Ο Υπουργός σημείωσε πως οι διαδοχικοί διαγωνισμοί για τα ΥΑΠ θα διεξάγονται σε σαφώς προκαθορισμένα χρονοδιαγράμματα, για να έχουν τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας να επενδύσουν. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, το Δημόσιο θα αναλάβει πρόσθετες ενέργειες μελετών, συλλογής δεδομένων και αδειοδότησης, με στόχο να τα διαθέσει σε όλους τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους παραγωγούς και να τους προσφέρει, τελικά, πλήρως αναπτυγμένα έργα, τα οποία θα έχουν ολοκληρώσει το σύνολο ει δυνατόν της περιβαλλοντικής τους αδειοδότησης. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι ενδιαφερόμενοι που θα κληθούν να διαγωνιστούν για τα έργα, θα έχουν απαλλαγεί από το ρίσκο ανάπτυξης, προς όφελος, προπάντος, του καταναλωτή.
Ακόμη, ο κ. Σκυλακάκης υπογράμμισε την ανάγκη η ανάπτυξη της παραγωγής ενέργειας από ΥΑΠ, να συνοδευτεί από την ανάπτυξη εγχώριας εφοδιαστικής αλυσίδας για την κατασκευή και την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των παραγωγικών εγκαταστάσεων. Εξέλιξη, με την οποία θα μεγιστοποιηθεί το προσδοκώμενο όφελος για την εθνική οικονομία, την κοινωνία και τις ίδιες τις επενδύσεις.
«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει πρωταγωνίστρια για πολλές δεκαετίες σε έναν τομέα πάρα πολύ μεγάλο, με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, με τεράστιες ενεργειακές επενδύσεις, με δραματική μείωση της εξάρτησης της χώρας από εισαγωγές ενέργειας. Και όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη η ΝΑ Ευρώπη να έχει μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια» είπε χαρακτηριστικά ο Υπουργός.
Σημειώνεται πως ο κ. Σκυλακάκης μίλησε ενώπιον πλήθους επιχειρήσεων που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στα ΥΑΠ. Εκτός από τις αιολικές επιχειρήσεις, στην ημερίδα συμμετείχαν στελέχη από ναυπηγεία, λιμάνια, βιομηχανίες μεταλλουργίας, καλωδίων, τσιμέντων, ναυτιλιακές επιχειρήσεις, τεχνολογικές επιχειρήσεις, κ.ά.
Η ομιλία του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρου Σκυλακάκη, στην ημερίδα της ΕΛΕΤΑΕΝ:
«Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Ξεκινώντας την ομιλία μου, θα ήθελα να πω ότι η συζήτηση για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα στην Ελλάδα θα έπρεπε να ξεκινά από το χάρτη του δυναμικού της Μεσογείου. Αυτό, θα έπρεπε να έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Οι χάρτες αυτού του τύπου έχουν μπλε χρώμα όταν δεν υπάρχει στην ουσία πολύ αιολικό δυναμικό, κίτρινο όταν υπάρχει κάποιο και κόκκινο ή και μωβ όταν υπάρχει πάρα πολύ αιολικό δυναμικό. Στο χάρτη της Μεσογείου, η Ελλάδα έχει ένα πρωτοφανές υπεράκτιο, αιολικό δυναμικό. Το έχει -κατά κύριο λόγο- στο Αιγαίο, αλλά όχι μόνο. Σε όλη τη Μεσόγειο το αιολικό μας δυναμικό είναι το μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλο. Μικρή εξαίρεση αποτελεί μία περιοχή έξω από τις ακτές της Νότιας Γαλλίας. Πέραν αυτής της εξαίρεσης, όμως, είμαστε σε πάρα πολύ καλή θέση σε αυτόν τον καινούριο κόσμο που γεννιέται, των υπεράκτιων αιολικών.
Το να έχεις, όμως, ανταγωνιστικό πλεονέκτημα δεν σημαίνει ότι το αξιοποιείς. Κάθε άλλο θα σας έλεγα. Σε πολλά άλλα πράγματα, ιστορικά, βρεθήκαμε να έχουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και δεν το αξιοποιήσαμε, πάντα, με το σωστό τρόπο. Η κυβέρνηση, κάνει μια εξαιρετικά λεπτομερή δουλειά, για την οποία πρέπει βέβαια να ευχαριστήσουμε και τον κ. Στεφάτο, της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ).
Έχουμε, ήδη, προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά της προετοιμασίας για την αξιοποίηση αυτού του δυναμικού. Και το κάνουμε, εγκαίρως, διότι το “κλειδί” στην υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών είναι να έχεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και να κινείσαι τη σωστή στιγμή. Η σωστή στιγμή, εάν έχεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, είναι νωρίς και όχι αργά.
Σήμερα, οι τιμές των υπεράκτιων αιολικών, είναι προφανές πως δεν είναι ανταγωνιστικές -ειδικά των πλωτών (floating), υπεράκτιων αιολικών, που έχουν άγκυρα και δεν είναι σταθερά στον πυθμένα. Ωστόσο, είμαστε σε μία τελείως πρόωρη φάση αυτής της τεχνολογίας και της ανάπτυξης της βιομηχανίας με τη μορφή των οικονομιών κλίμακος, που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Και είναι -κατά τη γνώμη μου- πάρα πολύ πιθανό, πως οι τιμές αυτές θα είναι μέσα στα επόμενα 5- 10 χρόνια στο 50% κάτω αυτών που είναι σήμερα. Τί θα σημαίνει αυτό; Καταρχάς, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τα άλλα χαρακτηριστικά του δικού μας υπεράκτιου αιολικού δυναμικού, δηλαδή όχι μόνο την ένταση του ανέμου, αλλά και το πολύ υψηλό capacity factor, το οποίο έχει τεράστια σημασία στο ηλεκτρικό σύστημα και έχει πρόσθετη αξία, η οποία δεν είναι αναλογική. Αυτό, λοιπόν, πρακτικά σημαίνει ότι εάν είμαστε, εγκαίρως, προετοιμασμένοι για την ανάπτυξη αυτού του αιολικού δυναμικού, μπορεί η Ελλάδα να γίνει πιθανόν και παγκόσμιος πρωταγωνιστής σε αυτή τη βιομηχανία. Και όταν λέω πρωταγωνιστής δεν αναφέρομαι μόνο στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων, αλλά και στην ανάπτυξη της εφοδιαστικής αλυσίδας, η οποία μπορεί να καλύπτει μέρος της προστιθέμενης αξίας που δημιουργούν αυτές οι επενδύσεις.
Εδώ, να πούμε κάτι για την εφοδιαστική αλυσίδα στις άλλες μορφές ανανεώσιμων πηγών. Στις ανανεώσιμες πηγές -όπως όλοι ξέρουμε- το ύψος της επένδυσης καθορίζει, κατά κύριο λόγο, τις τελικές τιμές και όχι το καύσιμο, διότι το καύσιμο είναι δωρεάν και η συντήρηση είναι σχετικά χαμηλή ή πολύ χαμηλή.
Ειδικά, όμως, στην περίπτωση των υπεράκτιων αιολικών, υπάρχει μεγαλύτερο κομμάτι συντήρησης απ’ ό,τι στα υπόλοιπα, γιατί είναι στη θάλασσα. Υπάρχει και η δυνατότητα ειδικά σε ό,τι αφορά σε καλώδιο, εργασίες εγκατάστασης, συντήρησης, τις πλατφόρμες και τα άλλα στοιχεία, πέραν των ίδιων των ανεμογεννητριών, που έχει μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αν προσφέρεις αυτές τις υπηρεσίες βιομηχανικά κοντά στην εγκατάσταση. Δεν είναι το ίδιο εύκολο να τα κουβαλήσεις από την άλλη άκρη του κόσμου, από την Κορέα ή από την Κίνα. Το ίδιο ισχύει λόγω μεγέθους και με κάποια στοιχεία των ίδιων των ανεμογεννητριών.
Ήδη η Ελλάδα, που είναι πάρα πολύ ισχυρή στα καλώδια, έχει δυνατότητες και σε άλλα στοιχεία συντήρησης και μόλις τώρα ξεκινά μια καινούρια “ζωή” στα ναυπηγεία της. Συνεπώς, έχουμε τα στοιχεία για να μπορέσουμε να χτίσουμε μια νέα ισχυρή βιομηχανία στην Ελλάδα, που θα ξεκινά από την κατασκευή της ίδιας της επένδυσης, θα έχει μέσα και την τελική παραγωγή και θα μας δίνει τη δυνατότητα και βιομηχανικά και ενεργειακά να είμαστε πρωταγωνιστές. Είναι μία μοναδική, ιστορική ευκαιρία για τη χώρα μας.
Τί έχουμε κάνει ως τώρα και τί θα κάνουμε από εδώ και πέρα: Ως τώρα έχουμε κάνει μια πάρα πολύ λεπτομερή δουλειά, με την οποία έχουμε προσδιορίσει πεδία, τα οποία βγάλαμε κιόλας στη δημοσιότητα πριν από μερικές ημέρες. Και στα οποία έχουμε πάρει την έγκριση από όλες τις δημόσιες αρχές. Αυτό είναι τεράστιας σημασίας. Από όλα τα Υπουργεία έχουμε έγκριση γι’ αυτά τα οικόπεδα. Και τα οικόπεδα αυτά δεν είναι λίγα, είναι περίπου 12GW. Αυτό, λοιπόν, είναι μια προετοιμασία, είναι αυτό που κάνουμε τώρα και για το οποίο πρέπει να πούμε συγχαρητήρια στην ομάδα του κ. Στεφάτου, γιατί φτάσαμε σε ένα πολύ σημαντικό σημείο.
Τί θα κάνουμε από εδώ και πέρα: Κάνουμε μία επιλογή και το Κράτος με τη βοήθεια και του ΑΔΜΗΕ θα πραγματοποιήσει το ίδιο, τις μελέτες βυθού και τις ανεμολογικές μελέτες, γι’ αυτά τα οικόπεδα που έχουμε προσδιορίσει. Και θα προσφέρει τα σχετικά στοιχεία προς τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, που θα ανταποκριθούν σε μια πρόσκληση ενδιαφέροντος. Και θα προσφέρουμε σε ένα data room, όπως θα έρχονται, όλα τα σχετικά στοιχεία στους ενδιαφερόμενους επενδυτές, έτσι ώστε να επιταχύνουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις προ-διαγωνιστικές διαδικασίες και μέσα στο πλαίσιο του ανταγωνιστικού διαλόγου να συζητήσουμε με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές και για τις τεχνολογίες που θα εφαρμόσουν. Έτσι, θα είμαστε έτοιμοι να πάρουμε και τις περιβαλλοντικές άδειες, το νωρίτερο δυνατόν.
Εάν τα καταφέρουμε -στο περιβαλλοντικό κομμάτι, στα άλλα δεν έχω καμία αμφιβολία- να έχουμε από πριν τις άδειες, ο σκοπός θα είναι να βγάλουμε τους σχετικούς διαγωνισμούς, με το “κλειδί στο χέρι”, με αδειοδοτημένα, πλήρως, τα πεδία αυτά. Δεν είμαι 100% βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε, γιατί είναι τεχνικά πολύ δύσκολο, αλλά αν δεν είναι αδειοδοτημένα πλήρως θα είναι στο 90%.
Έτσι, όλοι όσοι θα έρθουν -και υπάρχει σημαντικό διεθνές ενδιαφέρον- να μην έχουν αυτό που λέμε “κίνδυνο ανάπτυξης”, ο οποίος στις ΑΠΕ αποδεικνύεται -όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς- εξαιρετικά επώδυνος.
Θα κάνουμε, όμως, και κάτι ακόμη. Στο πλαίσιο του Ταμείου Απανθρακοποίησης, πέραν των δύο πιλοτικών που έχουν ξεκινήσει, θα βάλουμε και ένα δεύτερο πακέτο πιλοτικών, που θα είναι όμως με διαγωνισμό, ο οποίος θα βγει νωρίτερα, θα έχει μία πρόσθετη επιδότηση, από την πλευρά μας, έτσι ώστε να υπάρχει για την εφοδιαστική αλυσίδα, όχι μία προσδοκία του τί θα συμβεί το 2030, αλλά και προσδοκία ανάπτυξης, νωρίτερα από το 2030, κάποιων υπεράκτιων αιολικών -πιθανόν, αθροιστικά, παλιά και καινούρια να ξεπεράσουν το 1GW.
Έτσι, ώστε να έχουμε μια σειρά διαγωνισμών, περί τα 12 GW, που θα ξέρουν οι επενδυτές τί θα έχουν μπροστά τους τα επόμενα χρόνια. Οι επενδυτές θα έχουν πλήρη γνώση του τί υπάρχει στο βυθό και στον αέρα, γιατί η βεβαιότητα κάνει πιο ανταγωνιστικά τα πεδία μας. Όσο περισσότερα γνωρίζεις για ένα πεδίο τόσο πιο ανταγωνιστικό είναι αυτό το πεδίο.
Και θα μπορούμε να έχουμε αρκετά πρόωρα, υπεράκτια αιολικά, πιλοτικά, ώστε η εφοδιαστική αλυσίδα να ξεκινήσει, νωρίτερα, από τους μεγάλους διαγωνισμούς. Αυτό είναι το σχέδιο.
Κοιτώντας αυτή τη γεμάτη αίθουσα, για ένα τόσο ειδικό θέμα, θα ήθελα να σας πω ότι αισθάνομαι ότι κάτι καινούριο γεννιέται εδώ. Κάτι, που αν το πετύχουμε -και είναι ρεαλιστικός ο στόχος- μπορεί η Ελλάδα να γίνει πρωταγωνίστρια για πολλές δεκαετίες σε έναν τομέα πάρα πολύ μεγάλο, με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, με τεράστιες ενεργειακές επενδύσεις, με δραματική μείωση της εξάρτησης της χώρας από εισαγωγές ενέργειας με τη μορφή υδρογονανθράκων ή ακόμα και με τη μορφή πράσινης ενέργειας. Και όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη η ΝΑ Ευρώπη να έχει μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια. Γιατί ένα από τα πλεονεκτήματα αυτού του αιολικού δυναμικού είναι ότι είναι μέσα στην Ευρώπη. Και να κοιτάμε πίσω αυτήν την πρώτη φάση και να λέμε ότι πράγματι αυτοί που τη δημιούργησαν έφτιαξαν κάτι καινούριο.
Είμαι γεμάτος αισιοδοξία για αυτό το project, ως Υπουργείο θα το κυνηγήσουμε μέρα τη μέρα. Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας και πιστεύω ότι όλοι μαζί θα καταφέρουμε να φτιάξουμε κάτι σπουδαίο. Σας ευχαριστώ».