Μετά από μακρά αναμονή και εργώδη προσπάθεια, η Ελλάς κατέστη προσωρινό (μη-μόνιμο) μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), για την διετία 2025-26, μαζί με αλλά δέκα μέλη (μεταξύ των οποίων κι η Αλβανία, Βραζιλία, Νορβηγία κλπ.) και τα πέντε μόνιμα (ΗΠΑ, Ρωσσία, Κίνα, Γαλλία, Βρεταννία) τους νικητές δηλ. (και μη) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) που έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας

(ΒΕΤΟ) στις αποφάσεις του ΣΑ, για την ειρήνη και την έγκριση νέων μελών στον ΟΗΕ, όταν αυτές αντιβαίνουν στα εθνικά τους συμφέροντα και την εξωτερική πολιτική τους (π. χ. Αμερικανική προστασία του Ισραήλ).

Η Ελληνική συμμετοχή δεν επετεύχθη ευκόλως .Εχρειάσθη η συγκατάθεση της Τουρκίας η οποία επετεύχθη επ’ ανταλλαγή της μονίμου συμμετοχής του Τούρκου Σινιριόγλου, ως γεν. γραμματέα του Οργανισμού Ασφαλείας και Συνεργασίας της Ευρώπης (ΟΑΣΕ), γνωστού ανθέλληνος  και υποστηρικτού της Τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας – όπερ τουλάχιστον αντιφατικό προς την αποστολή του ΟΑΣΕ.

Η προσωρινή συμμετοχή της Ελλάδος στο ΣΑ εκθέτει τα συμφέροντα του Ελληνισμού και σ’ άλλους κινδύνους όπως λ. χ. στην καταδίκη του Ισραήλ για τον παρατεινόμενο  πόλεμο της Γάζης, την αναγνώριση ως ισοτίμου κράτους των κατεχομένων εδαφών της βορείου Κύπρου, την αθέτηση της συμφωνίας Πρέσπας απ’ την κυβέρνηση των Σκοπίων αλλά και την απόρριψη δεσμευτικών αποφάσεων του ΣΕ για την λύση του Κυπριακού, χωρίς κυρώσεις για την Τουρκία .

Από την άλλη πλευρά, η συμπαράσταση της Ελλάδος στο ΣΑ στην Κύπρο προσκρούει στο ΒΕΤΟ της Βρεταννίας (π. χ. για την αποχώρηση από τις «κυρίαρχες» βάσεις στην Μεγαλόνησο) και αντίκειται στα συμφέροντα των άλλων μονίμων μελώντου ΣΑ ως λχ. Η απελευθέρωση του  Φρέντυ Μπελέρη στην Αλβανία , ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στην ΄Ιμβρο και Τένεδο και βεβαίως , ως οι απειλές του Ερντογάν στο Αιγαίον και η παραβατικότητα του Τουρκο-λιβυκού συμβολαίου που καταπατεί τα Ελληνικά χωρικά ύδατα, την  ΑΟΖ κλπ.

Δηλαδή, για μίαν υπόθεση ουσιαστικώς δημοσίων σχέσεων του ΥΠΕΞ Γιώργου Γεραπετρίτη, αναλαμβάνονται υποχρεώσεις και κίνδυνοι που δεν  συμφέρουν την Ελλάδα, η οποία εκτίθεται στην κρίση των μεγάλων δυνάμεων που πολλές φορές  υποβλέπουν π. χ. την μεγάλη Ελληνόκτητο εμπορική ναυτιλία, παρά τις υπηρεσίες που προσφέρει στο διεθνές εμπόριο. Κι όλα αυτά για τις φιλοδοξίες  να «ενώσει τον Βορρά με το Νότο και την Ανατολή με τη Δύση», ως ισχυρίσθη ο ΥΠΕΞ, εμφανώς μωρές.