εισβολών από την εποχή του Ναπολέοντος μέχρις του Χίτλερ (ΣΣ: είχαμε κι εμείς βάλει την ουρίτσα μας το 1917, εκστρατεύοντας μαζί με τον Τσώρτσιλ κατά των Μπολεσβίκων, άνευ αποτελέσματος αλλ’ αυτά δεν λέγονται – πληρώνονται ακριβά).
Τώρα, χρειάζονται άλλα 50 δισ. δολαρίων για τη συνέχιση του πολέμου που δεν υπάρχουν ούτε στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ μήτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλ. της Γερμανίας. Απ’ αυτόν τον πόλεμο όλοι οι συμμετέχοντες βγαίνουν χαμένοι πλην ίσως του Ερντογάν που τήρησε αποστάσεις από τους εμπολέμους, το ΝΑΤΟ και τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν.
Ειδικότερα, η ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία επιβάλλει να κάνει «ταμείο»: Κέρδη και ζημίες. Στα πρώτα, η ένταξη της Φιλανδίας και Σουηδίας (συντόμως) αποτελούν μία παράπλευρη απώλεια για την Ρωσία. Ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας άλλη. Ο διχασμός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σε κράτη-μέλη όπως η Ουγγαρία και ολιγότερο η Πολωνία που είχαν αντιρρήσεις για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τις εξαγωγές σιτηρών εις βάρος του εισοδήματος των Πολωνών αγροτών, αντιστοίχως, μετράει ως ζημία. Στις απώλειες του ΝΑΤΟ είναι η δυσφήμηση του. Ούτε η Ουκρανία μπόρεσε να γίνει μέλος του (και της ΕΕ) μήτε η Μολδαβία και στο μέλλον οφείλει να είναι πιο προσεκτικό στους τυχοδιωκτισμούς. Δεν έχει πια τον Λούντς ή τον Κίσινγκερ, όπως το 1974 στην Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, να το συμβουλεύουν αλλά τον αμφιλεγόμενο γεν. γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ που είναι στην αποδρομή.
Πέραν της εδαφικής απώλειας, οι καταστροφές που υπέστη η Ουκρανία από τους βομβαρδισμούς της Ρωσικής αεροπορίας υπήρξε η μεγαλύτερη μέχρι τούδε ζημία της μιας πλευράς χωρίς να μην μνημονεύονται οι ανθρώπινες απώλειες σ΄ ένα σχετικώς μικρό πληθυσμό όπως ο Ουκρανικός. Σε εκατομμύρια υπολογίζονται οι Ουκρανοί πρόσφυγες από το Μπομπέκ. Γέμισε κι ο Πειραιάς απ’ αυτούς με τα ενοίκια στα ύψη.
Στην άλλη πλευρά του λόφου, η Ρωσία υπέστη κι αυτή απώλειες εκ του πολέμου, όχι μόνο σε ζωές μεγάλου αριθμού Ρώσων στρατιωτών (μέχρι και στρατηγών) αλλά και σε πολεμικό «ματεριέλ». Ο Ρωσικός στόλος της Μαύρης θαλάσσης επλήγη ανεπανορθώτως, το κύρος του «ερυθρού» στρατού ετρώθη, απ’ την ανικανότητα του να επιτύχει ταχεία και ανέξοδη νίκη έναντι μιας σχετικώς μικρής χώρας, της Ουκρανίας και στην οικονομία λογίζεται ως ζημία από του ρουβλίου που υπετιμήθη μέχρις του Ρωσικού πετρελαίου που επωλήθη με μεγάλη έκπτωση έναντι των τιμών του ΟΠΕΚ. Απέφυγε μεν την καταστροφή η Ρωσική αεροπορία, γιατί δεν πρόλαβε η Ουκρανία ν’ αποκτήσει υπέρτερα Αμερικανικά μαχητικά F-16, που όμως για τις ΗΠΑ θα ήταν ένα βήμα προς τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, μάλιστα με πυρηνικά όπλα. Μπράβο Μπάιντεν!
Η Αμερική επωφελήθη της απομονώσεως της Ρωσίας διεθνώς, το δολάριο ανέβηκε αλλά η πιστοληπτική της ικανότης υπεβαθμίσθη από την ΦΙΤΣ και παρ’ ολίγον το Αμερικανικό δημόσιον να κηρύξει στάση πληρωμών. Αυτός είναι κι ο λόγος που ο Μπάιντεν είναι αναγκασμένος να διακόψει την χρηματοδότηση του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι –για να αποφύγει χρηματοδοτικές περιπέτειες το επόμενο έτος που είναι προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ.
Κι ερχόμαστε τώρα στα ιδικά μας λάθη. Δεν έμαθε ο Κυριάκος στο Κολλέγιο Αθηνών την βασική αρχή των χρηματοοικονομικών : «Μη βάζεις όλα σου τ’ αυγά σ’ ένα καλάθι»; Τι ήθελε την απεριόριστη υποστήριξη των Ουκρανών, όταν προ οφθαλμών υπήρχε η υπεροχή των Ρώσων; Γιατί, σαν τον Ερντογάν, δεν κράτησε τις δέουσες αποστάσεις έναντι των εμπολέμων, αποφεύγοντας τις κυρώσεις εναντίον του Πούτιν που βεβαίως τώρα θα μνησικακεί δικαίως, επί ζημία των Ελληνικών εξαγωγών στην μεγάλη Ρωσική αγορά που είναι και τουριστικώς ενδιαφέρουσα.
Αντίθετα, η Τουρκία επωφελήθη από τις παρασπονδίες της έναντι της ΝΑΤΟϊκής «αλληλεγγύης», συνέχισε κι επαύξησε τις οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία και επέτυχε την εγκατάσταση τουλάχιστον 10.000 Ρώσων μετοίκων, στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Τώρα, το Αμερικανικό «Στέητ Ντιπάρτμεντ» τηρεί ίσες αποστάσεις με την Ελλάδα και Τουρκία στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων της 7ης τρέχοντος μηνός, ενώ θα προσδοκούσε τις κάποια υποστήριξη του Κυριάκου, τουλάχιστον ως ανταμοιβή για την αναφανδόν συμπαράσταση της Ελλάδος στον χαμένο πόλεμο της Ουκρανίας. Αλλά δυστυχώς στην διπλωματία δεν εφαρμόζονται λογιστικές αρχές αλλά οι υπερβατικές.
Τελικώς, αν κρίνουμε απ’ τα Λυβικά και τα Αλβανικά κατορθώματα ούτε έξω δεν τα ..πάει καλά ο Κυριάκος. Άντε τώρα να συμφιλιωθεί με τον Πούτιν που ως κερδισμένος στην Κριμαία θα ζητήσει ακόμη και βάσεις στα Κύθηρα. Για ν’ αντιστρέψουμε τον ορισμό του Τζων Κουίνς Άνταμς(*) διπλωματία δεν είναι δημόσιες σχέσεις ή δύσπεπτα γεύματα αλλά το προνοείν και προλαμβάνειν.
(*) Έκτος πρόεδρος των ΗΠΑ (1767-1848).