σε αυτή την πολύ ευαίσθητη ημέρα που ο Ελληνισμός πενθεί νεκρούς, αγνοούμενους, πρόσφυγες και ξεριζωμένους.
Αν και οι ίδιες διπλωματικές πηγές επιμένουν ότι η «σχετικά μετριοπαθής σχέση» Ελλάδος-Τουρκίας θα συμβάλλει στην επανεκκίνηση του διαλόγου για το Κυπριακό, στην πράξη τα μηνύματα δεν είναι διόλου ενθαρρυντικά λόγω της επιμονής της Άγκυρας στην λύση των δύο κρατών, βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στην επανέναρξη των συνομιλιών στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην βάση της διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Αλλά και το άλλοτε άρρηκτο και υπερήφανο κοινό μέτωπο Ελλάδος-Κύπρου έχει αρχίσει να παρουσιάζει ρωγμές. Η αρχή έγινε με την υπερψήφιση από τους βουλευτές της ΝΔ της θετικής εισηγήσεως της κ. Μπακογιάννη για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, κάτι που φυσικά απέρριψαν οι αδελφοί Κύπριοι. Αν και η Αθήνα επιμένει ότι δεν αποτελεί επίσημη γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης και δεν συνιστά αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, αναλυτές επιμένουν ότι η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης δημιουργεί ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο, δείχνοντας την εντεινόμενη προσπάθεια της Άγκυρας για αναγνώριση του ψευδοκράτους αρχικά από τα τουρκογενή κράτη και έπειτα από την διεθνή κοινότητα.
Η φαεινή ιδέα
Ωστόσο το αποκορύφωμα όλων υπήρξε η φαεινή ιδέα της κοινής υποψηφιότητας Ελλάδος-Τουρκίας στον ΟΑΣΕ, γεγονός που φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την Κυπριακή Δημοκρατία ειδικά φέτος που είναι και η μαύρη επέτειος των 50 χρόνων τουρκικής εισβολής και κατοχής της. Πώς θα μπορούσε ποτέ η Λευκωσία να συναινέσει στην ανάληψη της προεδρία του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη από τον Φεριντούν Σινιρλίογλου, τον Τούρκο εισβολέα που δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξή της; «Έχει υπάρξει ενημέρωση της κυπριακής κυβέρνησης, η Κύπρος είναι κυρίαρχο κράτος και θα αποφασίσει κατά την κρίση της», είναι η απάντηση υψηλόβαθμων διπλωματικών πηγών. Οι οποίες επιμένουν ότι αυτή η κοινή υποψηφιότητα είναι η πιο βιώσιμη λύση για την αναβίωση του Οργανισμού και την άρση του αδιεξόδου καθώς η όποια απόφαση απαιτεί συναίνεση και των 57 μελών του. Παρ ότι υπάρχει σοβαρό και απολύτως δικαιολογημένο κόλλημα από την Κυπριακή Δημοκρατία. Και προφανώς θεωρώντας δευτερεύον το ποιος είναι ο στενός σύμβουλος του Ερντογάν, Σινιρλίογλου, εκ των πλέον ένθερμων υποστηρικτών της Γαλάζιας Πατρίδας.
Εστειλε και επιστολή
Υπενθυμίζεται λοιπόν ότι στις 13ης Ιουλίου 2021 ο Σινιρλίογλου, ως μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ είχε αποστείλει επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας στην οποία έγραφε ότι “η συνεχιζόμενη σκόπιμη και επίμονη παραβίαση από την Ελλάδα των διατάξεων αποστρατιωτικοποίησης των ειρηνευτικών συνθηκών της Λωζάνης και των Παρισίων, οι οποίες είναι απαραίτητες για την επίτευξη του αντικειμένου και του σκοπού τους, αποτελεί σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας». «Η Ελλάδα παραβιάζει βασικές διατάξεις των συνθηκών βάσει των οποίων απέκτησε κυριαρχία επί των νησιών, γεγονός που, από νομικής άποψης, σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί, έναντι της Τουρκίας, να επικαλεστεί τον τίτλο της βάσει των ίδιων συνθηκών για τους σκοπούς της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων», είχε προσθέσει τον ...μακρινό Ιούλιο του 2021. Ο Σινιρλίογλου υποστήριξε τότε ότι «η Ελλάδα, ενεργώντας μονομερώς από το 1960 και σε σαφή αντίθεση με τις σχετικές διατάξεις των εν λόγω συνθηκών, παραβίασε ουσιωδώς τις υποχρεώσεις αποστρατιωτικοποίησής της με τη συγκέντρωση στρατευμάτων, τη δημιουργία μόνιμων στρατιωτικών εγκαταστάσεων και τη διεξαγωγή διαφόρων στρατιωτικών δραστηριοτήτων στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου»! Και σε μια δεύτερη επιστολή στις 30 Σεπτεμβρίου 2021, ο Σινιρλίογλου παρείχε μια πιο λεπτομερή υπόθεση, με μια νομική ειδοποίηση έξι σημείων σχετικά με το πώς η Ελλάδα είχε παραβιάσει τους όρους των συνθηκών. Ένα χρόνο νωρίτερα άλλωστε, στις 18 Μαρτίου 2020, υπέγραψε την επιστολή με αριθμό πρωτοκόλλου Α/74/757, που ανακήρυττε την διαβόητη «Γαλάζια Πατρίδα». Επιστολή που περιελάβανε και τον ανάλογο χάρτη με το μισό Αιγαίο! Και τέσσερα χρόνια μετά η Ελλάς τον στηρίζει για την θέση του γ.γ του ΟΑΣΕ που ασχολείται με θέματα εκδημοκρατισμού, κράτους δικαίου, και προώθησης της περιφερειακής συνεργασίας! Και όχι δεν αποτελεί ανέκδοτο.