Κακώς ασχολούμεθα

Ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων, κρίσιμος πάντα όπως υποστηρίζουν οι εκάστοτε εμπλεκόμενοι, άρχισε την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη μεταξύ Ελλάδος και FYROM, δίχως να διαφαίνεται προοπτική συγκλίσεως θέσεων και απόψεων των δύο μερών. Ουδεμία έκπληξη, αφού παρά τις πολυετείς συνομιλίες και επαφές, διαφορετικές είναι οι αφετηρίες και οι επιδιώξεις Σκοπίων και Αθηνών.
Tου Κώστα Ιορδανίδη
Τρι, 25 Μαρτίου 2008 - 07:58

Ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων, κρίσιμος πάντα όπως υποστηρίζουν οι εκάστοτε εμπλεκόμενοι, άρχισε την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη μεταξύ Ελλάδος και FYROM, δίχως να διαφαίνεται προοπτική συγκλίσεως θέσεων και απόψεων των δύο μερών. Ουδεμία έκπληξη, αφού παρά τις πολυετείς συνομιλίες και επαφές, διαφορετικές είναι οι αφετηρίες και οι επιδιώξεις Σκοπίων και Αθηνών.

Σε πολύ γενικές γραμμές, ακόμη και το «διαλλακτικότερο» τμήμα του πολιτικού κατεστημένου των Σκοπίων δεν δέχεται ονομασία σύνθετη που να αγγίζει την «εθνική ταυτότητα» των αυτοκαλουμένων «Μακεδόνων», που καθιέρωσε «ιστορικώς» πριν από έξι, περίπου, δεκαετίες ο Τίτο στα Βαλκάνια.

Στόχος λοιπόν των Σλάβων που κατοικούν στη FYROM είναι η διατήρηση της «εθνικής ταυτότητός» τους και όχι μια πραγματιστική ρύθμιση του προβλήματος. Αναγνωρίζει η πληθυσμιακή αυτή ομάς των Σλάβων ότι η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας είχε περιέλθει σε τρεις όμορες χώρες, αλλά διεκδικεί την «εθνική» αποκλειστικότητα των Μακεδόνων.

Από άποψη πολιτική πρόκειται για μωρία, που όμως υιοθετείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των παραδοσιακών συμμάχων της Ελλάδος. Αλλά ουδεμία έκπληξη και πάλι, εάν ληφθεί υπόψη ότι οι ηγέτιδες χώρες της Δύσεως, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν νέα αρμονική και δημοκρατική τάξη πραγμάτων, ενεπλάκησαν σε περιπέτειες χάους και αδιεξόδου.

Αντίθετα προς τα Σκόπια, η ελληνική πλευρά κινήθηκε με τρόπο μάλλον πραγματιστικό, αν και το πολιτικό κόστος αυτής της επιλογής μπορεί να αποδειχθεί τεράστιο για τη συντηρητική παράταξη. Απεδέχθη η κυβέρνηση «λύση» συνθέτου διεθνούς ονομασίας, που να εμπεριέχει τη λέξη Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Εκ παραλλήλου, η Αθήνα αρνείται, όπως και η γειτονική Βουλγαρία άλλωστε, να αναγνωρίσουν στους Σλάβους της FYROM την «εθνική μακεδονική» αποκλειστικότητα.

Με βάση αυτά τα δεδομένα προοπτική για λύση συμβιβαστική δεν υφίσταται, εκτός εάν κάποιο από τα δύο μέρη υπαναχωρήσει από τη θέση του. Είναι αδύνατον να διανοηθεί κανείς ότι ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, που άρχισε την πολιτική σταδιοδρομία τους ως βουλευτής Θεσσαλονίκης θα δεχθεί «διπλή ονομασία» ή συνθετικό όνομα με προσδιορισμό άλλο από γεωγραφικό για να καταστεί η χλεύη των αντιπάλων και των ψηφοφόρων του. Καθ’ όσον αφορά την ηγεσία των Σκοπίων ας ασχοληθεί η ίδια με τα εσωτερικά προβλήματά της.

Το παράδοξο είναι ότι το πρόβλημα αμέσου ρυθμίσεως του ζητήματος δημιουργήθηκε διότι οι ΗΠΑ και κάποιοι άλλοι σύμμαχοι της Ελλάδος έκριναν ότι η FYROM πρέπει να καταστεί μέλος του ΝΑΤΟ στην προσεχή σύνοδο κορυφής.

Η Ελλάς δεν πρόκειται να αισθανθεί ασφαλέστερη εάν αυτή η γειτονική πολυεθνής χώρα ενταχθεί στην Ατλαντική Συμμαχία. Εάν όμως κάποιοι εκ των συμμάχων της Ελλάδος θεωρούν ότι ύψιστα συμφέροντά τους θα διακυβευθούν στην περίπτωση κατά την οποία τα Σκόπια δεν δυνηθούν να συμμετάσχουν στην κοινή αμυντική προσπάθεια της Δύσεως, τότε δεν έχουν παρά να πείσουν τη FYROM να ακολουθήσει πραγματιστική πολιτική. Το οντολογικό πρόβλημα των Σλάβων της FYROM δεν ενδιαφέρει παρά τους ιδίους. Κακώς ασχολούμεθα. Η Ελλάς έχει σοβαρότερα προβλήματα να διαχειρισθεί.

(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 02/03/2008)