραήλ όχι μόνο κερδίζει περίπου 16.000 km² θαλάσσιας περιοχής, αλλά αυτό περιλαμβάνει το σύνολο του αγροτεμαχίου 12 που είναι γνωστό ως πεδίο Αφροδίτη, μεγάλες ποσότητες αποθεμάτων στα οικοπέδα 8, 9 και 11 και μέρος των οικοπέδων 7 και 10. Ταυτόχρονα, η Τουρκία αποκτά περίπου 10.000 km² θαλάσσιας περιοχής μαζί με τμήματα των θαλασσοτεμαχίων με αριθμό 1,5,6,7,8 και 10.
Ενώ μια τέτοια συμφωνία οριοθέτησης θα είναι πολύ επωφελής τόσο για την Τουρκία όσο και για το Ισραήλ, είναι επιτακτική ανάγκη να σημειωθεί ότι η γραμμή οριοθέτησης που πρόκειται να σχεδιαστεί δεν θα αγγίζει το νησί της Κύπρου. Επιπλέον, η συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας δεν θα επηρεάσει τις τρέχουσες περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Αιγύπτου.
Συμπερασματικά σημειώνεται πως η συμφωνία που είχε συνάψει η «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση» με το Ισραήλ απέδειξε ότι αγνοεί τις αρχές του διεθνούς ναυτικού δικαίου, η οποία επέτρεψε στην «Ελληινοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου» να αποκτήσει μια πολύ μεγαλύτερη ποσότητα θαλάσσιας περιοχής και να την επεκτείνει σε μια περιοχή που νόμιμα ανήκει στο Ισραήλ. Υπογράφοντας μια τέτοια συμφωνία οριοθέτησης με την «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου» χωρίς την καθοδήγηση των αρχών του διεθνούς δικαίου, το Ισραήλ έχει χάσει 4.600 km².
Η θαλάσσια περιοχή στην οποία βρίσκεται επίσης το πεδίο της Αφροδίτης, είναι μια περιοχή την οποία το Ισραήλ πρέπει να διεκδικήσει νόμιμα. Εάν εφαρμόσουμε τις προαναφερθείσες αρχές σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και σχεδιάσουμε διαγώνιες γραμμές σύμφωνα με τη γεωγραφική πραγματικότητα, τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι η Τουρκία και το Ισραήλ μοιράζονται θαλάσσια σύνορα όπως και η Τουρκία και η Λιβύη. Σε αυτό το πλαίσιο, αν το Ισραήλ επιδιώξει μια συμφωνία οριοθέτησης με την Τουρκία, με βάση τα θαλάσσια σύνορα που μοιράζονται μεταξύ τους, το Ισραήλ θα μπορούσε να αποκτήσει έως και 16.000 km² θαλάσσιας περιοχής.
Σε συμφωνία με τις κατάλληλες περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας που έχει το Ισραήλ το δικαίωμα να αξιώσει, το Ισραήλ πρέπει τουλάχιστον να προσαρμόσει τη συμφωνία οριοθέτησης που έχει υπογράψει με την «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση» για να διεκδικήσει εκ νέου δικαιώματα επί των περιοχών που αναφέρονται παραπάνω. Ωστόσο, για το Ισραήλ, η πιο ρεαλιστική και ωφέλιμη επιλογή θα ήταν να υπογράψει συμφωνία οριοθέτησης με την Τουρκία, με τις απέναντι ακτές Ενώ μια πιθανή συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ θα ήταν αμοιβαία επωφελής, είναι ακόμη σημαντικό να σημειωθεί ότι καμία συμφωνία δεν είναι απαραίτητη βάση του νόμου για οποιαδήποτε από τις δύο χώρες να ανακυρήξει αντίστοιχα τις ΑΟΖ τους. Καθορίζοντας τις ακτές που βρίσκονται η μια απέναντι από την άλλη, η Τουρκία μπορεί να δηλώσει τη δική της ΑΟΖ με βάση τις προδιαγραφές που αναφέρονται παραπάνω. Επομένως, ελλείψει συμφωνίας με το Ισραήλ, η Τουρκία θα διεκδικήσει τη θαλάσσια περιοχή εντός των δικαιωμάτων της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, ακόμη και αν η Τουρκία ανακυρήξη την ΑΟΖ της χωρίς συμφωνία με το Ισραήλ, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα επηρέαζε την τρέχουσα θαλάσσια δικαιοδοσία σε περιοχές του Ισραήλ, δεδομένου ότι τα σημερινά ισραηλινά θαλάσσια σύνορα θα βρισκόταν νότια της εν λόγω γραμμής οριοθέτησης 8. Ωστόσο, το επιθυμητό αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη η αμοιβαία συμφωνία μεταξύ αυτών των δύο μεγάλων χωρών της ανατολικής Μεσογείου».