Ο Τρικούπης την δύσκολη εποχή του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» δήλωνε την ετοιμότητά του στο να περικόψει δαπάνες από ολόκληρο τον δημόσιο τομέα εκτός από το υπουργείο Ναυτικών διότι χωρίς ισχυρό ναυτικό ή Ελλάς θα έπαυε να υφίσταται όχι απλώς ως γεωπολιτική δύναμη αλλά ως κρατική οντότητα. Χάρη στις άοκνες προσπάθειές του ο στόλος της απελευθέρωσης, της ναυμαχίας την Έλλης και της Λήμνου, των Βαλκανικών πολέμων, δεν αποτελούνταν μόνο από τον «Αβέρωφ» αλλά στις βασικές μονάδες επιφανείας συγκαταλέγονταν και τρία ακόμα θωρηκτά, τα «Ύδρα», «Σπέτσες» και «Ψαρά», τα οποία είχαν παραγγελθεί κατά την περίοδο της 5ης Κυβέρνησής του 1886-1890.
Όλοι εκείνοι λοιπόν οι οποίοι θέλουν να λένε πως έλκουν την ιδεολογική τους συγκρότηση, πολιτική πρακτική και όραμα στον μεγάλο αυτό πολιτικό άνδρα του 19ου αιώνα θα πρέπει να τον ακολουθήσουν όχι μόνο στις θεσμικές του «μεταρρυθμίσεις» αλλά και στην προσπάθειά του να προετοιμάσει το έθνος για την μεγάλη εξόρμηση την οποία δεν έζησε για να δει.
Σήμερα, η κυβέρνηση της κεντρο-αριστερο-δεξιάς η οποία επικαλείται τον εκσυγχρονισμό και την μεταρρύθμιση, την οποία η χώρα όντως χρειάζεται σε πολλούς τομείς, φαίνεται να θέτει σε δεύτερη μοίρα την ενίσχυση της ναυτικής ισχύος της χώρας, δηλαδή της ικανής και αναγκαίας συνθήκης που πρέπει να πληρούται για την ύπαρξη της κρατικής οντότητας του Έθνους των Ελλήνων, στην μητρόπολη και στην Κύπρο.
Η μη εξάσκηση του δικαιώματος προαίρεσης για την απόκτηση της τέταρτης φρεγάτας Belhara/FDI HN, η καθυστέρηση για την απόφαση στην απόκτηση 3+1 σύγχρονων κορβετών ενώ ο διαγωνισμός ήταν στο τελευταίο στάδιο, η επικείμενη απόφαση για τον εκσυγχρονισμό «αριθμού» (2 ή 3) και όχι «όλων» από τις 4 φρεγάτες ΜΕΚΟ ο οποίος έχει καθυστερήσει τουλάχιστον μία δεκαετία, η γενική δυστοκία στο να παρθεί απόφαση για την εύρεση «ενδιάμεσης λύσης» όταν, λέμε «όταν», «αριθμός» MEKO θα βρίσκονται εκτός υπηρεσίας για τον εκσυγχρονισμό τους, και το κυριότερο, καθώς και η δυσκολία στο να αμειφθούν τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) όπως πρέπει με συνέπεια να έχουμε κύμα αποχωρήσεων αποτελούν ένδειξη, αν όχι απόδειξη, πως η πολιτική ηγεσία του τόπου μας τα τελευταία 15 έτη δεν αντιλαμβάνεται στις πραγματικές της διαστάσεις της σημασία της ναυτικής ισχύος σε μία γεωγραφία όπως αυτής της πατρίδας μας.
Πρέπει να είμαστε καταθλιπτικά ξεκάθαροι για το πως εξελίσσεται η ισορροπία ισχύος στην θάλασσα. Ας δούμε λοιπόν την «Ατζέντα 2030» για τις δύο πλευρές:
Tο ΠΝ, ως έχουν τα πράγματα, κινδυνεύει το 2030 να διαθέτει ως κύριες μονάδες μάχης 5-6 φρεγάτες (3 Belhara και 2-3 MEKO) και 5 υποβρύχια (4 κλάσης «Παπανικολής» και 1 εκσυγχρονισμένο).
Απέναντί του η Τουρκία θα διαθέτει ένα ελικοπτεροφόρο, 16 φρεγάτες (8 κλάσης «Κωνσταντινούπολη» και 8 ΜΕΚΟ) τουλάχιστον, 4 κορβέτες (κλάση «Ada»), 10 περιπολικά ανοιχτής θαλάσσης, ουσιαστικά κορβέτες βασισμένες στις «Ada» καθώς και 14 υποβρύχια (6 σύγχρονα Type 214TN και 8 Type 209/1400 δύο κλάσεων εκσυγχρονισμένα). Επίσης η Τουρκία αναπτύσσει σχέδιο για ένα «Εθνικό Αεροπλανοφόρο» καθώς και για ένα αντιτορπιλικό αεράμυνας περιοχής (TF-2000) με εκφρασμένη ανάγκη για 4+4 σκάφη.
Το πλέον ανησυχητικό της «Ατζέντας 2030» των Τούρκων δεν είναι καν τα ποσοτικά χαρακτηριστικά της απειλής αλλά τα ποιοτικά:
- Ο μεγάλος αριθμών πλατφορμών οπλικών συστημάτων (σκάφη και υποβρύχια) θα συνοδεύεται από κάθε είδους οπλικό φορτίο σύγχρονο και επαρκές σε αριθμούς.
- Πέραν των κύριων μονάδων μάχης, ένας μεγάλος αριθμός μικρότερων σκαφών και βοηθητικών κατασκευάζεται ώστε να υποστηρίξει πλήρως τον κύριο στόλο σε κάθε είδους ναυτική επιχείρηση.
- Από την πρώτη τετράδα των φρεγατών κλάσης «Κωνσταντινούπολη» η πρώτη παραδόθηκε πριν λίγες ημέρες, ενώ οι άλλες τρεις κατασκευάζονται ταυτόχρονα σε τρία ναυπηγεία! Θυμίζοντας πρακτική αλλά και δυνατότητα… Κίνας.
- Πλήρης ανάπτυξη δόγματος χρήσης και ρομποτικών αυτόνομων συστημάτων αέρος, επιφανείας και υπό την επιφάνεια.
- Το 80% των συστημάτων κατασκευάζονται από Τουρκικές εταιρείες.
Τέλος το πλέον σημαντικό της συγκεκριμένης απειλής, ακόμα και εάν δεν ολοκληρωθούν οι εξαγγελίες ως έχουν ή στον χρόνο που προβλέπεται είναι πως υπάρχει η αντίληψη στην Τουρκία πως η ενδυνάμωση της πατρίδας τους και η υλοποίηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» περνάει μέσα από την ναυτική ισχύ. Η αντίληψη αυτή διαπερνάει κάθετα και οριζόντια ολόκληρο το πολιτικο-στρατιωτικο-οικονομικό κατεστημένο της χώρας καθώς και διαπνέει μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Κατά συνέπεια με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας μπορεί κάποιος να εκτιμήσει πως η Τουρκία έχει εκπονήσει ένα σχέδιο που σκοπό έχει να φέρει την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο σε επίπεδα αρχών 19ου αιώνα όταν τουλάχιστον αναφορικά στον αριθμό των μέσων το Οθωμανικό ναυτικό δεν είχε αντίπαλο και φυσικά δεν συγκρινόταν με τον ΠΝ.
Να υπογραμμίσουμε πως η επίσημη δομή του ΠΝ όπως έχει εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ άρα και την πολιτική ηγεσία περιλαμβάνει 18 κύριες μονάδες επιφανείας (12 φρεγάτες και 6 κορβέτες). Επαναλαμβάνουμε πως για την ώρα έχουμε «εξασφαλίσει» 3+(2 ή 3) φρεγάτες. Η ώρα των αποφάσεων είναι ΕΧΘΕΣ. Η πρόθεση επαναξιολόγησης των δεδομένων με βάση τις νέα τεχνολογικές εξελίξεις και δόγματα μάχης στα πολεμικά μέτωπα είναι ορθή αρκεί:
- Να μην καθυστερήσει την ενίσχυση του στόλου.
- Να μην χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία μείωσης της ελάχιστης αποδεκτής οροφής για την εξασφάλιση του αντικειμενικού σκοπού του όπλου (καταστροφή του Τουρκικού Στόλου) προς εκπλήρωση των εθνικών στόχων και εξασφάλιση των εθνικών συμφερόντων.
Ο κίνδυνος που διατρέχουμε είναι η μείωση του στόλου σε επίπεδο… ακτοφυλακής όταν η Τουρκία χτίζει στόλο… Μεγάλης Βρετανίας στην κυριολεξία, να δικαιολογηθεί μέσω της έλλειψης κεφαλαίων και πως τα σκάφη δεν χρειάζονται πλέον αφού θα έχουμε φτηνά ρομποτικά συστήματα. Η κατάληξη δε μίας τέτοιας εγκληματικής πολιτικής θα είναι ο πρωθυπουργός του…2027 να δηλώσει στον Ελληνικό λαό πως η Ελλάδας δεν μπορεί να σταματήσει την εμπέδωση της «Γαλάζιας Πατρίδας» και της «Πατρίδας των Αιθέρων» των Τούρκων διότι δεν έχουμε… πλοία και πυραυλικά συστήματα τα οποία φέρονται στα σκάφη!
Όπως είπε ο Ηρόδοτος «Έχουμε γη και πατρίδα, όταν έχουμε πλοία στη θάλασσα». Δεν είναι δυνατόν οι Τούρκοι να τον ακολουθούν και οι απόγονοί του να κωφεύουν. Ο χρόνος τελείωσε. Ο καθένας, λαός και ηγεσίες, ας αναλάβει τις ευθύνες του… πριν να είναι αργά και ο οι υπεύθυνοι αναγκαστούν να λογοδοτήσουν στις δελτούς της ιστορίας και στη μήνη ενός ΕΘΝΟΥΣ του οποίου το «τάιζαν» με τα «μικρά» και του απέκρυβαν τα «μεγάλα».
* Ο Δρ. Γεώργιος Κ. Φίλης είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής στο Ledra College, Λευκωσίας και διδάσκων σε Παραγωγικές Στρατιωτικές Σχολές. Ο κ. Φίλης είναι καθηγητής στο International Baccalaureate Diploma του Κολλεγίου Αθηνών-Ψυχικού καθώς και Αναλυτής Διεθνών Ζητημάτων του ALPHA. [[email protected]]
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")