Θα είναι τρελός (και εθνικά υπόλογος) ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας , κ. Νίκος Χριστοδουλίδης , εάν αποδεχθεί τις δύο αυτές «προϋποθέσεις» διαπραγματεύσεως, της ισοδυναμίας και ματαιώσεως της κυριαρχίας (έστω και μειωμένης) κράτους-μέλους της ΕΕ, της Κύπρου.
H μεν αποδοχή της «πολιτικής ισότητος» των δύο κοινοτήτων, της Ελληνοκυπριακής με 90% συμμετοχής στο ΑΕΠ της Μεγαλονήσου και της Τουρκικής με 10% (επιδοτούμενης μάλιστα με $600 εκατ., ετησίως από την Άγκυρα») είναι οικονομικά παράλογος και πολιτικά αντιβαίνουσα στην αρχή της πλειοψηφίας, η δε ματαίωση του σημερινού καθεστώτος στην Κύπρο είναι εύκολη για την Άγκυρα, με την στοχευόμενη αποτυχία των διαπραγματεύσεων αλλά πολύ δύσκολη για να γίνει αποδεκτή απ την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ένταξη μιας χώρας στην ΕΕ είναι διμερής: Αυτής και της ΕΕ και δεν ετεροπροσδιορίζεται με διαπραγματεύσεις τρίτων, δηλ. της Τουρκίας που δεν είναι μέλος της ΕΕ και του ψευδοκράτους (ΤΚΒΚ) που είναι προϊόν εισβολής και ξένης κατοχής.
Εδώ, η «κωμωδία τελειώνει» ως λέγουν στην όπερα «Οι Παλιάτσοι». Το κυπριακό δεν λύεται με την ανακαίνιση του σχεδίου Ανάν (βλ. σχ. σχέδια ‘Ατσεσον, Νίμετς, Γκουγιέρες, Γκάλι και σερ Ντέιβιντ Χάνεϊ ) που απέτυχε με δημοψήφισμα. Οι νέες γεωπολιτικές συνθήκες ευνοούν την Κύπρο.
Τα Αμερικανικά και Βρετανικά συμφέροντα έχουν άρδην μεταβληθεί απ’ το παρελθόν στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής, όπου η σύγκρουση με τα Ισλαμικά κράτη (εν οις και η Τουρκία) έχει μετατοπισθεί στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου οι σύγχρονοι πειρατές Χούθι βάλλουν εναντίον του διεθνούς εμπορίου και βάλλονται από τα Αμερικανοβρετανικά πυρά.
«Η ενωτική πολιτική (με την Κύπρο) εξακολουθεί να είναι πραγματοποιήσιμη» γράφει ο πρώην πρέσβης ε.τ. Γεώργιος Σέκερης (*) «κατόπιν της εμμονής της Τουρκίας στην αναγνώριση του ΤΔΒΚ και με την ενσωμάτωση της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Επίσης με την «ήσσονα εθνική προσπάθεια της διατηρήσεως δύο Ελληνικών κρατών, διεθνώς» η στάση της Ελληνικής κυβερνήσεως δεν επιδέχεται μεταβολής.
Έτσι, τουλάχιστον δικαιολογείται κι η στρατηγική απόφαση της Ελλάδος, για τον εξοπλισμό της με φρεγάτες και αεροπλάνα, που μπορούν να δρουν στα νερά και στον αέρα της Κύπρου.
(*) Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ «ΝΕΑ ΤΑΞΗ», υπό Γ.Ε.Σέκερη, εκδ.ΠΑΠΑΖΉΣΗ,2004, σελ. 476