Tι γράφουν οι οπαδοί της Χάγης σήμερα:
· Έχουμε διαφορές με την Τρίπολη για το παράτυπο Λιβυκοτουρκικό μνημόνιο; «Ας ξεκινήσουμε τις διαδικασίες προσφυγής στη Χάγη», συνέστησε ένας των ανωτέρω σε κυριακάτικη εφημερίδα.
· Αν ο «εποικοδομητικός διάλογος ανάμεσα στις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, δεν αποδώσει, (την) από κοινού παραπομπή των διαφορών στο ΔΔ την Χάγης», υποστήριξεν έτερος Καπαδόκης.
Κι’ αν το διαιτητικό δικαστήριο – λέγομε εμείς - αποφανθεί υπέρ του αφοπλισμού των νήσων του Αιγαίου, θα αφεθούν οι πληθυσμοί της Λέσβου, της Χίου και της Λήμνου απροστάτευτοι να υποστούν «ένα βράδυ» όσα υπέστησαν οι Έλληνες της Σμύρνης το 1922;
Αν κριθεί το λιβυκοτουρκικό μνημόνιο νομότυπο ,παρά το γεγονός της εξοφθάλμου καταπατήσεως της υφαλοκρηπίδος της Κρήτης, Ρόδου και των 12νήσων, θα δεχθούμε να απολεσθεί η Ελληνική κυριαρχία της Κάσου και Καρπάθου και η τεραστία ΑΟΖ της Κρήτης; Που ελάχιστα διαφέρει από τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρικών υδάτων - απλώς επιτρέπει την αβλαβή διέλευση τρίτων πλοίων.
Η ετυμηγορία του ΔΔ της Χάγης υπαγορεύεται συνήθως από την ευθυδικία δηλ. την «αναλογικότητα» κλίμακος συμφερόντων: «Η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη χώρα για να στερηθεί της ΑΟΖ του Καστελλορίζου και η Λιβύη, τρίτη εις έκτασιν Αφρικανική χώρα, με άριστο πετρέλαιο, δεν μπορεί να μοιραστεί την ΑΟΖ στην Μεσόγειο με την μικρή Ελλάδα» .Πιθανόν έτσι να σκεφθούν οι διεθνείς δικαστές οι οποίοι τους έμαθε ο Θουκυδίδης να σκέπτονται όπως οι Αθηναίοι απέναντι στους Μηλίους.
Την είδαμε την «ευθυδικία» και στο σκεπτικό της Συνθήκης της Λωζάννης από τις «μεγάλες» Ευρωπαϊκές δυνάμεις που απεδέχθησαν ασμένως την αξίωση του Κεμάλ για την ανταλλαγή 1,5 εκατομμυρίου Ελληνοχριστιανών της Μικράς Ασίας με 450.000 Μωαμεθανούς και πώς κατοχύρωσαν την κατοχή των Δωδεκανήσων απ’ την Ιταλία και της Κύπρου στην Αγγλία - νήσων με Ελληνικό πληθυσμό από αρχαιοτάτων χρόνων.
Και ποίον ήταν το αποτέλεσμα της Λωζάννης; Αντι ειρήνης, το μετέπειτα ξερίζωμα του Ελληνισμού της Πόλης και της Ίμβρου. Ευδοκίμηση , αντιθέτως των Μωαμεθανών της Δ. Θράκης και μετά το 1974 συνεχείς απειλές της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος εάν ασκήσει τα διεθνώς ανεγνωρισμένα δικαιώματα (casus belli τα 12 μίλια, αποστρατικοποίηση της οχύρωσης των νήσων, αμφισβήτηση της Ελληνικότητος της Δ. Θράκης , παραβιάσεις των συνόρων από Έβρου μέχρις Κυθήρων και του εναερίου χώρου της Ελλάδος καθημερινώς.)
Στην Χάγη καταφεύγουν κράτη που αποκηρύσσουν την βία, την κατάκτηση και την διαρπαγή. Όχι ηγεμόνες ως της Ρωσίας και της Τουρκίας που αγνοούν τα πραγματικά συμφέροντα του λαού των και περιφρονούν των γειτόνων τους.
Θα ήταν προτιμοτέρα μία ήττα εις ένα πόλεμον με την Τουρκία, παρά η αποδοχή «τετελεσμένων» του Δ Δ Χάγης - ανάλογα με το πού γέρνει η παλάντζα των συμφερόντων των «εμπόρων των εθνών».
Αντί «καραμέλας της Χάγης», θα έπρεπε οι αμύντορες της… Αριστερής στη χώρας μας, ν’ αποκτήσουν επιτέλους εθνικό φρόνημα και να παύσουν να προβάλουν την ηττοπάθεια των.
(*) Δοκησισοφία= η κατά φαντασίαν σοφία.