Γι’ αυτό, άλλωστε, οι εισαγγελικές αρχές δεν εστράφησαν, ως όφειλαν, εναντίον των δύο αυτών χωρών που διέφθειραν το ευρωκοινοβούλιο. Αλλά χωρίς τον διαφθορέα και τον διαφθαρέντα καταρρέει η κατηγορία κι απομένει η φορολογική παράβαση της μη δηλώσεως του προϊόντος της δωροδοκίας, του εισοδήματος.
Η συμφωνία, εξ άλλου, του κου Πιέρ Αντόνιο Παντσέρι με την Εισαγγελία των Βρυξελλών - ενός προσώπου που φέρεται ως ο πρωταίτιος του σκανδάλου χρηματισμού ευρωβουλευτών – ν’ αποκαλύψει πλήρως τους εμπλεκομένους και την μέθοδο εξαγοράς της ψήφου των σε κρίσιμες ψηφοφορίες, επ’ άνταλλαγή ελαφροτέρας ποινής, λέγεται ότι άφησε άϋπνους πολλούς ευρωπατέρες μεταξύ των οποίων και δύο συμπατριώτες μας.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι η συγκάλυψις ούτε ακόμη κι η αποκάλυψις των παρασπονδούντων αντιπροσώπων την Ευρωπαίων πολιττών, με ακραίες κι ανήθικες μεθοδεύσεις της ανακρίσεως των κατηγορουμένων αλλά ο ρόλος της Ευρωβουλής. Όπως είχε αποκαλύψει ο Βρεταννός τέως ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάρατζ, ο θεσμός είναι φενάκη κι οι αρμοδιότητές του ανύπαρκτες, εξαιρέσει της αντιμισθίας και των προνομίων των ευρωβουλευτών.
Το τεκμήριο της αθωότητος μέχρις αποκαλύψεως της ενοχής των κατηγορουμένων δεν αίρεται υπέρ των αρχών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ).Ούτως, όμως, η ιδέα της ενιαίας δημοκρατικής Ευρώπης συναντά την θεωρία της Βουλησιαρχίας του Μεσαίωνος, κατά την οποία η βούλησις των εξουσιαστών είναι υπερτάτη αρχή που κυβερνά τον κόσμο.
Ακόμη και αν η Ευρωβουλή θεωρηθή ως θέσφατο ή θεία επιταγή – που δεν είναι - δεν παύει να είναι πολιτικός θεσμός, υποκείμενος στις ανθρώπινες δυνατότητες και, κυρίως, αδυναμίες. Αν περισωθή τώρα το κύρος της με διάφορα μερεμέτια δικανικής κρίσεως , δεν θα παύσει να υπόκειται σε πειρασμούς χρηματισμού στο μέλλον– απλώς οι… «βο-λευτές» θα είναι πιο προσεκτικοί.
Διαφορετικά, θα εστερείτο νοήματος η παρουσία χιλιάδων «λομπιστών» (*) στη Βελγική πρωτεύουσα που σκοπόν έχουν να επηρεάζουν τις πολιτικές της Κομμισιόν και την έγκριση υπό των ευρωβουλισιαρχών. Αλλώς, θα είχαν επαναπατρισθή αμέσως στις 27 χώρες της ΕΕ ως ηθικών αυτουργών της ομάδος Παντσέρι.
(*) Ομάδες πιέσεως και παρασκηνιακής επιβολής συμφερόντων σε νομοθέτες. Πάντως, δεν εσχηματίσθησαν προσφάτως.Υπήρχαν ανέκαθεν στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.