Από την αρχή φαινόταν ότι το 2008 θα ήταν δύσκολη χρονιά, αλλά οι εξελίξεις έχουν ξεπεράσει και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις. Ποιος θα περίμενε ότι η οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών θα βρισκόταν στο χείλος ύφεσης, με κίνδυνο να περιορίσει και την ανάπτυξη της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου; Ποιος θα περίμενε βίαιες διαδηλώσεις πεινασμένων στις τέσσερις γωνιές της Γης και το πετρέλαιο να ξεπερνάει τα 100 δολάρια το βαρέλι και να συνεχίζει ακάθεκτο;
Παγκόσμια Ημέρα Γης σήμερα και κάτι φαίνεται να έχει στραβώσει. Για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η πορεία του πολιτισμού δεν μοιάζει νομοτελειακά ανοδική.
Οι πλούσιες χώρες και οι φτωχές γνώρισαν τα καλά της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα, πάλι όλοι μαζί, γνωρίζουν και τα κακά – πολλά εκ των οποίων είναι και αποτέλεσμα των αλλαγών που έφερε η παγκοσμιοποίηση. Η τιμή των τροφίμων ανεβαίνει παγκοσμίως επειδή πιο πολλοί άνθρωποι τρώνε καλά. Η αυξημένη ζήτηση, μαζί με τη μόδα των βιοκαυσίμων και περιπτώσεις σοβαρής ξηρασίας, δημιουργεί ελλείψεις και ανεβάζει τις τιμές. Την ίδια ώρα, το επίπεδο ζωής στις φθηνές, παραγωγικές χώρες βελτιώνεται και τα προϊόντα τους ακριβαίνουν, δημιουργώντας μια σειρά νέων προβλημάτων για παραγωγούς και καταναλωτές.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα, καμία χώρα και κανείς ηγέτης δεν φαίνεται να γνωρίζει τι να κάνει. Η Ουάσιγκτον είναι παγιδευμένη στους τελευταίους, ατελείωτους μήνες μιας προεδρίας η οποία δίχασε τις ΗΠΑ και κλόνισε την πρωτοκαθεδρία τους παγκοσμίως. Στην Ευρώπη, η Γερμανίδα καγκελάριος φαίνεται να έχει χάσει τον δρόμο της, ο Γάλλος πρόεδρος δεν πείθει ακόμη ότι μπορεί να οδηγήσει τη Γαλλία (πόσω μάλλον να εμπνεύσει την Ευρώπη) και στη Βρετανία ο πρωθυπουργός λυγίζει κάτω από το βάρος της μακρόχρονης κυβερνητικής θητείας του κόμματός του. Η Κίνα, ενώ γιγαντώνεται παραμένει ανασφαλής, παραδίδεται στην οργή και την εσωστρέφεια λόγω επικρίσεων που δέχεται για το Θιβέτ και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πολιτικά και οικονομικά δεν υπάρχουν πλέον ιδεολογίες για να ακουμπήσουν πάνω τους οι ηγέτες. Υπάρχει μόνο η ανάγκη να φερθούν με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα. Και εκεί ακριβώς φαίνεται η γύμνια τους.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/04/2008)