Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να απορρίψει την εναλλακτική πρόταση για τα δίκτυα, την οποία είχε υιοθετήσει το Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας, μεταθέτει ουσιαστικά στις καλένδες την ολοκλήρωση του τρίτου ενεργειακού πακέτου για την εσωτερική αγορά ενέργειας στην Ε.Ε.

Το … πήγαινε – έλα στο «καυτό» θέμα του πλήρους ή μη διαχωρισμού των ενεργειακών δικτύων από τις καθετοποιημένες επιχειρήσεις συνεχίστηκε την Πέμπτη με την απόρριψη, από πλευράς Ευρωκοινοβουλίου, της εναλλακτικής πρότασης των «8», η οποία είχε γίνει αποδεκτή από το Συμβούλιο των Υπουργών Ενέργειας μόλις στις 6 Ιουνίου.

Η εναλλακτική πρόταση των «8», μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, προέβλεπε την δυνατότητα του νομικού, μεν, διαχωρισμού του ιδιοκτήτη και κύριου των δικτύων μεταφοράς και διανομής αλλά και την παραμονή του υπό τον μετοχικό έλεγχο της καθετοποιημένης επιχείρησης που δραστηριοποιείται και στην παραγωγή.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπό την φανατική υποστήριξη χωρών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία, ψήφισε χτες υπέρ του πλήρους (ιδιοκτησιακού, νομικού, λειτουργικού και λογιστικού διαχωρισμού) των δικτύων. Ο πλήρης διαχωρισμός εκτιμάται, κατά το Ευρωκοινοβούλιο, ότι θα ευνοήσει την περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς και την είσοδο νέων παικτών στα δίκτυα.

Αυτό σημαίνει ότι το ζήτημα θα παραπεμφθεί εκ νέου στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας για δεύτερη ανάγνωση. Το Συμβούλιο θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπ΄όψιν του την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι από την 1η Ιουλίου, την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί η Γαλλία. Χώρα, δηλαδή, που είχε πρωτοστατήσει, μαζί με την Γερμανία, στην προώθηση της εναλλακτικής λύσης και η οποία έχει ήδη δείξει ως προτεραιότητά της τις πολιτικές αντιμετώπισης των βιοκλιματικών αλλαγών.

Πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι το ζήτημα της ολοκλήρωσης του τρίτου ενεργειακού πακέτου για την εσωτερική αγορά ουσιαστικά δεν πρόκειται να κλείσει πριν την επόμενη εκλογική αναμέτρηση για τη νέα Ευρωβουλή. Δηλαδή, όχι πριν περάσει ένας ολόκληρο έτος…

Με αυτά τα δεδομένα, η Ελλάδα «αγοράζει» και αυτή χρόνο. Και θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους προσαρμογής είτε για την μία είτε για την άλλη εξέλιξη. Για την περίπτωση που ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός καταστεί πλήρης, το σοκ από την προοπτική λ.χ. ιδιωτικοποίησης των δικτύων ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου που θα ανοίγει με την πλήρη ανεξαρτητοποίηση του ΔΕΣΜΗΕ αλλά και του ΔΕΣΦΑ θα είναι μεγάλο.

Αλλά και για την περίπτωση κατά την οποία η εναλλακτική πρόταση προχωρήσει, αυτή με την σημερινή της μορφή απαγορεύει τις αποσπάσεις προσωπικού από την καθετοποιημένη επιχείρηση στον διαχειριστή, ενώ προβλέπει ότι ο τελευταίος είναι και ιδιοκτήτης των δικτύων. Άλλο ένα σοκ, δηλαδή, σε σχέση με τα όσα ισχύουν σήμερα στον εγχώριο ενεργειακό τομέα…