Κάποιο άλλο παραπολιτικό σχόλιο θα ήταν σε μορφή ερώτησης: «Πόσα από αυτά τα €1 δις είναι των Ελλήνων φορολογούμενων (Μνημόνια);» Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά, μη ξύνουμε πληγές, και ας πάμε στην προαναφερόμενη είδηση για τα €1 δις που θα πετάξει η Γερμανία στον Καιάδα της πράσινης μετάβασης.
Ας δοθεί ευθύς εξαρχής η εκτίμηση: η Γερμανία δεν θα καταφέρει τίποτε.
Είναι πολύ αργά.
Οι Ευρωπαίοι υπέγραψαν την Πράσινη Συμφωνία του Παρισιού χωρίς προηγουμένως να έχουν εξασφαλίσει τον έλεγχο της αλυσίδας αξίας των σπάνιων γαιών και άλλων κρίσιμων ορυκτών! Έλεγχος ο οποίος βρίσκεται σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας στο Πεκίνο. Το οποίο Πεκίνο βρίσκεται μπροστά τουλάχιστον 30 χρόνια τόσο στην εξόρυξη, όσο κυρίως, στη μεταλλουργία των κρίσιμων ορυκτών. Τόσα χρόνια θα πάρει στην ΕΕ να κάνει catchup την Κίνα. Ας όψεται η υπερδεκαετής, παντελώς αφελή πολιτική της Δύσης γενικότερα.
Για να αντιληφθείτε σε τι ανάποδο κόσμο ζούμε μάθετε τι συμβαίνει αυτές τις μέρες.
Καταρχάς, η Κίνα κλείνει τη στρόφιγγες των Σπάνιων Γαιών. Αυτό είναι ένα το ζητούμενο και είναι ήδη γνωστό. Θα περίμενε λοιπόν κανείς οι τιμές των οξειδίων σπάνιων γαιών να αυξάνουν λόγω της χαμηλής προσφοράς, αφού η Κίνα ελέγχει τα πάντα. Αυτός είναι ο νόμος προσφοράς-ζήτησης. Βασική οικονομική θεωρία (price equilibrium). Ε, λοιπόν συμβαίνει το εξής παράδοξο: οι τιμές των Σπάνιων Γαιών πέφτουν! Ή μάλλον, όχι απλά πέφτουν, αλλά κάνουν βουτιά (plunge)! Αυτά είναι τρελά πράγματα!Σκεφτείτε το με το ανάλογο του πετρελαίου: η προσφορά του πετρελαίου να πέφτει και ως αποτέλεσμα οι τιμές του να πέφτουν! Αυτά δεν είναι λογικά πράγματα. Πρόκειται για «παρά φύσιν» διακόρευση της αγοράς ενέργειας. Αφού οι σπάνιες γαίες είναι άκρως απαραίτητες στις ΑΠΕ και στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Τότε τι ακριβώς συμβαίνει; Πώς εξηγούνται αυτά τα παράλογα πράγματα διακόρευσης της αγοράς;
Η Κίνα χειραγωγεί τις τιμές. Το έχω ξαναπεί αυτό. Αφού ελέγχει όλη την αλυσίδα αξίας τους. Η Κίνα κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα αυτή την περίοδο: κλείνει τη στρόφιγγα της προσφοράς και ρίχνει τις τιμές ώστε να καταστήσει την εξόρυξη και μεταλλουργία των Σπάνιων Γαιών ασύμφορη για τις Δυτικές εξορυκτικές και να τις πετάξει έξω από την αγορά. Αυτές οι Δυτικές εξορυκτικές ενισχύονται μέσω επιδοτήσεων από τα δυτικά κράτη. Από χρήματα των δυτικών φορολογούμενων πολιτών. Αυτά είναι τα πεταμένα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών που τις επιδοτούν! Αυτό το €1 δις λοιπόν των Γερμανών φορολογούμενων πολιτών θα πάει σε μια μαύρη τρύπα. Το παίγνιο μοιάζει με την πολιτική του Ρήγκαν ο οποίος εφηύρε τον περίφημο Πόλεμο των Άστρων ο οποίος οδήγησε την ΕΣΣΔ σε οικονομική κατάρρευση λόγω του εξοπλιστικού ανταγωνισμού (δαπάνες) στον οποίο αναγκάσθηκε να προβεί. Το Πεκίνο γνωρίζει να παίζει το παίγνιο χειραγώγησης των τιμών των Σπάνιων Γαιών πολύ καλά. Και οι δυτικές κυβερνήσεις απλώς τσιμπάνε το δόλωμα πιεζόμενες εσωτερικά από τις εμμονικές απαιτήσεις των πρασινο-οικολόγων. Στο παιγνίδι αυτό συμμετέχουν, ως τα πάλαι ποτέ μέλη του Σοβιετικού Πολίτμπιρο, οι χρυσοκάνθαροι- κραατικοδίαιτοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Οι ίδιοι θα βγάλουν τα ματάκια τους από την ανάλογη κατάρρευση της ΕΕ…Έχουν δοθεί πολλές προειδοποιήσεις πάνω σε αυτό το θέμα.
Ταυτόχρονα, την τρέχουσα περίοδο συμβαίνει κάτι ακόμη: ψήνεται μία συγχώνευση δύο εταιρειών στον τομέα των Σπάνιων Γαιών: μιας αμιγώς Δυτικής εταιρείας και μιας ψευδοδυτικής (βιτρίνα του ΚΚΚ). Ρίχνοντας τις τιμές, η Κίνα στριμώχνει την αμιγώς Δυτική εταιρεία να υποχρεωθεί σε "συγχώνευση" (ουσιαστικά θα την αρπάξει εμμέσως το ΚΚΚ). Το έχω ξαναγράψει: φαντασθείτε από τις αρχές του 20ου αιώνα μια μόνο χώρα να ήλεγχε το 100% όλης της αλυσίδας αξίας του πετρελαίου (δηλαδή ΚΑΙ τη διύλιση). Αυτή την ανοησία έκαναν οι δυτικοί υπακούοντας στις πιέσεις των οικολόγων: προχώρησαν χωρίς πλάνο, χωρίς προετοιμασία σε βίαιη αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου σε κάτι το οποίο ελέγχει 100% η Κίνα!Γι' αυτό ζούμε τη σημερινή ακρίβεια...γι’ αυτό ξεσηκώνονται οι αγρότες.
ΥΓ. Το μέγιστο διακύβευμα στην ΕΕ για τα επόμενα 30+ χρόνια είναι τα κρίσιμα ορυκτά και η ενέργεια. Στις Βρυξέλλες παίρνονται οι αποφάσεις για όσα εφαρμόζονται στα Εθνικά Κοινοβούλια. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο οι Ευρωεκλογές είναι πιο κρίσιμες από τις Εθνικές εκλογές. Ακούγονται λοιπόν διάφορα ονόματα υποψήφιων Ευρωβουλευτών. Από πρώην μοντέλα, κομματικούς κομισάριους, πρώην αθλητές κ.λπ. Αναρωτιέται κανείς ποιοι εξ αυτών θα είναι ικανοί να αντιληφθούν έστω και το 0,1% της πληροφορίας που προαναφέρθηκε; Οι πρώην μοντέλες; Οι πρώην αθλητές; Οι TV-περσόνες δημοσιογράφοι; Οι κομματικοί κομισάριοι; Πλήρης απογοήτευση από όλα τα κόμματα και μέγιστη ανησυχία. Από το κακό στο χειρότερο…
*Ο Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης