Στη διοίκηση της ΔΕΗ δεν θα πρέπει να έχουν, σίγουρα, διαβάσει ποτέ την «Τέχνη του Πολέμου» του Σουν Τσου. Ούτε ακουστά δεν πρέπει να την έχουν. Γι’ αυτό και χάνουν τις επικοινωνιακές «μάχες», τη μία μετά την άλλη. Και μπορεί στην πραγματικότητα, κατά την τελευταία διένεξή τους με τη ΓΕΝΟΠ, να έχουν το δίκιο με το μέρος τους, όμως, ποτέ δεν θα το επικοινωνήσουν. Οπότε, ό,τι κι αν κάνουν, θα φύγουν από το πεδίο της μάχης με τις σημαίες τους χαμηλά.
«Εν καιρώ πολέμου, απαιτείται προσαρμοστικότητα και ευελιξία» έγραφε ο Κινέζος στρατηγός, το 500 π.Χ. Η επικοινωνιακή ομάδα της ΔΕΗ, όμως, είναι πιο αργή και από τα πιο δυσκίνητα «στρατεύματα» των αντιπάλων. Οπότε, είναι καταδικασμένη να οδηγήσει και να οδηγηθεί στην ήττα.
«Σε περιόδους αναταραχής, το πρόβλημα δεν είναι η αναταραχή, αλλά η δική μας έλλειψη προσαρμοστικότητας και ευελιξίας» υποστηρίζει ο Πίτερ Ντράκερ, Αμερικανός γκουρού του σύγχρονου μάνατζμεντ, σήμερα. Στη ΔΕΗ, όμως, ακόμα και τώρα, στο peak της αναταραχής, εξακολουθούν να λειτουργούν με αντανακλαστικά που παραπέμπουν σε... εκκλησιαστικό χρόνο. Τα αντανακλαστικά τους αργά, ακόμα και σε φάσεις που η μπάλα τούς «σερβίρεται» έτοιμη για γκολ. Γιατί δεν τη σπρώχνουν στα δίχτυα; «Έχουμε ένα διοικητικό συμβούλιο» τώρα ή «βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη φάση» μετά, αποτελούν τις συνήθεις δικαιολογίες, πίσω από τις οποίες προτιμούν να κρυφτούν, για να μην επικοινωνήσουν τις θέσεις τους είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί -το πιθανότερο- δεν μπορούν.
Είναι άγνωστο αν ο επικεφαλής της επιχείρησης γνωρίζει για το τι γίνεται «παρακάτω», αλλά θα έπρεπε να απορεί γιατί οι επικοινωνιακές ήττες καταγράφονται η μία πίσω από την άλλη. Και θα έπρεπε να υποβάλλει τους «λοχαγούς» του, όπως θα έλεγε και ο Σουν Τσου, σε εντατικά μαθήματα εριστικής διαλεκτικής. Μήπως και τελικώς το «στρατόπεδο» της διοίκησης κάρφωνε ποτέ τη σημαία του στο πεδίο της μάχης. Σε τι συνίσταται η «εριστική διαλεκτική»;
«Στην τέχνη της αντιπαράθεσης, κατά τη διάρκεια της οποίας αποσπούμε από τους άλλους την εντύπωση ότι έχουμε δίκιο ούτως ή άλλως» όπως έγραφε και ο δάσκαλος της συγκεκριμένης μεθόδου Αrthur Schopenhauer. Γιατί είναι απαραίτητο στη διοίκηση της ΔΕΗ να ξεκινήσουν άμεσα αυτά τα μαθήματα; Διότι «ενδέχεται να έχει κάποιος αντικειμενικά δίκιο για ένα θέμα και στα μάτια των παρευρισκομένων, ακόμη και στα δικά του, να φαίνεται σαν να έχει άδικο». Η απάντηση ταιριάζει «γάντι» στους επικοινωνιακούς εγκεφάλους της οδού Χαλκοκονδύλη, που μπορεί και να αναρωτιούνται «γιατί όλοι μας χτυπούν», την ώρα που έχουν να κάνουν με έμπειρους συνδικαλιστές, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα το «μυστικό». Ποιο είναι αυτό; «Εκμεταλλεύσου κάθε στιγμής αδυναμίας του πλησίον σου για να τον πλήξεις. Αν δεν το κάνεις ο ίδιος, τότε μπορεί ο άλλος να εκμεταλλευθεί κάποια δική σου στιγμή αδυναμίας», όπως προέτρεπε τον «Ηγεμόνα» ο Μακιαβέλι. Και επικοινωνιακά, στη ΔΕΗ, έχουν πολλές «στιγμές αδυναμίας»...
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23/03/2008)