Το θέρος αργοπεθαίνει κι οι πρώτες σταγόνες της βροχής θα επαναφέρουν τα προβλήματα της καθημερινότητας. Η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη έχει κουρασθεί και δεν εμπνέει πλέον τον φόβον ούτε την ελπίδα για μία Ελλάδα ελεύθερη κι αποτελεσματική, που θα έλεγε ο κυνικός φιλόσοφος Αστυάναξ (λογοκλαπείς υπό του Νίκου Καζαντζάκη).

 

Φόβον και σεβασμό δεν εμπνέει πλέον η Ελλάς στον Ερντογάν, στους Αλβανούς του Ράμα, στους Σκοπιανούς αλλά ούτε κι Αιγυπτίους του Σίσι ο οποίος μεταβαίνει στην Άγκυρα να υποβάλλει τα σέβη του στον νεοσουλτάνο. Μήτε ελπίδα παρέχεται στους Κυπρίους αδελφούς που παρακάθονται επί ίσοις όροις με τους «πορθητές» στα διαβούλια της ΕΕ. Αν είναι δυνατόν!

Όλοι αυτοί έχουν καταλάβει ότι η Ελλάς στερείται εμπνευσμένης ηγεσίας. Ακόμη κι οι «σύμμαχοι» στο ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν την συμμετοχή της Τουρκικής αεροπορίας στις εναέριες, συλλογικές ασκήσεις στο Άκτιο, δίχως υποβολή «σχεδίων πτήσεως», πάνω απ’ την Ελλάδα .

Οι Τούρκοι αγνοούν και παραβιάζουν συνεχώς την Ελληνική κυριαρχία αφού έχει καταστεί αντικείμενο συναλλαγής για την προώθησε προσωπικών συμφερόντων. Έτσι διαρκώς αναβάλλονται τα θαλάσσια πάρκα, η πυρηνική ενέργεια κι η άντληση υδρογονανθράκων στη Νοτιοδυτική Ελλάδα. Το περιστατικό της Κάσου ομιλεί αφ’ εαυτού δια την μέλλουσα εθνική ταπείνωση όσον αφορά στην διαμοίραση του Αιγαίου και της Κύπρου με τον εισβολέα.

Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά, από τις δημοσκοπήσεις, την αποδοκιμασία του από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού – ακόμη κι απ’ τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας αλλά δεν ανησύχησε όταν άκουσε των Ευρωεκλογών τον χρησμό. Δεν υπάρχει αντίπαλον δέος, του είπε ο Γκρίνμπεργκ. «Έχεις ακόμη καιρό να χαρείς» (**).

Πράγματι , τα συμβαίνοντα στον χώρο της αντιπολιτεύσεως  δεν αντέχουν σε κάποια πολιτική ανάλυση. Πρόκειται περί ουτιδανών ανθρώπων που δεν αξίζει ν’ αναφέρει κανείς ούτε το όνομα τους χωρίς να εκτεθεί.

Εν τούτοις , η Ελληνική οικονομία χρειάζεται αναπροσανατολισμό για ν’ αποφύγει το νέο  ναυάγιο, από το ανισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών , η δημοσία διοίκηση  παραπαίει μεταξύ 62 υπουργών και τριών επιπέδων της κι οι κυβερνητικές αποφάσεις , όταν δεν καθοδηγούνται από ύποπτα συμφέροντα ,μένουν ανεφάρμοστες. Δεν  παρακολουθείται η συνέχεια τους – το follow-up που λέγουν οι Αγγλοσάξονες. Όπως στη Θεσσαλία, στην προστασία των δασών και στη χάραξη κτηνοτροφικής επαρκείας που σέρνει τον χορό του πληθωρισμού τελευταίως.    

Είναι βέβαιον ότι αν τα κυβερνητικά πράγματα παραμείνουν ως έχουν για άλλα τρία χρόνια, η ΝΔ θα χάσει όχι μόνο την αυτοδυναμία της οριστικώς αλλά και την ταυτότητα της σ’ ένα σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τα ρετάλια του ΣΥΡΙΖΑ.

Εν τω μεταξύ όμως θα έχουν συμβεί ζημίες του Ελληνισμού που οι σημερινές κυβερνητικές αποτυχίες στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο , στην Κύπρο και στην οικονομία της χώρας , θα φαντάζουν πταίσματα.

Η καταστροφή ήδη επέρχεται όχι μόνο στα εξωτερικά ζητήματα αλλά και στο εσωτερικό από τις πυρκαγιές της Αττικής , το στέγνωμα της λίμνης του Μόρνου , το ξεπούλημα της Αστυπάλαιας και την υποστήριξη  του Αμερικανικού ναυτικού άνευ οιουδήποτε  ανταλλάγματος για την Ελληνική ακεραιότητα (βλ. σχ. συνέντευξη του στρατηγού Φρανκ Μακένζι: «Στην πιο επικίνδυνη φάση του πολέμου» (*).

Μπορεί η σημερινή ηγεσία της ΝΔ, να μην επαρκεί ή να έχει χάσει το ενδιαφέρον της για τον Ελληνισμό αλλά η μεγάλη, φιλελευθέρα πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν μπορεί να αναμένει την εξ ύψους εμφάνιση ενός Μεσσία. Χρειάζεται σθεναρή  ηγεσία κι όχι εξαγγελίες και καθησυχαστικές δηλώσεις για τις πολλές «αστοχίες».

Μέσα από την ΝΔ μπορεί και πρέπει να προκύψει μία νέα, αλλά πραγματική εθνική κυβέρνηση, που «να φροντίσει από τους παρόντες και μέλλοντες κινδύνους»(**) την χώρα.

     

      
(*) «Καθημερινή» της 25.8.24 , σελ.16.

(**) ΔΙΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΩΝΟΣ υπό Κ. Π. Καβάφη.