και εθιμικό Δίκαιο και δεσμεύει τους πάντες…». Το ζήτημα δεν είναι να διακηρύττεις συνεχώς και με σθένος ένα εθνικό σου Δικαίωμα αλλά να το εφαρμόζεις.
Μήπως, αντί για την εφαρμογή του «εθιμικού Δικαιώματος, που δεσμεύει τους πάντες», η κυβέρνηση προσχωρεί, έστω και ακούσια, στο εθιμικό δικαίωμα που προσπαθεί να επιβάλλει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο το Τουρκικό κράτος; Ως αντίλογο σε αυτήν την κατηγορία η κυβέρνηση, όταν δεν προβάλλει την εκφυλιστική θέση ότι τα «12 μίλια είναι ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί», τότε διαβεβαιώνει ότι η εφαρμογή θα γίνει στον κατάλληλο χρόνο όταν κρίνει αυτή και πάντοτε στο πνεύμα του διαλόγου.
Ο χρόνος, όμως, δεν είναι ουδέτερος σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων σου, γιατί η αργοπορία μπορεί να δημιουργήσει νέο εθιμικό Δίκαιο, όπως προσπαθεί να κάνει η Τουρκία και με την κατοχή της Κύπρου. Και, επιπλέον, οι ευκαιρίες όταν παρουσιάζονται δεν αξιοποιούνται, όπως δεν αξιοποιήθηκε η πρόσφατη ευκαιρία ‘’Μενέντεζ’’.
* Ολόκληρο το άρθρο στο slpress.gr