Το φετινό COP θεωρείται κομβικής σημασίας καθώς καλείται να διαμορφώσει μία διεθνή συναίνεση για τη χρηματοδότηση των δράσεων αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Στο περσινό COP, που είχε πραγματοποιηθεί στο Ντουμπάϊ, το βασικό αποτέλεσμα ήταν η συμφωνία για την απανθρακοποίηση, με το ερώτημα του πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτή η μετάβαση να απασχολεί τους διεθνείς διαπραγματευτές φέτος. Μάλιστα, ορισμένοι χαρακτηρίζουν τη φετινή Συνδιάσκεψη ως το «οικονομικό COP», δεδομένου του κεντρικού διακυβεύματος.
Ως εκ τούτου, οι πληροφορίες ότι πολλοί από τους μεγάλους παίκτες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος θα απουσιάζουν από τη διοργάνωση προκαλεί ανησυχίες για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Οι CEOs των τραπεζικών κολοσσών Bank of America και Deutsche Bank, του επενδυτικού γίγαντα BlackRock, και του ασφαλιστικού ηγέτη Lloyd’s of London, μεταξύ πολλών άλλων έχουν ήδη δηλώσει ότι δεν θα συμμετέχουν, ενώ άλλοι μεγάλοι οργανισμοί δεν έχουν επιβεβαιώσει την παρουσία τους.
Οι διάφοροι εκπρόσωποι έχουν διαφορετικές δικαιολογίες για της απουσίας τους, από τις περιορισμένες ευκαιρίες networking μέχρι την τεχνική θεματολογία της διοργάνωσης— κάτι μάλλον αδόκιμο αν αναλογιστούμε τους κλάδους στους οποίους δραστηριοποιούνται. Ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές βλέπουν μία άλλη εικόνα πίσω από την έλλειψη ενδιαφέροντος των χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Όπως είχαν δηλώσει αρκετοί συμμετέχοντες στην πρόσφατη Climate Week που έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη, ο χρηματοπιστωτικός τομέας αρχίζει να αλλάζει τα σχέδιά του για την πράσινη μετάβαση. Οι μεγάλοι οργανισμοί δεν είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν την επικερδή συνεργασία τους με τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, ενώ η πολιτική αβεβαιότητα σε ΗΠΑ και Ευρώπη θέτει εν αμφιβόλω τις κλιματικές στρατηγικές.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν τη μείωση του αριθμού των παρευρισκόμενων. Σύμφωνα με ορισμένους παράγοντες, το περσινό COP που συγκέντρωσε τον αριθμό ρεκόρ των 65.000 συμμετεχόντων εκτυλίχθηκε περισσότερο σε κοινωνική εκδήλωση παρά σε χώρο διαπραγματεύσεων. Ακόμα και ο επικεφαλής του ΟΗΕ για το κλίμα, Σιμόν Στιλ, δήλωσε πως επιθυμεί να δει μικρότερες διοργανώσεις στο μέλλον. Για τους επιστημονικούς φορείς και τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, η αυξανόμενη παρουσία των επιχειρηματικών συμφερόντων σημαίνει πως οι ίδιοι δυσκολεύονται πλέον να αποκτήσουν πρόσβαση στη διοργάνωση.
Φυσικά, υπάρχει και το ζήτημα του διοργανωτή. Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς ορυκτών καυσίμων στην Ευρασία, ενώ το καθεστώς Αλίγιεφ συγκεντρώνει πληθώρα κατηγοριών για την εσωτερική και εξωτερική πολιτική του. Η φιλοξενία της Διεθνούς Συνδιάσκεψης για το Κλίμα σε μία χώρα που αφενός συμβάλλει ενεργά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, και αφετέρου διώκει κλιματικούς ακτιβιστές, σίγουρα εγείρει ερωτήματα για την καλοπιστία των διοργανωτών.