Το κενό εξουσίας σε ΗΠΑ αλλά και στην ΕΕ δίδει χώρο σε άλλες δυνάμεις να αναδειχθούν και να εκμεταλλευθούν προς όφελος τους την κάθε ευκαιρία που τους δίδεται με την ανησυχία για γενικότερη ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή να είναι πιο ορατή από ποτέ.
Στις ΗΠΑ μετά από τόσες εκκλήσεις αλλά και πολλές άβολες στιγμές για τον ίδιο, ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αποχώρησε τελικά από την κούρσα διεκδικήσεως της δεύτερης θητείας. Ωστόσο το ερώτημα που παραμένει δεν είναι μόνο αν η Καμάλι Χάρις θα καταφέρει να κερδίσει τον Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο, αλλά κυρίως τι θα συμβεί μέχρι τότε. Ήδη οι αναλυτές εκφράζουν την ανησυχία τους για το κατά πόσο ο Μπάιντεν μπορεί να εκτελέσει τα τρέχοντα προεδρικά του καθήκοντα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη παγκόσμια συγκυρία. Η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγιε θέτει δραματικά και πάλι στο προσκήνιο την Μέση Ανατολή με το Ιράν ήδη να απειλεί το Ισραήλ με αντίποινα και την Δύση να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.
Στο άλλο μέτωπο, Ουκρανία και Ρωσία έκαναν για πρώτη φορά ένα βήμα μπροστά και δήλωσαν έτοιμες να διαπραγματευτούν την περασμένη εβδομάδα. Το παράδοξο ωστόσο είναι ότι αυτό δεν έγινε με δυτική διαμεσολάβηση. Ο μεσάζων αυτή την φορά ήταν η Κίνα, που δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία της να αναλάβει τον ρόλο του ειρηνοποιού καθώς έχει ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας με όλες τις πλευρές. Και ενώ είναι η πρώτη φορά μετά από 2.5 χρόνια πολέμου που οι δύο πλευρές δηλώνουν ότι προτίθενται να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, το μέγα ερώτημα είναι αν θα έχει ρόλο σε αυτό η Δύση, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη πολιτική αβεβαιότητα. Στις ΗΠΑ ουσιαστικά αρχίζει η προεκλογική εκστρατεία από την αρχή με την μάχη να εξελίσσεται μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Καμάλα Χάρις, η οποία αν και έχει συγκεντρώσει την υποστήριξη επιφανών Δημοκρατικών (Ομπάμα, Κλίντον, Πελόζι) δεν φαίνεται να πείθει τον μέσο πολίτη. Είναι γεγονός ότι από αυτή την κούρσα για την αμερικανική προεδρία λείπει η εμβληματική προσωπικότητα που θα συγκεντρώσει την ευρεία λαϊκή στήριξη, με τους πολίτες να καλούνται να ψηφίσουν για τον επόμενο Πλανητάρχη σκεπτόμενοι ότι το μη χείρον βέλτιστον…
Στην Γαλλία, η αβεβαιότητα είναι διάχυτη. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά τους Ολυμπιακούς, που μέχρι τώρα η αλήθεια είναι ότι δεν εξελίσσονται καθόλου καλά για τον Γάλλο Πρόεδρο με τα προβλήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο: από την παράλυση των σιδηροδρομικού δικτύου, μέχρι τις σφοδρές αντιδράσεις της παρωδίας του «Μυστικού Δείπνου» με drag queens και τρανσέξουαλ στην τελετή έναρξης και το απαγορευτικό στον Σηκουάνα παρά την τεράστια επένδυση των 1,4 δισεκ. ευρώ . Σε πολιτικό επίπεδο η χώρα βρίσκεται ουσιαστική σε κυβερνητική παράλυση καθώς δεν έχει συγκροτηθεί κυβέρνηση μετά τις εκλογές του Ιουλίου με το πρόσχημα ακριβώς της απρόσκοπτης διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Και ουδείς γνωρίζει πώς θα κινηθεί ο Γάλλος Πρόεδρος μετά το πέρας των Αγώνων. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι η Γαλλία έχει ήδη εισέλθει σε μια μακρά περίοδο κυβερνητικής αστάθειας καθώς καμία συμμαχία στην Βουλή δεν φαίνεται εύκολη.
Αλλά και η Γερμανία κρατάει την ανάσα της μέχρι τον Σεπτέμβριο που θα πραγματοποιηθούν οι κρίσιμες εκλογές στην Θουριγγία, την Σαξονία και το Βρανδεμβούργο, όπου στις δημοσκοπήσεις προηγείται το Afd. Είναι άλλωστε γνωστό της πάση ότι ο Όλαφ Σολτς ηγείται της πιο αντιδημοφιλούς κυβερνήσεως στην σύγχρονη γερμανική ιστορία, με πάνω από δύο τρίτα των Γερμανών να εκφράζουν δυσαρέσκεια για τον ίδιο προσωπικά αλλά και τον τρικομματικό συνασπισμό του οποίου ηγείται. Πάντως ο ίδιος δεν φαίνεται να πτοείται και δηλώνει έτοιμος να διεκδικήσει και δεύτερη θητεία! Στην δε Βρετανία, ανέλαβαν οι Εργατικοί μετά από 14 χρόνια και ουδείς γνωρίζει πώς θα αντιδράσουν στις μείζονες διεθνές προκλήσεις. Χωρίς ουδεμία εμπειρία. Όσο για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάυεν προσπαθεί να μοιράσει τα χαρτοφυλάκια στα κράτη μέλη, έχοντας στο πλευρό της την… «πολεμοχαρή» Κάγια Κάλλας στον ρόλο της επι κεφάλης της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Και τα μηνύματα μόνο ευοίωνα δεν είναι για το ρόλο της Δύσης σε ένα κόσμο που γίνεται συνεχώς πιο περίπλοκος αλλά και πιο επικίνδυνος.