Σύμμαχος του Ισραήλ την εποχή του Σάχη, το Ιράν μετατράπηκε μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 σε υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του εβραϊκού κράτους. Λίγο μετά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948, ο Σάχης του Ιράν ανέπτυξε στενές σχέσεις με το νέο κράτος. Στο Ιράν υπήρχε εκείνη την εποχή η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα της Μέσης Ανατολής. Το Ισραήλ εισήγαγε το 40% των αναγκών του σε πετρέλαιο και πουλούσε όπλα, προϊόντα τεχνολογίας και αγροτικά προϊόντα

Όλα άλλαξαν όμως μετά το 1979, με την εγκαθίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Τότε το Ιράν διέκοψε κάθε επίσημη σχέση με το Ισραήλ, αίροντας και την αναγνώριση του κράτους αυτού. Λίγο αργότερα, με την ενίσχυση του Ιράν, η παλαιστινιακή οργάνωση Ισλαμική Τζιχάντ ανέλαβε δράση κατά του Ισραήλ. Παρόλα αυτά, όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν επιτέθηκε στο Ιράν, το Ισραήλ ενίσχυσε σημαντικά την Τεχεράνη, θεωρώντας το ιρακινό καθεστώς χειρότερο των δύο κακών.

Μάλιστα το Ισραήλ βοήθησε το Ιράν να παρακάμψει το εναντίον του αμερικανικό εμπάργκο όπλων, παρέχοντάς του τεχνολογία αιχμής που επέτρεψαν την εκ νέου αξιοποίηση των καθηλωμένων αμερικανικής κατασκευής υπέρ-μαχητικών (για την εποχή) F-14, που το Ιράν είχε αγοράσει επί Σάχη. Τα αεροσκάφη αυτά κέρδισαν τον πόλεμο στον αέρα για το Ιράν, εξουδετερώνοντας με χαρακτηριστική ευκολία τα σοβιετικά μαχητικά που διέθετε η αεροπορία του Σαντάμ.

Το πυρηνικό Ιράν

Όταν το 1982 οι Ισραηλινοί εισέβαλαν στον Λίβανο, που μαίνονταν ο αιματηρός εμφύλιος, το Ιράν στράφηκε ανοιχτά κατά του Ισραήλ, ενισχύοντας την σιιτική οργάνωση της Χεζμπολάχ. Η εχθρότητα από τότε παγιώθηκε και εντάθηκε, ειδικά από την στιγμή που το Ιράν άρχισε να κατασκευάζει πυραύλους ικανούς να πλήξουν στόχους στην ισραηλινή επικράτεια και κορυφώθηκε με την απόφαση του Ιράν να θέσει σε εφαρμογή το πυρηνικό του πρόγραμμα.

(η συνέχεια στο slpress.gr)