Όταν το Χονγκ Κονγκ επέστρεψε στην κινεζική κυριαρχία το 1997, η Κίνα γινόταν μια χώρα με δύο συστήματα και τρία χρηματιστήρια: του Χονγκ Κονγκ, της Σαγκάης και του Σενζέν.
Χρειάζεται άραγε και τα τρία; «Ο σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά» ευθύνεται σαφώς για την τεράστια ζήτηση για μετοχές.
Παρά το ότι η αξία των μετοχών της κινεζικής ενδοχώρας μειώθηκε κατά το ήμισυ το τελευταίο οκτάμηνο, οι τρεις αγορές μαζί συνεχίζουν να αντιστοιχούν στο 9,6% της συνολικής κεφαλαιοποίησης των παγκόσμιων χρηματιστηρίων- χαμηλό ποσοστό σε σχέση με το 30% των ΗΠΑ αλλά υψηλότερο σε σχέση με το 8,3% της ιαπωνικής αγοράς.
Η θέση του Χονγκ Κονγκ, ως διεθνούς χρηματοοικονομικού κέντρου με ένα χρηματιστήριο που λειτουργεί εδώ και έναν αιώ-να, είναι εξασφαλισμένη.
Εάν δεν υπήρχαν οι αυστηροί περιορισμοί του Πεκίνου στη διακίνηση κεφαλαίων, η χερσόνησος θα κυριαρχούσε.
Περίπου το ένα τρίτο της κεφαλαιοποίησης του δείκτη Hang Seng προέρχεται από εταιρείες της κινεζικής ενδοχώρας που είναι εισηγμένες στο Χονγκ Κονγκ.
Αλλά ενώ οι περιορισμοί παραμένουν, η Κίνα απαιτεί να υπάρχει τουλάχιστον μια χρηματιστηριακή αγορά στην ενδοχώρα.
Η Σαγκάη επανακτεί την προεπαναστατική της αίγλη ως χρηματοοικονομικό κέντρο, και αποτελεί επιλεγμένο προορισμό του Πεκίνου για εκδόσεις μετοχών πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων: ορισμένες από τις μεγαλύτερες εταιρείες - από την ICBC, έως την China Mobile και την Petrochina- είναι εισηγμένες στη Σαγκάη.
Αντιθέτως, το Σενζέν, πνευματικό κέντρο του καπιταλισμού στην κομμουνιστική Κίνα δεν είναι δημοφιλές. Το πρώην ψαροχώρι είχε επιλεγεί από τον Ντενγκ Ξιαοπίνγκ για να αποτελέσει την πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη το 1979.
Αλλά αυτή η εύνοια από τους γραφειοκράτες του κυβερνώντος κόμματος έχει ξεθωριάσει. Η κεφαλαιοποίηση της αγοράς του Σενζέν, στα 3.430 δισ. γιουάν (235 δισ. δολ.) είναι ένα μικρό μόνον μέρος της κεφαλαιοποίησης της Σαγκάης (14.270 δισ. γιουάν).
Το Σενζέν έχει επιχειρήσεις πολλές φορές να ενισχύσει την κεφαλαιοποίησή του, και πρόκειται να λανσάρει μια νέα αγορά υψηλής τε χνολογίας για νεοϊδρυθείσες εταιρείες.
Αλλά το ίδιο κάνει και το Χονγκ Κονγκ. Διατηρούμενο μόνον από τη συνήθη πολιτική κεντρικού σχεδιασμού του Πεκίνου, το χρηματιστήριο του Σενζέν δεν φαίνεται να έχει περαιτέρω μέλλον, και είναι μάλλον καταδικασμένο σε περιθωριοποίηση.
Επιτρέποντας τον ανταγωνισμό στα δύο χρηματιστήρια που θα εναπομείνουν θα είναι σαν να δοθεί δικαίωμα επιλογής στην αγορά.