Πάνω απ’ όλα, το λιμάνι της πόλεως συγκεντρώνει την προσοχή των εν Αθήναις 5 πρέσβεων: Αμερικής, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Μολδαβίας και Ουκρανίας, στον δρόμο που αναβαθμίζει την γεωπολιτική υπεραξία της Ελλάδος. Μέχρι κι ο διευθυντής της CIA, ο Γουϊλιαμ Μπέρνς, πρώην διπλωμάτης, επεσκέφθη την τον λιμένα της πόλης και τον Φράκτη επί του ποταμού Έβρου στα Ελληνοτουρκικά σύνορα.(ΕΣΤΙΑ 10.6.23).
Προ ολίγων ετών, ο σιδηροδρομικός κόμβος Ελλάδος-Βουλγαρίας-Τουρκίας, το πρώην Δεδεαγάτς, που απελευθερώθη απ’ τον Ελληνικό στρατό το 1914, δεν διέφερε από μία νυσταγμένη επαρχιακή πόλη της βορείου Ελλάδος, μέχρις ότου συγκέντρωσε της προσοχή του προηγουμένου Αμερικανού πρεσβευτού στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος κυριολεκτικώς αφύπνισε την Αλ/λη με αλλεπάλληλες επισκέψεις – προφανώς καθ’ υπόδειξιν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Αμερικανικού «Πενταγώνου», εν όψει του πολέμου για την Κριμαία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία «σαν έτοιμος από καιρό» κι η συνθήκη του Μοντραί του 1932 που δεν επιτρέπει την χρήση των Στενών του Ελλησπόντου, για την μεταφορά πολεμικού υλικού από εμπολέμους, ήταν η αιτία. Μέχρι τότε, το λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως ήταν αφημένο στην τύχη του, καθώς μία βυθοκόρος ήταν βυθισμένη στον πυθμένα, αποτρέποντας την χρήση του από μεγάλα πλοία. Μετά βίας ήταν αγκυροβόλι επιβατηγών πλοίων για την Σαμοθράκη.
Η ενεργοποίηση του Αμερικανικού παράγοντα καθάρισε και επεξέτεινε το ζωτικό λιμάνι , για την παράκαμψη των Στενών του Ελλησπόντου και σήμερα πλοία 25.000 τόνων και βάλε αποβιβάζουν πολεμικό materiel στην Αλ/λη, με προορισμό την Ουκρανία που πολεμάει με την Ρωσία.
Απόπειρα του Πούτιν να αναλάβει το λιμάνι, μέσω παρένθετου προσώπου, απετράπει την τελευταία στιγμή κι η εκποίηση του από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων της ΕΕ ενεγράφη εις τας «Ελληνικάς καλένδας».(*)
Σήμερα, η παρουσία των Αμερικανών στην Αλ/λη είναι ισάξια μ’ εκείνη της Σούδας κι όταν συντόμως κατασκευασθεί η σιδηροδρομική σύνδεση έως το Κίεβο κι επέκεινα, τότε ένας κάθετος συγκοινωνιακός άξων θα συνδέει το Αιγαίον πέλαγος με την Βαλτική θάλασσα.
Ο αντίκτυπος της διεθνοποιήσεως της Αλ/λεως γίνεται αισθητός από τον επισκέπτη. Έχει τον αέρα υπερχώριου κόμβου συγκοινωνιών στα Βαλκάνια, όπως λχ. η Κωνσταντινούπολις , για να μην πούμε η Τεργέστη, που θα ήταν υπερβολή χωρίς όμως ν’ αποκλείεται στο μέλλον. Διεθνή κεφάλαια, ενεργειακές επενδύσεις, εγχώριες και διεθνείς, όπως ο σταθμός LNG, μετασχηματίζουν την άλλοτε κοιμωμένη πόλη και συνεγείρουν τους κατοίκους της.
Μία ατμόσφαιρα «αισιοδοξίας» διακατέχει τους κατοίκους της και απαντάται στις ευρείς οδούς της – προ 100 ετών Τούρκικους μαχαλάδες .Η ευημερία των κατοίκων είναι «βήχας που δεν κρύβεται». Κι όχι μόνον…
Σύγχρονος αυτοκινητόδρομος, η «Εγνατία Οδός» που συνδέει την βόρειο Ελλάδα (δηλ. την Ευρώπη) με τη γειτονική Τουρκία, παρέχει μία πρώτης τάξεως εμπειρία για τους πολυπληθείς Τούρκους επισκέπτες, ν’ αναπνεύσουν ολίγον …Ευρωπαϊκό αέρα μετά τη κατήφεια της Ερντινέ, της πρώην Αδριανουπόλεως, στο θύλακο του Καραγάτς.
Δείχνει επίσης η Αλ/λη την αξία της Ελληνοτουρκικής συνεργασίας, εφ όσον οι πασάδες της Αγκύρας εγκαταλείψουν τον μεγαλοϊδεατισμό, που όπως είπε ο νεοσουλτάνος στην ορκωμοσία του, «δεν τους φτάνουν τα σημερινά όρια της Τουρκίας και θέλουν επεκτάσεις».
Εν τω μεταξύ η Τουρική λίρα κατρακύλησε 15% στις 24 ανά δολλάριο μετά την εκλογή του Ταγήπ Ερντογάν ως προέδρου της χώρας.
(*) Ως γνωστόν, οι Αρχαίοι Έλληνες μετρούσαν τον χρόνο από της πρώτης Ολυμπιάδος το 774 π.Χ. κι εστερούντο ημερολογίου, οπότε οι συστηματικοί Ρωμαίοι τους ηρωνεύοντο ότι αναβαλλόμενα γεγονότα εγράφοντο στις ανύπαρκτες «ad Calendae Grecae».