Αρκεί να σημειωθεί ότι στη φίλη της Ρωσίας Νότιο Αφρική ο Πούτιν δεν μπόρεσε να μεταβεί για να συμμετάσχει δια ζώσης στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ομάδας BRICS, ακριβώς λόγω της εκκρεμότητας με τη Χάγη.
Αλλά βέβαια στον Περσικό Κόλπο δεν περισσεύουν οι ανθρωπιστικές ανησυχίες: ούτε η Σαουδική Αραβία, ούτε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν υπογράψει τη Συνθήκη της Ρώμης, με την οποία ιδρύθηκε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Κατά δεύτερον, η επίσκεψη του Πούτιν μαρτυρεί την επικέντρωση του ρωσικού ενδιαφέροντος στη Μέση Ανατολή, αλλά και την προθυμία των οικοδεσποτών, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αταλάντευτα φιλοδυτικοί να καλλιεργήσουν τις σχέσεις τους με τις ευρασιατικές δυνάμεις. Ήδη τον περασμένο Ιούλιο η Μόσχα φιλοξένησε την έκτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Συνεργασίας Ρωσίας-Περσικού Κόλπου.
Ο πόλεμος φθοράς στην Ουκρανία φαντάζει για όλους κάτι το μακρινό, όταν η νέα ανάφλεξη της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης (με τις "διακλαδώσεις” που ήδη εμφανίζει στην Ερυθρά Θάλασσα) θέτει μεγαλύτερες προκλήσεις για την διεθνή αρχιτεκτονική και την ευστάθεια της παγκόσμιας οικονομίας σε πρώτο πλάνο.
Μάλιστα, ευθύς μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής του στις αραβικές μοναρχίες, ο ένοικος του Κρεμλίνου θα επιστρέψει στη βάση του για να δεχθεί αύριο τον πρόεδρο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί, επιβεβαιώνοντας έτσι όχι μόνο την "επιστροφή” της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, αλλά και την ευχέρειά της να συνομιλεί με διαφορετικούς παίκτες της περιοχής, που τουλάχιστον μέχρι πρότινος χωρίζονταν από σφοδρή αντιπαράθεση. Άλλωστε, η ρωσο-ιρανική σχέση έχει εμφανή και την στρατιωτική της διάσταση: οι δύο πλευρές συμπολέμησαν στη Συρία υπέρ του καθεστώτος Άσαντ, ενώ το Ιράν καταγγέλλεται ότι στηρίζει την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας στο ουκρανικό μέτωπο με την εξαγωγή (ή μάλλον τη μεταφορά τεχνογνωσίας) των μη επανδρωμένων πτητικών συσκευών Geran.
Η επίσκεψη Ραϊσί έχει χαρακτήρα ανταποδοτικό: Οι μόνες δύο χώρες που έχει επισκεφθεί ο Πούτιν μετά την εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 είναι το Ιράν και η Κίνα.
Τόσο η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όσο και το Ιράν πρόκειται από πρώτης του νέου έτους να αποτελέσουν πλήρη μέλη της διευρυμένης Ομάδας BRICS, την προεδρία της οποίας θα ασκεί το 2024 η Ρωσία. Συνεπώς, επισκέψεις σαν τη σημερινή θα αποτελούν στο εγγύς μέλλον υπόθεση ρουτίνας.
Και βέβαια όλες αυτές οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες συνεργάζονται ήδη με την Ρωσία στο πλαίσιο του OPEC+ για τον έλεγχο των πετρελαϊκών εξαγωγών και άρα και των τιμών του μαύρου χρυσού. Μόλις την περασμένη εβδομάδα σε διαδικτυακή συνεδρίασή τους τα μέλη του καρτέλ συμφώνησαν να περικόψουν εθελοντικά την παραγωγή κατά 2,2 εκατ. βαρέλια ημερησίως για το πρώτο τρίμηνο του ερχόμενου έτους. Εξ αυτών, το ένα εκατ. βαρέλια προέρχονται από την Σαουδική Αραβία, η οποία παρέτεινε ήδη υφιστάμενη περικοπή, και τα 500.000 από τη Ρωσία.
Αλλά τα κρισιμότερα ερωτήματα στην παρούσα φάση αφορούν το τι μπορούν και θέλουν να πράξουν ο Πούτιν και οι συνομιλητές του στη Μέση Ανατολή για την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση. Η ρωσική διπλωματία έχει μετακινηθεί προς μία θέση ουδετερότητας με φιλοπαλαιστινιακή κλίση, περιγράφοντας την παρούσα κρίση ως αποτέλεσμα της αποτυχίας της αμερικανικής μονομέρειας και αποκλειστικότητας στην περιοχή. Παράλληλα, η Μόσχα επιμένει να ζητά κατάπαυση του πυρός, ενώ δεν διστάζει να δέχεται και αντιπροσωπείες της Χάμας, όπως έπραξε τον Μάρτιο και εκ νέου τον Οκτώβριο, σε μιαν ιδιόμορφη τριμερή με συμμετοχή και του Ιράν. Από την άλλη πλευρά, η Σαουδική Αραβία πρωτοστάτησε στην πρωτοβουλία αποστολής κοινής αντιπροσωπείας Αραβικού Συνδέσμου-Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στις πρωτεύουσες των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η εσαεί αναπάντητη πρόταση του τότε διαδόχου και μετέπειτα βασιλέα της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντουλάχ, την οποία υιοθέτησε το 2002 ο Αραβικός Σύνδεσμός, για πλήρη ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ, με αντάλλαγμα την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 αποτελεί πάντα μια παρακαταθήκη.
(από capital.gr)