φυσικές καταστροφές όπως η ξηρασία και οι καταιγίδες, από επιδημίες καταστροφικών ασθενειών των δέντρων, και τη συνεχιζόμενη κακοδιαχείριση.
Το δεύτερο εύρημα της έρευνας αφορά στον ρόλο των δασών ως “ασπίδα” έναντι στις ρυπογόνες εκπομπές. Όπως συμπεραίνει η έρευνα, τα γερμανικά δάση όχι μόνο δεν απορροφούν σημαντικές ποσότητες CO2 μέσω της φωτοσύνθεσης, αλλά το εκπέμπουν εξαιτίας της αποσύνθεσής τους. Όπως αναφέρεται, η απώλεια της ζωντανής βιομάζας των γερμανικών δασών έφτασε τους 41,5 εκατομμύρια τόνους από το 2017.
Το ζήτημα της διαχείρισης των δασών καθίσταται όλο και πιο σημαντικό, καθώς η κλιματική αλλαγή και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις θέτουν σε κίνδυνο αυτή τον ανεκτίμητο φυσικό πλούτο. Με βάση τα ευρήματα μίας σχετικής μελέτης, το βασικό πρόβλημα των γερμανικών δασών είναι η διαίρεσή τους σε όλο και μικρότερες εκτάσεις εξαιτίας της ανάπτυξης των ανθρώπινων υποδομών, όπως οι δρόμοι, οι καλλιέργειες κτλ.
Ο “θρυμματισμός” των δασικών εκτάσεων δυσχεραίνει την ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων, εντείνοντας τις εξωγενείς κρίσεις, όπως τις δασικές πυρκαγιές. Ως εκ τούτου, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας οφείλει να λάβει άμεσα μέτρα για την προστασία και την εξυγίανση των υφιστάμενων δασών, όπου αυτό είναι εφικτό, και τη δημιουργία νέων υγειών δασών σε ελεύθερες εκτάσεις.
Παράλληλα, η έρευνα αυτή δεν θα έπρεπε να απασχολεί μόνο τους γερμανούς αξιωματούχους, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη, ειδικά τις χώρες του Νότου. Ο ευρωπαϊκός Νότος, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, βρίσκεται στην κόκκινη ζώνη για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα δάση. Τα προηγούμενα έτη έχουν ήδη σημειωθεί καταστροφικές πυρκαγιές, ενώ άλλα ζητήματα, όπως η λειψυδρία και οι ασθένειες επιτείνουν το πρόβλημα. Είναι, επομένως, ιδιαίτερα κρίσιμο, να υπάρξουν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων, πριν ο ευρωπαϊκός νότος μετατραπεί στο “καθαρτήριο” των δασών.