Οι Υδρογονάνθρακες και η Λογική των Χαμένων Ευκαιριών

Στην Ελλάδα του 2023, ο δημόσιος διάλογος για την Ενέργεια διεξάγεται υπό όρους συνθημάτων και υπεραπλουστεύσεων. Τουλάχιστον σήμερα διεξάγεται ένας κάποιος διάλογος, όταν πριν από 30 χρόνια δεν γινόταν καμία συζήτηση και ακόμη-ακόμη, πριν από 20 χρόνια όποιος τολμούσε να θίξει αυτά τα ζητήματα θεωρούταν «τρελός επιστήμων». Αφορμή για αυτό το κείμενο απετέλεσαν οι ανώδυνες θέσεις για τα ζητήματα της ενέργειας που διατύπωσαν οι πολιτικοί αρχηγοί στο πρόσφατο debate, στην δημόσια τηλεόραση, υπό τη σκιά της αποδοχής “υπό όρους” της τουρκικής θέσης  περί συνεκμετάλλευσης, από κορυφαία στελέχη της ΝΔ και τον ίδιο τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τη διστακτικότητά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν. μ. που υποδηλώνει ότι στην ουσία έχουμε γκριζάρει τις ακτές μας από μόνοι μας, φθάσαμε σε σημείο να έχουμε γκριζάρει και τα ίδια τα νησιά μας -όρα αιφνίδια και μαζική απροθυμία πολιτικής-στρατιωτικής ηγεσίας να κάνει Πάσχα σε αυτά!

energia.gr
Τρι, 16 Μαΐου 2023 - 11:41

Όταν ο Ακάρ μιλά για “δίκαιο διαμοιρασμό” του πλούτου του Αιγαίου, ότι  η Τουρκία δεν θα δεχτεί “τετελεσμένα” και ότι δεν θα πάψει να υπερασπίζεται τα δικαιώματά της στο αρχιπέλαγος και στην Ανατολική Μεσόγειο, εμείς πετάμε ξένοιαστα πράσινους χαρταετούς -το θέμα της “συνεκμετάλλευσης” έχει αναλυθεί εκτενώς από το energia.gr εδώ - 

Είναι γνωστή η απροθυμία των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα να προχωρήσουν στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της χώρας. Από τον Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος δήλωνε τον Δεκέμβριο του 2009 ότι «στην Ελλάδα δεν έχουμε πετρέλαιο ή το πετρέλαιο που έχουμε είναι πολύ λίγο» την ώρα που το αμερικανικό ίδρυμα στρατηγικών πληροφοριών, Stratfor, ανέφερε σε δημόσιευμά του ότι τα κοιτάσματα, ειδικά νότια της Κρήτης είχαν ήδη εντοπιστεί και ήταν γνωστά στις ΗΠΑ από το 2007, μέχρι τον Νίκο Δένδια που δήλωνε, τον Απρίλιο του 2021 ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου απαξιώνουν, για λόγους που μόνο οι ίδιες γνωρίζουν, κάθε ιδέα για εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.    

Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού καθυστέρησε χαρακτηριστικά, στην δική του κοινοβουλευτική θητεία, να προχωρήσει στην υπογραφή των αδειών παραχώρησης –το έπραξε μερικά 24ωρα πριν ηττηθεί στις εκλογές του 2019- τώρα έχει συμπεριλάβει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα ότι δεν θα παραχωρήσει άδειες εκμετάλλευσης εφόσον έρθει στην εξουσία Τουτέστιν θεσμοποιεί την παραίτηση από μια από τις τελευταίες παρακαταθήκες εθνικού πλούτου μόνο και μόνο επειδή το απαιτούν οι περιβαλλοντικές συνιστώσες του, όπως και οι γνωστές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας – WWF, The Green Tank, Greenpeace, κλπ – αγνοώντας όλους όσοι προσβεύουν, τεκμηριωμένα τα περί του αντιθέτου.  

Θα ανέμενε κανείς ότι η ΝΔ θα διέθετε διαφορετικό πολιτικό κριτήριο και στόχευση, αλλά φευ! Οι ηγεσίες του ΥΠΕΝ –Χατζηδάκης, Σκρέκας- έθεσαν παρά πόδα το δικαίωμα της χώρας στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, προτάσσοντας την επιδίωξη της Πράσινης Μετάβασης. Οι άδειες για τις έρευνες στα βασικά θαλασσοτεμάχια Νότια και ΝΔ της Κρήτης, που είχε ορίσει με Νόμο και αποτύπωσε στον χάρτη, ο πρώην Υπουργός Γ. Μανιάτης, μπήκαν στο συρτάρι.  

Είναι ενδεικτικό της ότι στην Εθνική Επιστημονική Επιτροπή Κλιματικής Αλλαγής η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη συμπεριέλαβε εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων, που είναι φύσει και θέσει εχθροί κάθε ιδέας για εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου και ακρωτηρίασε, αυτοβούλως, τη δυνατότητα προσφυγής σε όλο το φάσμα των πηγών καυσίμων που μπορεί να διαθέτει η χώρα .

Χρειάστηκε ο πόλεμος στην Ουκρανία για να αναγκαστεί ο Πρωθυπουργός να δει κατάματα την πραγματικότητα και να ανάψει το πράσινο φως για την επανεκκίνηση των ερευνών στους λεγόμενους «μεγάλους» στόχους, στην Κρήτη, στο Ιόνιο και στα Γιάννενα. Σε κάθε περίπτωση, η φιλοτιμία του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν αρκεί για να απομακρύνει το εγχώριο πολιτικό σύστημα από την λογική της παραίτησης από την εκμετάλλευση - κυρίως του φυσικού αερίου- που υφέρπει εδώ και δεκαετίες, και η οποία θα έλυνε, όπως στην περίπτωση της Νορβηγίας, τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, δίνοντας ισχυρές  προοπτικές ενδογενούς ανάπτυξης.

Σήμερα, η κυβέρνηση επαίρεται –και δικαίως σε μεγάλο βαθμό- ότι η οικονομία της χώρας θα αναπτυχθεί με ρυθμό 2,4% φέτος και 1,9% το 2024, διπλάσιο από τον μέσο όρο των «27» της EE, ότι ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 4,2% το 2023  και στο 2,4% το επόμενο έτος, ο χαμηλότερος στην Ένωση και η ανεργία θα μειωθεί στο 12,2% φέτος και στο 11,8% του χρόνου, συμφωνα με τις εαρινές προβέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο τροφοδότης της ανάπτυξης είναι όμως, κατ΄εξοχήν, οι πόροι που θα εισρεύσουν από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητα, Ελλάδα 2.0 και τον τουρισμό. 

Καθώς η πολιτική παραίτησης από τους υδρογονάνθρακες συνεχίζει να αποτελεί το κυρίαρχο δόγμα της εγχώριας πολιτικής τάξης, είναι φρόνιμο να υπενθυμίσουμε ότι είναι εξωφρενικό το επιχείρημα ότι τα παραδοσιακά ορυκτά καύσιμα είναι ξεπερασμένα. Αρκεί μια βόλτα στην Γερμανία την Πολωνία την Τσεχία και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης που χρησιμοποιούν κάρβουνο ή μια απλή ανάγνωση των αναλύσεων μεγάλων διεθνών οργανισμών (ΙΕΑ κλπ) στις οποίες τονίζεται ότι η χρήση ορυκτών καυσίμων θα συνεχιστεί αδιάκοπα στις δεκαετίες που έρχονται, για να καταπέσουν αυτοί οι ισχυρισμοί.

Εμείς όμως επιμένουμε προοδευτικά και εξυγιαντικά –για το κλίμα – με μπροστάρηδες τον ήλιο, τον άνεμο συν τις πανάκριβες εισαγωγές αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου!