Εάν δεν διατηρήσουμε τις πηγές ενέργειας που προσφέρουν οι υδρογονάνθρακες οδηγούμεθα προς ύφεση. Η αγορά θα ασθενήσει, η παραγωγή αγαθών θα ελαττωθεί και η κατανάλωση θα μειωθεί. Το πετρέλαιο παραμένει προς το παρόν χωρίς αντίπαλο στον κόσμο των μεταφορών και της χημείας. Από το 2021, οι ανάγκες σε υδρογονάνθρακες αυξάνουν παγκοσμίως με γρήγορους ρυθμούς, λόγω της υστέρησης που δημιούργησε ο κορονοϊός στην ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Με την ευκαιρία αυτή οι μεγάλες καθετοποιημένες πετρελαϊκές εταιρείες καθάρισαν τους ισολογισμούς τους πριν προχωρήσουν σε καινούργιες επενδύσεις.
Το πετρέλαιο παραμένει η κύρια ενέργεια που καταναλώνεται από τις μηχανές που μας περιβάλλουν και μας υπηρετούν. Ιδιαίτερα οι μεταφορές, εξαρτώνται από αυτό. Μετά από 40 χρόνια, πόσες μηχανές θα είναι διαθέσιμες και πόσο πετρέλαιο θα μένει να εξαχθεί; Εάν η παραγωγή μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των μηχανών σε λειτουργία θα μειωθεί και η οικονομία θα συσταλεί.
Οι σημερινές ΑΠΕ δεν μπορούν να εγγυηθούν την αναγκαία ενεργειακή επάρκεια που απαιτείται για μια μετάβαση σε λύσεις με λιγότερη μόλυνση. Η μείωση της παραγωγής πετρελαίου τις επόμενες δεκαετίες δεν αντανακλά επιθυμία να σταματήσει η κατανάλωση πετρελαίου για κλιματικούς λόγους, αλλά κυρίως ότι δεν είναι δυνατόν να καταναλώνουμε όλο και περισσότερο έναν μη ανανεώσιμο πόρο επ’ αόριστον. Ας σημειωθεί ότι το πετρέλαιο ανανεώνεται κάθε περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια!
Περίπλοκη η μετάβαση
Ένα σημαντικό μέρος των σημερινών αποθεμάτων πετρελαίου αποτελείται από βαρύ πετρέλαιο (Βενεζουέλα) ή ασφαλτούχο (Καναδάς), τα οποία είναι πολύ πιο περίπλοκα για παραγωγή και εκμετάλλευση, προβληματικά από περιβαλλοντική σκοπιά και δεν μπορούν να αποτελέσουν ανταγωνιστικές επενδύσεις. Ένα άλλο μέρος των αποθεμάτων στις χώρες της Μέσης Ανατολής μπορεί απλώς να μην υπάρχει.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
* Ο Δρ. Γιάννης Μπασιάς είναι τέως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων ΑΕ (EΔEY)