κατά 62% των δωρεάν δικαιωμάτων ETS έως το 2030 και η πλήρης σταδιακή κατάργηση έως το 2034 – καθώς και η εισαγωγή του λεγόμενου συστήματος ETS2 έως τα επόμενα τρία χρόνια.
«Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές και της αποβιομηχάνισης, και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε κομβικές αλυσίδες εφοδιασμού λόγω βασικών επιλογών [πολιτικής] που τώρα γνωρίζουμε ότι ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο πρόεδρος του Confindustria, Emanuele Orsini, στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες την Τετάρτη (3 Οκτωβρίου) πριν από τις συναντήσεις με τους ευρωβουλευτές και το εσωτερικό γενικό συμβούλιο της.
Με ισχύ από το 2005, η ΕΕ εισήγαγε ένα αγοραίο σύστημα ελέγχου της τιμολόγησης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ως το κεντρικό στοιχείο της πολιτικής της για το κλίμα. Οι βιομηχανίες που αντιμετώπιζαν ανταγωνισμό από παγκόσμιες περιοχές που απολάμβαναν χαμηλότερες τιμές, έλαβαν αρκετά «δωρεάν δικαιώματα».
Στο πλαίσιο του λεγόμενου ETS1, οι βαρύτερες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, αποτέλεσαν τον πρώτο στόχο. Η αρχική κατανομή των δωρεάν δικαιωμάτων επρόκειτο να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με τον κλιματικό στόχο της ΕΕ για μείωση των καθαρών εκπομπών κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 και την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050.
Ένα δεύτερο πλαίσιο ETS, για το οποίο οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ κατέληξαν σε συμφωνία μόλις πέρυσι, πρόκειται να ξεκινήσει το 2027 και να καλύψει τα καύσιμα για θέρμανση και οδικές μεταφορές.
Ο ειδικός σύμβουλος του Orsini για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία και ανταγωνιστικότητα, Antonio Gozzi, προειδοποίησε ότι η μεγάλη μείωση των δωρεάν δικαιωμάτων, σε συνδυασμό με την έναρξη ισχύος του ETS2, «θα σημάνει ότι ολόκληροι τομείς της οικονομίας θα εξαφανιστούν» το 2030.
«Για την Ιταλία, αυτό θα είναι τα κεραμικά και ο χάλυβας που παράγεται σε υψικαμίνους» – αυτός που χρησιμοποιείται στην παραγωγή αυτοκινήτων, σημείωσε.
«Η εξαφάνιση αυτού του είδους χάλυβα θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία», προειδοποίησε, «διότι στην πράξη, αρχής γενομένης από το 2031, τα ευρωπαϊκά εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων των ιταλικών, θα πρέπει να αγοράζουν τα εξαρτήματα χάλυβα από την Κορέα, την Ιαπωνία και την Κίνα – δηλαδή από τους κύριους ανταγωνιστές τους».
«Γιατί να μην ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση για την πολιτική αυτή», είπε ο Gozzi, «για να διασφαλίσουμε ότι η απεξάρτηση από τον άνθρακα δεν θα μετατραπεί σε βιομηχανική ερημοποίηση»;
Το χρονοδιάγραμμα των στόχων μείωσης του CO2 δεν είναι πλέον βιώσιμο χωρίς μεγάλες απώλειες
Ο Orsini υποστήριξε ότι οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια από τομείς όπως η ιταλική κεραμική για τη μείωση των εκπομπών τους «θα καταστούν σχεδόν άχρηστες, επειδή οι αυστηροί κανόνες του ETS θα πετάξουν τη βιομηχανία μας έξω από την αγορά το 2030».
«Μέχρι το 2030, γνωρίζουμε ότι το κόστος θα απορροφήσει περίπου το 5% των κερδών των επιχειρήσεων», το οποίο η ομάδα υπολογίζει ότι αντιστοιχεί στο σύνολο των επενδύσεων του κλάδου των κεραμικών.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να υποθέτουμε ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε την πράσινη μετάβαση με τα χρονοδιαγράμματα που έθεσε η τελευταία Επιτροπή», δήλωσε ο Orsini, χωρίς να καταστήσουμε ολόκληρους κλάδους οδυνηρά μη ανταγωνιστικούς σε σύγκριση με τους παγκόσμιους ομολόγους τους, όπως είπε.
To Confindustria θα πιέσει για την κατάργηση του ETS 2 και θα επιτρέψει στις εταιρείες, εξαιρουμένων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των μεγάλων φορέων σε ενεργοβόρους τομείς, να χρησιμοποιούν τις «βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες» «που μπορούν να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα αυτών των τομέων», δήλωσε ο Gozzi, περιορίζοντας παράλληλα τις βιομηχανικές εκπομπές.
Αυτό θα βασιζόταν κυρίως στην αρχή της «τεχνολογικής ουδετερότητας». Θα επέτρεπε δηλαδή σε ένα ευρύ φάσμα τεχνολογιών να επιτύχουν τους στόχους μείωσης του CO2. Γι’ αυτό η Ιταλία πιέζει για ένα άλλο βασικό σύνολο κανόνων στο πλαίσιο του μπλοκ για τη μείωση των εκπομπών: αυτούς που εστιάζουν στα αυτοκίνητα.
Ο υπουργός Επιχειρήσεων της χώρας, Adolfo Urso, ηγείται μάλιστα της προσπάθειας των κρατών μελών να πείσουν την Κομισιόν να μεταφέρει την αναθεώρηση των στόχων μείωσης των εκπομπών για το επόμενο έτος, το 2027. Η χώρα ελπίζει να χρησιμοποιήσει αυτό το παράθυρο διαπραγμάτευσης για να επαναφέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τεχνολογίες όπως τα ηλεκτρονικά καύσιμα, τα βιοκαύσιμα και το υδρογόνο ως εναλλακτική λύση στα καύσιμα βενζίνης.
«Γιατί να μην είναι δυνατόν [οι ενδιαφερόμενοι] να ζητήσουν από την Επιτροπή, είκοσι χρόνια μετά την εφαρμογή του ETS, να προβεί σε αξιολόγηση του τι επέφερε αυτό το σύστημα και τι δεν λειτούργησε;» ρώτησε ο Gozzi.
Ο ίδιος, ειδικότερα, επέκρινε το γεγονός ότι το σύστημα ETS θα επέτρεπε στον χρηματοπιστωτικό τομέα να κυριαρχήσει στη δυναμική των τιμών, μετατρέποντας τα πιστοποιητικά ETS σε κερδοφόρο χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο.
Από μια αγορά «με πολύ περιορισμένο αριθμό πιστοποιητικών CO2» που αφορούσε μόνο εταιρείες κοινής ωφέλειας και μεγάλες εταιρείες βαριάς βιομηχανίας, «έγινε μια αγορά της οποίας οι δέκα μεγαλύτεροι φορείς είναι τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια», υποστήριξε ο Gozzi.
«Αυτό σημαίνει ότι για να αγοράσω πρόσθετα πιστοποιητικά εκπομπών CO2 και να μπορέσει η εταιρεία μου να συνεχίσει να λειτουργεί, θα υποβληθώ στις κερδοσκοπικές συναλλαγές της [αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας-γίγαντα] BlackRock» και των ομοίων, είπε.
To Confindustria εργάζεται ήδη για τη διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής θέσης σχετικά με το ETS και τους κανόνες για τις εκπομπές των αυτοκινήτων. Την επόμενη εβδομάδα θα πραγματοποιήσει διμερείς συνομιλίες με την ισπανική ομάδα και τριμερή συνάντηση με τους κύριους ιστορικούς εταίρους της – τη γαλλική Medef και τη γερμανική BDI – τον επόμενο μήνα, δήλωσε η ομάδα.
euractiv.com