Στην Τουρκία εκδηλώθηκε σημαντική πολιτική παρέμβαση του Εισαγγελέα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κ. Γιαλτζίνκαγια, με προσφυγή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Δια αυτής ζητεί τη διάλυση του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Αναπτύξεως του κ. Ερντογάν, που προσφάτως εξέλεξεν ο λαός με το 46,6% των ψήφων, καθώς και την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων τόσο του Πρωθυπουργού της χώρας, όσο και του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Γκιουλ.
Το αιτιολογικό των πρωτοφανών και παραλόγων αυτών αιτημάτων είναι ότι το ισλαμικών καταβολών κυβερνών κόμμα ΑΚΡ «επιδίδεται σε ενέργειες που αντιβαίνουν στον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους». Τέτοια ενέργεια συνιστά η κυβερνητική απόφαση, δια της οποίας επιτρέπεται η είσοδος στα Πανεπιστήμια γυναικών με παραδοσιακές μουσουλμανικές μανδήλες!
Η προσφυγή αυτή θα ήταν ικανή να ψυχαγωγήσει τους πολιτικούς σχολιαστές όλων των χωρών της γης, αν δεν είχε πιθανότητες να εξετασθεί σοβαρώς από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας. Αυτό, κατά τις πληροφορίες του Τύπου, συγκροτείται από φανατικούς Κεμαλιστές. Διότι οκτώ από τα έντεκα μέλη του διορίσθηκαν από τον προηγούμενο Πρόεδρο της «Δημοκρατίας» και φανατικό Κεμαλιστή κ. Αχμέτ Σεζάρ, τέως πρόεδρο του δικαστηρίου τούτου. Έκριναν δε ήδη εξεταστέα την άνω προσφυγή! Επομένως υπάρχει κίνδυνος απροβλέπτων πολιτικών εξελίξεων στη γείτονα, οφειλόμενος στην εμμονή των Κεμαλιστών ηγητόρων του Στρατού να καταστήσουν την εκλεγόμενη από το λαό Κυβέρνηση πειθήνιο όργανό τους.
Κατά συνέπεια δικαίως η Δημοκρατία στη γειτονική χώρα χαρακτηρίζεται «γιαλαντζί». Η πολιτική εξουσία παραμένει δεσμία της στρατιωτικής ηγεσίας. Τούτο αποστερεί την Τουρκία του πρώτου και βασικού προσόντος για να καταστεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ήτοι, της κατοχυρώσεως των δημοκρατικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων του λαού. Αυτά όμως είναι ανύπαρκτα, όταν ούτε ο Πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να σέβεται τις παραδόσεις μιας σημαντικής μερίδας του λαού του.
Αλλά αν η Τουρκία χειραγωγείται ακόμη από τους φανατικούς Κεμαλιστές, η Ελλάδα των δημοκρατικών ελευθεριών δεν έπαυσε να καταδυναστεύεται από άλλους φανατικούς ακραίους. Την ισχνή μειοψηφία των αριστεριστών, οι οποίοι θέλουν να επιβάλλουν, δια πυρός και βομβών μολότωφ, τις αντιδημοκρατικές έως νοσηρές αντιλήψεις τους στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού, που δεν τις υιοθετεί. Και πώς μπορεί να γίνει λόγος για κράτος δικαίου, όταν κάθε συνδικαλιστής ή πολιτικός αρχηγίσκος διακηρύσσει ατιμωρητί ότι και αν ψηφισθεί από το Κοινοβούλιο ένας νόμος, δεν θα εφαρμοσθεί. Και ακόμα, όταν αρχηγός κόμματος τολμά να λέγει στη Βουλή, πως πρέπει να γίνει και θα γίνει κίνημα, που θα ανατρέψει τα πάντα!
Περαιτέρω τί είδους ασφάλεια δικαίου και αντικειμενική κρίση υφίσταται σήμερα στην Ελλάδα, όταν αποφάσεις της Ολομελείας του ενός Ανωτάτου Δικαστηρίου, που αφορούν χιλιάδες εργαζομένων, αλλάζουν μέσα σε ένα έτος χωρίς να έχει μεταβληθεί το νομικό καθεστώς επί του οποίου έκριναν, με αποτέλεσμα δεκατέσσερα μέλη της να γνωσιμαχήσουν; Και τι είδους αμεροληψία και απροκατάληπτο των Δικαστών μπορεί να κατοχυρώσει η διαρροή προς τον Τύπο της ειδήσεως, ότι ένα τμήμα άλλου Ανωτάτου Δικαστηρίου αρνήθηκε να εγκρίνει σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που αφορά την Αστυνομία, «προκειμένου να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο χρησιμοποιήσεως κατά τις συγκεντρώσεις κλπ. πλαστικών σφαιρών ή άλλων τεχνητών μέσων, όπως οι χημικές ουσίες, που μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη στους πολίτες»;
Δεν μας είπαν βέβαια οι Δικαστές του τμήματος αυτού, πώς θα έπρεπε κατά τη γνώμη τους να διαλύονται οι παράνομες συγκεντρώσεις. Ούτε πώς να αντιμετωπίζονται εκείνοι που καταστρέφουν περιουσίες, καίουν σημαίες, ρυπαίνουν αγάλματα, επιτίθενται με βόμβες στην Αστυνομία, αφοπλίζουν αστυνομικούς και καθιστούν μαρτυρική τη ζωή των νομοταγών πολιτών.
Η Δημοκρατία δεινοπαθεί στην Ελλάδα, όπως και στην Τουρκία. Μόνο που εδώ, αντί των ακραίων Κεμαλιστών και Ισλαμιστών κυριαρχούν ακραίοι ψευτοϊδεολόγοι ή κατευθυνόμενοι από αργυρώνητη ανθελληνική προπαγάνδα. Οι νομοταγείς πολίτες είναι απροστάτευτοι. Βάλλονται το εθνικό φρόνημα, οι παραδόσεις, τα εθνικά σύμβολα, ο Στρατός, η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη, η Εκκλησία και όλοι οι θεσμοί. Προστατεύονται κυρίως οι παρανομούντες, οι δολοφόνοι, οι εκβιαστές, οι έχοντες ψυχοσωματικές διαμαρτίες και οι αρνητές της Ιστορίας, του Ελληνισμού, της Θρησκείας, της γλώσσας και της ελληνοπρεπούς αγωγής των νέων. Με άλλους λόγους ευνοούνται όσοι συντελούν στην εφαρμογή σχεδίων εις βάρος της Ελλάδος.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 04/04/2008)