Μια δυσοίωνη όσο και αμφιλεγόμενη πρόβλεψη στάθηκε χθες αρκετή για να πυροδοτήσει νέο άλμα της τιμής του πετρελαίου πάνω από τα 122 δολάρια το βαρέλι στην αγορά της Νέας Υόρκης. Στο Λονδίνο, η τιμή του Βrent έφθασε έως και τα 120,99 δολάρια το βαρέλι. Το πολλοστό ιστορικό ρεκόρ των 122,73 δολαρίων οφείλεται αυτή τη φορά στην εκτίμηση της Goldman Sachs ότι η τιμή του αργού μπορεί να φθάσει έως και τα 150-200 δολάρια το βαρέλι μέσα σε δύο χρόνια, καθώς η προσφορά, έστω και αν αυξηθεί, δεν θα ανταποκριθεί στις ενισχυμένες ανάγκες των αναπτυσσόμενων κρατών.
Τη σχετική έκθεση, με ημερομηνία 5 Μαΐου, υπέγραψε μεταξύ άλλων ο Αρτζούν Μούρτι, αναλυτής ο οποίος είχε κάνει λόγο για «σούπερ εκτίναξη» των τιμών ήδη από τον Μάρτιο του 2005, όταν προέβλεπε ότι το φάσμα των τιμών θα κυμανθεί μεταξύ 50 και 105 δολαρίων το βαρέλι έως και τα τέλη του 2009. Εκείνη τη χρονιά, ο μέσος όρος της τιμής του αργού στη Νέα Υόρκη διαμορφώθηκε στα 56,71 δολάρια, ενώ το 2006 στα 66,23 και το 2007 στα 72,36 δολάρια.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση, η προοπτική ανόδου των τιμών στα 150-200 δολάρια «μοιάζει όλο και πιο πιθανή για το ερχόμενο 24μηνο, παρότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί το ανώτατο σημείο όπου μπορούν να φθάσουν οι τιμές, καθώς και η εναπομείνασα διάρκεια του κύκλου ανόδου».
Η Goldman αναβάθμισε την πρόβλεψή της για την τιμή spot του αργού τύπου West Texas Intermediate της Νέας Υόρκης το 2008 από 96 στα 108 δολάρια το βαρέλι, το 2009 από 105 στα 110, ενώ για το 2010-2011 από 110 στα 120 δολάρια το βαρέλι.
Σύμφωνα με την Goldman, η αντίληψη ότι οι κερδοσκόποι είναι εκείνοι που κινούν τα νήματα της ανεξέλεγκτης ανόδου είναι λανθασμένη. Οπως τονίζεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, «δυστυχώς, δεν πιστεύουμε ότι η ενεργειακή κρίση θα επιλυθεί με την εξεύρεση και την τιμωρία του κακού κερδοσκόπου». Αντιθέτως -όπως καταλήγει η αμερικανική τράπεζα- οι επενδυτές στις αγορές πρώτων υλών «βοηθούν στην επίλυση της κρίσης», επιταχύνοντας τη διαδικασία αύξησης των δαπανών των πετρελαϊκών εταιρειών σε έργα υποδομής και βελτίωσης της αποτελεσματικότητάς τους. Κύριοι υπαίτιοι της ανόδου, βάσει της έκθεσης, παραμένουν η ελλιπής προσφορά, η απαγόρευση των ξένων επενδύσεων σε μεγάλες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες και η υγιής αύξηση της ζήτησης από οικονομίες εκτός του ΟΟΣΑ.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 07/05/2008)