Η Άγγελα  Μέρκελ  απέρχεται και το Εκοφίν επανέρχεται. Η απολιτική Επιτροπή του Συμβουλίου υπουργών οικονομικών διαπιστώνει στην Ελλάδα «αυξανόμενο και υψηλό δημόσιο χρέος, μεγάλο ποσοστό καθυστερουμένων και μη αποπληρουμένων Τραπεζικών δανείων, διευρυνομένη ελλειμματικότητα στις εξωτερικές συναλλαγές και μεγάλη ανεργία, που μπορούν  να οδηγήσουν σε νέο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, 

μετά την υγειονομική κρίση».(«Εστία» 15.7.21). Το 2022 ή 23 δεν θα υπάρχει πιά η φράου Μέρκελ στην Γερμανική καγκελλαρία, η οποία απέτρεψε την πρόταση Σόιμπλε για την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη στις 11 Ιουλίου 2015 και τότε θα είναι αναπόφευκτη η απόφαση του Γερμανικού Συνταγματικού δικαστηρίου ότι δεν πρόκειται να υπάρξει νέο πρόγραμμα οικονομικής βοηθείας προς την Ελλάδα, η οποία είτε θα πρέπει να υποστεί ένα νέο σοβαρό πρόγραμμα λιτότητος που θα εξαλείψει τα ανωτέρω προβλήματα (ΣΣ: και θα επιδεινώσει την ήδη υψηλή ανεργία) είτε να αποδεχθεί την αναδιόρθωση του δημοσίου χρέους, αποχωρώντας από την Ευρωζώνη για 5 τουλάχιστον έτη. Αυτή η γνωμοδότηση σε ερώτημα του Γερμανικού κόμματος των Πρασίνων είναι υποχρεωτική για το κοινοβούλιο της Γερμανίας, σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 2 του συντάγματός της, που όμως δεν τηρήθηκε κατά την κρίση του 2015, προκειμένου ν’αποφευχθεί ο αντίκτυπος στο Τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης. Η μεθόδευση δεν μπορεί να επαναληφθεί σήμερα αλλά ούτε στο μέλλον, διότι απαιτεί, διότι απαιτεί προηγούμενη έγκριση της Γερμανικής Βουλής που δεν δόθηκε, κατά τις εντατικές διαπραγματεύσεις του Συμβουλίου οικονομικών υπουργών της ΕΕ μεταξύ 10-12/7/2015. Οπότε το μελλοντικό Grexit θα καταστεί λίαν πιθανό.

Πώς δύναται ν’αποφευχθεί η ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ ; Ο χρόνος τερματισμού της πανδημίας του Κινεζοϊού δεν είναι απεριόριστος και τα μέτρα ανακάμψεως της Ελληνικής ανταγωνιστικότητας δεν κρίνονται ως αποτελεσματικά. Λ.χ 8 από τα 12 έργα του ταμείου Ανάκαμψης που αφορούν το ψηφιακό μετασχηματισμό του Ελληνικού δημοσίου, δεν υπερβαίνουν τα 573 εκατομ. ευρώ.

Με μέσο όρο δαπάνης 71,6 εκατομ. ευρώ δεν είναι δυνατή η αναμόρφωση της Ελληνικής διοικήσεως και κατ’επέκταση η…βελτίωση του ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών που είναι το ζητούμενο από το ΕΚΟΦΙΝ.

Η αστοχία του προγράμματος «Ελλάδα 2» συνίσταται ότι αντί να χρηματοδοτήσει δύο-τρία μεγάλα έργα, με πολλαπλασιαστικές επιδράσεις επί της αυξήσεως του Ελληνικού ΑΕΠ ως λ.χ. η μεταφορά του νερού από τον ποταμό Έβρο στην Θεσσαλία για την αύξηση των αγροτικών εξαγωγών, η κατασκευή διώρυγος Θεσσαλονίκης-Δουνάβεως για την μείωση του κόστους μεταφοράς από και προς την Ευρώπη και ίδρυση πυρηνοηλεκτρικού εργοστασίου 1000MW για φθηνή ενέργεια, που θα βελτίωναν την ανταγωνιστικότητα της εγχωρίου παραγωγής, αντιθέτως ασχολείται με πολλά και μικρά σχετικώς έργα, όπου θα πάνε χαμένα τα διατιθέμενα  κεφάλαια, μ’αποτέλεσμα μάλλον την αύξηση των εισαγωγών παρά την μείωση των τρεχόντων ελλειμμάτων.

Υπ’αυτήν την έννοια ενώ η εποπτεία του ΕΚΟΦΙΝ συνεχίζεται και τα πρωτογενή ελλείμματα αυξάνονται, στο «τραπέζι» επανέρχεται το δίπολο της σκληρής λιτότητας ή/και της εξόδου από το οθνείο νόμισμα.

Οι σημερινές ασωτείες με ψηφιακές και «πράσινες» ιδεοληψίες της κυβερνήσεως οδηγούν την Ελληνική οικονομία στην εξάρτηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική σταθερότητα και εθνική άμυνα.