Η πυρηνική ενέργεια μπορεί να συμπληρώσει τις ανανεώσιμες πηγές, έτσι ώστε η χώρα να μπορέσει να επιτύχει όχι μόνο ενεργειακή ανεξαρτησία αλλά και τους κλιματικούς στόχους της και να τα πετύχει με ασφάλεια και με χαμηλό κόστος. Ωστόσο, για να επιτευχθεί χαμηλό κόστος πυρηνικής ενέργειας, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει προσεκτικός σχεδιασμός τουλάχιστον δύο χρόνια πριν από την έναρξη της κατασκευής του πυρηνικού έργου.
Η κατασκευή και η θέση σε λειτουργία μιας πυρηνικής εγκατάστασης μέχρι την έναρξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνεισφέρει κατά κανόνα το 60% στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας με το υπόλοιπο 40% να συνεισφέρεται από τις λειτουργικές δαπάνες της εγκατάστασης και το κόστος του πυρηνικού καυσίμου.
Ο σχεδιασμός θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων οργανισμών. Ο πρώτος οργανισμός θα είναι ένας ρυθμιστικός οργανισμός υπεύθυνος για τη διαμόρφωση των κανονισμών που διέπουν την ασφάλεια του πυρηνικού έργου. Ο δεύτερος οργανισμός θα είναι εκτελεστικός υπεύθυνος για την κατασκευή και λειτουργία του πυρηνικού έργου.
Ο ρυθμιστικός οργανισμός, εκτός από τους κανονισμούς, θα εκδίδει τις απαιτούμενες άδειες κατά τη διάρκεια του έργου και θα λειτουργεί και ως φύλακας, ώστε όλες οι δραστηριότητες που εκτελούνται από τον εκτελεστικό οργανισμό να πληρούν τις ρυθμιστικές απαιτήσεις.
Ο εκτελεστικός οργανισμός θα είναι υπεύθυνος για την επιλογή του είδους του πυρηνικού σταθμού, της τοποθεσίας που θα εγκατασταθεί, του προμηθευτή, των διάφορων εργολάβων και θα διατηρεί καλή σχέση εργασίας με τον ρυθμιστικό οργανισμό.
Το κόστος της πυρηνικής ενέργειας εξαρτάται από το κόστος των εξαρτημάτων και του υλικού, το κόστος εργασίας και το κόστος χρηματοδότησης. Υπάρχει επίσης ένα κρυφό κόστος που εξαρτάται από το πόσο συντονισμένη είναι η συνεργασία μεταξύ της εκτελεστικής εξουσίας και του ρυθμιστικού οργανισμού. Οι διαφωνίες θα είναι συχνές και αν δεν επιλύονται έγκαιρα, το έργο χάνει χρόνο. Εάν αυτός ο χρόνος είναι κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το κόστος χρηματοδότησης μπορεί να αυξηθεί σημαντικά επηρεάζοντας έτσι το 60% του κόστους για τον καταναλωτή. Εάν οι διαφωνίες είναι κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, θα μπορούσαν να παρατείνουν τη διάρκεια μιας διακοπής λειτουργίας ή να επηρεάσουν το επίπεδο ισχύος της μονάδας, επηρεάζοντας έτσι το 40% του κόστους για τον καταναλωτή. Αυτές οι διαφωνίες μπορούν να αποφευχθούν με προσεκτικό σχεδιασμό, συνεργασία και επαρκή επικοινωνία.
*Ο Πέτρος Θ. Αντωνόπουλος είναι πυρηνικός μηχανικός, Doctor of Science MIT
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")