Το Ιράν απέστειλε τελεσίγραφο στο Πακιστάν σχετικά με την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου που θα ένωνε τις νότιες περιφέρειες των δύο γειτόνων. Η διμερής συμφωνία για τον αγωγό είχε υπογραφεί το 2013, καθώς το Πακιστάν χρειάζεται επειγόντως εισαγωγές καυσίμων ενώ η εγχώρια παραγωγή μειώνεται. Ωστόσο, η Ισλαμαμπάντ έχει περιορισμένα οικονομικά και πολιτικά περιθώρια για την υλοποίηση του έργου

Η τελευταία προειδοποίηση της Τεχεράνης έρχεται καθώς η διορία υλοποίησης του έργου εκ μέρους της Ισλαμαμπάντ πλησιάζει στο τέλος της. Το Πακιστάν είχε ήδη λάβει μία παράταση προκειμένου να ολοκληρώσει τον αγωγό εντός των συνόρων του, φαίνεται όμως πως η κατασκευή δεν έχει προχωρήσει σχεδόν καθόλου. Αντιθέτως, το Ιράν έχει τελειώσει τις διαδικασίες από τη δική του πλευρά, έχοντας ξοδέψει 2 δις δολάρια. Ο αγωγός έχει συνολικό μήκος 1900 χλμ, με τα 1150 να βρίσκονται εντός του Ιράν, ξεκινώντας από το λιμάνι της Assaluyeh, περνώντας από το Iranshahr, και τα 750 να βρίσκονται εντός του Πακιστάν, καταλήγοντας στην πόλη Nawabshah.

Ο αγωγός φυσικού αερίου Ιράν-Πακιστάν. Πηγή: VOA.

Το έργο θεωρείται κρίσιμης σημασίας και για τους δύο γείτονες. Το Ιράν θα κατάφερνε επιτέλους να εξάγει το φυσικό αέριό του, έχοντας έσοδα από τον εν πολλοίς αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο του. Επιπροσθέτως, η σύνδεση με το Πακιστάν θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη σύνδεση με την τεράστια αγορά της Ινδίας. Από την άλλη, το Πακιστάν θα εξασφάλισε την ενέργεια που χρειάζεται, καθώς η εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων αναμένεται να μηδενιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία. Δυστυχώς όμως, η γεωπολιτική πραγματικότητα του Πακιστάν καθιστά τον συγκεκριμένο αγωγό έναν “Γόρδιο Δεσμό”.

Με το Ισλαμαμπάντ να έχει πρόσφατα καταφύγει στο ΔΝΤ εξαιτίας της δυσχερούς οικονομικής του κατάστασης, η οικονομική επιβίωση της χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Ουάσιγκτον. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και πιο έντονες φήμες πως το Πακιστάν θα αναγκαστεί να φιλοξενήσει νέες αμερικανικές βάσεις στο έδαφός του, χωρίς ωστόσο κάτι τέτοιο να έχει επαληθευτεί μέχρι στιγμής. Υπενθυμίζεται πως η Ισλαμαμπάντ ήδη “δοκιμάζει” τις κόκκινες γραμμές των ΗΠΑ, όντας ένας από τους στενότερους συμμάχους της Κίνας στην περιοχή. Όσο η αμερικανική ηγεσία επιθυμεί την εμπορική απομόνωση της Τεχεράνης με σκοπό να πιέσει το καθεστώς, η ενεργειακή σύνδεση Ιράν-Πακιστάν θα αποτελούσε πρόκληση για τον Λευκό Οίκο.

Πέραν αυτού, ο συγκεκριμένος αγωγός περνά από την εξαιρετικά ασταθή επαρχία του Μπαλουχιστάν. Η περιοχή μαστίζεται από τρομοκρατικές επιθέσεις κατά πακιστανικών, αλλά και ξένων στόχων, από το αποσχιστικό κίνημα των Μπαλούχων. Ένα έργο κορυφαίας σημασίας όπως ο αγωγός αναπόφευκτα αποτελεί τον ιδανικό στόχο για τις τρομοκρατικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται εκεί.

Με το Πακιστάν να αδυνατεί να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα, είναι πολύ πιθανό ότι το Ιράν θα προσφύγει στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο. Με βάση υπολογισμούς, το Πακιστάν θα μπορούσε να τιμωρηθεί με πρόστιμο που αγγίζει τα 18 δις δολάρια, ένα αστρονομικό ποσό για τα δεδομένα της χώρας. Συγκριτικά, το δάνειο από το ΔΝΤ ήταν μόλις 7 δις δολάρια. Παρόλο που οι αρχές του Πακιστάν δηλώνουν ότι βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για τη διμερή επίλυση της διαφοράς, μία τέτοια πιθανότητα φαίνεται να απομακρύνεται.