στην ομιλία του ΚΜ. Κι η ενθάρρυνση των Σκοπίων μαζί με την Αλβανία του Ράμα, για ένταξη στην Ευρ. Ένωση (ΕΕ), το τρίτο λάθος.
Η θέση της Ελλάδος έναντι των Σκοπίων πρέπει να μιμηθεί την αντίστοιχη της Βουλγαρίας: Σιωπή και πίεση εις όλα τα πεδία. Πολιτικά, οικονομικά και …ενταξιακά. Κυρίως όμως στο εθνικό ζήτημα του ονόματος. Τα Σκόπια δεν τηρούν την συμφωνία; Ούτε η Ελλάς. Ουδεμία σχέση έχουν οι Σλαβοσκοπιανοί, με την Μακεδονία που είναι «μία κι Ελληνική»!
Δεν έχει κατανοηθεί ακόμη στην Ελλάδα πώς τα Σκόπια έχουν κλέψει την εθνική μας αυτοπεποίθηση. Όλος ο κόσμος να τ’ αποκαλεί «Μακεδονία» εμείς θα τ’ αποκαλούμε «δημοκρατία των Σκοπίων» και ουδέποτε θα εξομαλύνουμε τις σχέσεις μας με την χώρα αυτή, όσο διεκδικεί το όνομα της Μακεδονίας. Δηλ. την ψυχή μας. Όπως κάνουν οι Βούλγαροι που έχουν απαιτήσεις λιγότερα σημαντικές απ’ τους Σκοπιανούς έτσι και οι πολλές θωπείες προς τους διαδόχους των αιμοσταγών κομιτατζήδων του VMR-DPMNE, στερούνται νοήματος. Ούτε επισκέψεις βουλευτών, μήτε «κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις» και συνέχιση της ονομασίας «Σκόπια» erga omnes για όλες τις χρήσεις. Οδοδείκτες, ομιλίες επισήμων, μεταχείριση επισκεπτών από τα Σκόπια κλπ. κλπ.
Το κράτος των Σκοπίων, εσωτερικά πολιορκούμενο από την Αλβανική μειονότητα κι εξωτερικά απ’ την Βουλγαρική καταγωγή του, πρέπει εννοήσει ότι ο μοναδικός τους «φίλος» του στα Βαλκάνια είναι η Ελλάς εφ’ όσον όμως συμπεριφέρεται με σεβασμό προς τους Έλληνες: Ούτε πλαστές ονομασίες, μήτε αλυτρωτισμούς, χωρίς βιβλία και χάρτες με διεκδικήσεις Ελληνικών εδαφών και κυρίως ένταξη στην ΕΕ κατόπιν συμφωνίας με την Ελλάδα.
Τα Σκόπια να μείνουν εκτός ΕΕ ως κι η Αλβανία εφ’ όσον ακολουθούν ανθελληνική πολιτική όπως κι η Τουρκία ως εισβολεύς και κατακτητής Ευρωπαϊκής χώρας, της Κύπρου. Είναι καιρός να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα του Ελληνισμού στη γειτονιά μας και ν’ αφήσουμε κατά μέρος τους Γραικυλισμούς των διπλωματών και τους τεμενάδες των υπουργών μας. Βλάπτουν κυρίως την εθνική μας συνείδηση.