Παραιτηθέντων όλων των διεκδικητών της πρωθυπουργίας , ο Ρίσι Σούνακ , 42 ετών, Ινδουιστής ,  αναμένεται ν’ αναλάβει τα ινία του Ηνωμένου Βασιλείου (Η.Β), είς μίαν εποχήν όπου ο Σαίξπηρ θα περιέγραφε ότι «κάτι το σάπιο επικρατεί στην …Βρετανία». Πράγματι, η μεγάλη και αρχαιοτέρα αυτή κοινοβουλευτική μοναρχία, από τετάρτη βιομηχανική δύναμη παγκοσμίως στα τέλη ενός νικηφόρου πολέμου κατά του Άξονος, έχει υποχωρήσει στην

 6η θέση, πίσω από τις ηττημένες χώρες, Ιαπωνία(3η), Γερμανία (4η) και Ιταλία (5η). 

-Τι συμβαίνει με τον σπουδαίο Βρετανικό λαό; Έπαυσε να παράγει, να εργάζεται, να προοδεύει;

Η απάντηση είναι εν σχέσει με τους άλλους λαούς: Κινέζους, Γερμανούς και Ιάπωνες, που μετά την ήττα τους στον β’ παγκόσμιο πόλεμο, ανασκουμπώθησαν, ανοικοδόμησαν την χώρα τους και ρίχτηκαν με τα μούτρα στην δουλειά.

Αντίθετα, οι Βρετανοί ζήτησαν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που το ονόμασαν «σχέδιο Μπέβερετζ» (από τον υπουργό κοινωνικών υπηρεσιών του Εργατικού κόμματος το 1945) και με το εγκριθέν από την βουλή «Νάτιοναλ Χελθ Σύστεμ» (ΕΣΥ), άλλαξαν δύο φορές μεταπολεμικώς …μασέλες.

Όλα τσάμπα. Με άφθονα «τίη μπραίηκ» στην εργασία και με εκατομμύρια τριτοκοσμικούς εργαζομένους για τις βαριές δουλειές (αυτής της καταγωγής είναι και Ρίσι αν και εκατομμυριούχος) , «το’ ριξαν στο ραχάτι» που θα ‘λεγε ο Ερντογάν.

Λέγεται ότι τα παραγόμενα στο τέλος εκάστης εβδομάδος αυτοκίνητα στην Αγγλία – τα καλύτερα προπολεμικώς – δεν είναι τόσον αξιόπιστα , όσων κατασκευάζονται στις αρχές της. Οι εργαζόμενοι κουράζονται στο μεταξύ και χαλαρώνουν...

-Υπερβολές! Η Βρετανία εξακολουθεί να πρωτοπορεί στην Ιατρική έρευνα , την διανόηση και στα Ιστορικά  βιβλία. Οι χαμηλοί μισθοί των Φαμπιανών Εργατικών και οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές απεμάκρυναν της χώρας τα δημιουργικά μυαλά και πλούτισαν την Αμερική , την Αυστραλία και τον Καναδά με ταλέντα.

Τέτοιος ήταν και ο νέος πρωθυπουργός , γεννηθείς μεν στην Αγγλία , αλλά εκπατρισθείς για λίγο στην Γώλλ Στρητ , επανέκαμψε πλούσιος .Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να ηττήθη προ 44 ημερών από την απίθανη Λιζ Τρας.         

- Τι αναμένουν οι Βρετανοί από τον νέον πρωθυπουργό τους;

Πρώτα απ’ όλα να σταθεροποιήσει την Βρετανική οικονομία που την κατερράκωσαν οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί Μπλαίρ, Τζόνσον και η απίθανος Τρας.

Δεύτερον ν’ αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό πρόβλημα, πράγμα δύσκολο για ένα έγχρωμο πολιτικό.

Τρίτον να μειώσει τα επιτόκια χωρίς να πλήξει κι’ άλλο τα συνταξιοδοτικά ταμεία και να τιθασεύσει τον πρωτοφανή πληθωρισμό που επιβάλλουν τα καρτέλ – υπάρχουν κι εκεί αρκετά.

Οι αγορές υπεδέχθησαν θετικά τον Σούνακ, πρώην υπουργό Οικονομικών του Τζόνσον, φιλικό προς τις επιχειρήσεις και τους φορολογουμένους. Τα 10ετή επιτόκια στα 3,74% μειώθησαν 0,31%, η στερλίνα ανήλθε ελαφρώς στο 1,13 ανά δολάριο και ο εξωστρεφής δείκτης FT 100 ανέβηκε χθες 0,64%.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες για τις αποφάσεις της Αγοράς , αναμένοντας τον νέο Προϋπολογισμό του Η.Β, από τον έμπειρο Σούνακ. Ελπίζεται ότι δεν θα διαψεύσει τις προσδοκίες της.

-Δεν είμαστε αισιόδοξοι. Πώς μπορεί ένας τόσον πλούσιος άνθρωπος όσον ο Σούνακ να εγκύψει στα προβλήματα του Βρετανικού λαού, που υποφέρει από την ακρίβεια της ζωής κι εφέτος θα κρυώσει, αν ο χειμώνας δεν υπακούσει στα κελεύσματα των περιβαλλοντολόγων περί υπερθερμάνσεως του πλανήτου;

Αντί εκλογών που θα «ήταν μια κάποια λύσις», κατά τον Κων/νο Καβάφη - ο Σούνακ το έθεσε διαφορετικά (για τους Συντηρητικούς): « Ενότητα ή θάνατος»!

Ειλικρινέστερος ο πρίγκιψ Άμλετ της Δανιμαρκίας ομολογούσε: «να ζει κανείς ή να μη ζει, ιδού το πρόβλημα;».

-Στην πολιτική.