πίστευαν ότι πρόκειται περί μπλόφας. Επί του παρόντος, όλοι προέβλεπαν ότι οι κυρώσεις που επέβαλλαν μαζί ΗΠΑ και ΕΕ στην Μόσχα θα έδιδαν την πολυπόθητη νίκη στο Κίεβο αρκετά γρήγορα. Και δύο χρόνια μετά, η Μόσχα φαίνεται ότι όχι μόνο άντεξε το ορυμαγδό κυρώσεων αλλά κερδίζει και έδαφος. Ούτε οι κυρώσεις την στραγγάλισαν οικονομικά, ούτε την έστησαν με την πλάτη στον τοίχο, ούτε την εξάντλησαν διπλωματικά. Μετά το ευρωπαϊκό μπλόκο, η Ρωσία κοίταξε προς τα ανατολικά για να βρει νέους εξαγωγικούς προορισμούς για την ενέργειά της. Αν και δεν είναι τόσο εύκολο να ανακατευθυνθούν οι εξαγωγές φυσικού αερίου, όσον αφορά το πετρέλαιο, η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία κατάφεραν να απορροφήσουν αυτό που αγόραζε η ΕΕ. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα έσοδα από το πετρέλαιο βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο σε σχέση με την εποχή που η ΕΕ ήταν ο μεγαλύτερος αγοραστής. Παρόλα αυτά, η Ρωσία κατάφερε να αντικαταστήσει την Ευρώπη ως οικονομικό εταίρο , κάνοντας στροφή προς τα ανατολικά, και να δημιουργήσει μια οικονομική σχέση, η οποία πρόκειται να ενισχυθεί στο μέλλον, συσπειρώνοντας τον Παγκόσμιο Νότο.
Αλλά και ο Economist παραδέχεται ότι είναι η πρώτη φορά που ο Πούτιν φαίνεται ότι θα μπορούσε να νικήσει. Διότι το 2024, η Ρωσία θα είναι σε ισχυρότερη θέση να πολεμήσει, επειδή θα έχει περισσότερα drones και βλήματα πυροβολικού. Eπειδή ο στρατός της έχει αναπτύξει επιτυχημένες τακτικές ηλεκτρονικού πολέμου εναντίον ορισμένων ουκρανικών όπλων και επειδή ο Πούτιν θα ανεχθεί φρικτές απώλειες μεταξύ των δικών του ανδρών. Στο πεδίο της μάχης, έχει γίνει και αυτή αποδέκτης ξένης υποστήριξης, καθώς έχει αποκτήσει drones από το Ιράν και οβίδες από τη Βόρεια Κορέα.
Παρ όλα αυτά, οι δυτικές κυβερνήσεις επιμένουν ότι είναι αφοσιωμένες όσο ποτέ στην Ουκρανία. Ωστόσο, η πραγματικότητα μάλλον τις διαψεύδει. Στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Μπάιντεν αγωνίζεται να πείσει το Κογκρέσο να απελευθερώσει χρηματοδότηση αξίας άνω των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς το Κίεβο= ήταν μάλιστα και ο λόγος που η Βουλή των Αντιπροσώπων έμεινε για εβδομάδες ακέφαλη μετά από έναν άνευ προηγουμένου εμφύλιο εντός των Ρεπουμπλικανών-. Ενώ εάν ο Ντόναλντ Τραμπ εκλεγεί πρόεδρος, η Αμερική θα μπορούσε ξαφνικά να σταματήσει εντελώς να προμηθεύει όπλα. Σε κάθε περίπτωση η ΕΕ θα πρέπει να προετοιμαστεί για την επιβράδυνση αν όχι και το φρένο της αμερικανικής βοήθειας. Η Ένωση έχει υποσχεθεί στην Ουκρανία 50 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά τα χρήματα μπλοκάρονται από την Ουγγαρία, ενώ και η νέα κυβέρνηση της Σλοβακίας ανθίσταται. Στο δε κλαμπ των αντιρρήσεων ενδέχεται να μπει και η Ολλανδία σε περίπτωση που ο ακροδεξιός Βίλντερς ηγηθεί της νέας κυβέρνησης. Σε όλα αυτά προστίθεται και το δημοσιονομικό χάος στη Γερμανία με την τρύπα των 60δις στον προϋπολογισμό, την ώρα που η Κομισιόν πιέζει για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία τον Δεκέμβριο. Χωρίς όμως να λογαριάζει τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος φαίνεται έτοιμος ακόμη και να μπλοκάρει μια απόφαση για την έναρξη των συνομιλιών για την ένταξη της Ουκρανίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του τρέχοντος μηνός. Σίγουρα όλα αυτά δεν είναι καλά νέα για τον Πρόεδρο Ζελένσκι, ο οποίος παραδέχθηκε κι αυτός με την σειρά του ότι η αντεπίθεση απέτυχε και επέρριψε ευθύνες γι αυτό στην Δύση, σαν να προετοιμάζει τον ουκρανικό λαό για την συνέχεια....