Πρόβλημα Εισβολής και Κατοχής ανεξάρτητης χώρας- μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως – κάτι σαν την Ουκρανία.
Συνέβαλε στην συνάντηση ο αφανής ρόλος της Τζούλι Φίσερ, της πρεσβευτού των ΗΠΑ στην Λευκωσία, καθώς και τινών μελών του Αμερικανικού Κογκρέσου.
Υπάρχει κάποια κινητικότητα περί το Κυπριακό με τις πρόσφατες συζητήσεις στα Ηνωμένα Έθνη και την ξεχωριστή ανάμιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ζήτημα.
Η εμμονή της Τουρκίας για αναγνώριση ως ισοτίμου της σχισματικής οντότητας των κατεχομένων υπ’ αυτής εδαφών (38% του Κυπριακού εδάφους από του 1974) με το Κυπριακό κράτος, ματαίωσε την συνέχιση των διαπραγματεύσεων, δια την εξεύρεση λύσεως.
Ίσως όμως το όψιμο Αμερικανικό ενδιαφέρον και η εμπλοκή της ΕΕ με το πρόβλημα, να έδωσαν μία νέα ώθηση στην υπόθεση για την οποία φέρει κι η Αμερική κάποια ευθύνη. Μεγάλη η ιδική μας. Σε προχθεσινή συνάντηση του Κυπρίου προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη εξητάσθη η πολιτική ατολμία της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης και Κύπρου, ιδίως μετά την απόφαση του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, στη Νέα Υόρκη, να μετάσχει κι η Γαλλία στον εφοδιασμό της Κύπρου με ηλεκτρική ενέργεια. Θύμα των «γαλήνιων σχέσεων» Γεραπετρίτη - Φιντάν.
Ηλεκτρική διασύνδεση εξετάζει κι η Τουρκία με τα κατεχόμενα εδάφη, εξ αντανακλάσεως. Ο Τούρκος ΕΞΥΠ Χακάν Φιντάν συναντήθη με τον επικεφαλής της Τουρκοκυπριακής διοίκησης Ταλάτ, δοθέντος ότι τα κατεχόμενα εξαρτώνται από το ελεύθερο τμήμα της Μεγαλονήσου από πλευράς επαρκείας ηλεκτρισμού.
Η εσπευσμένη επίσης επιστροφή του Ερντογάν από το Καζάν της Ρωσίας στην Άγκυρα κι η σύγκληση του Συμβούλιου εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας μπορεί να σχετίζεται με το Κυπριακό κι όχι μόνον με το Κουρδικό πρόβλημα.
Η φιλοδυτική πολιτική Χριστοδουλίδη κι ο ενεργός ρόλος της Κύπρου στο Μεσανατολικό έφεραν καρπούς όπως η άρση του εμπάργκο Αμερικανικών όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία, η παρουσία των αεροπλανοφόρων στα Κυπριακά ύδατα κι η φημολογουμένη αίτηση των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων για βάσεις στην Κύπρο.
Εάν η προεδρική πρόσκληση στον κ. Χριστοδουλίδη δεν οφείλεται στις επικείμενες Αμερικανικές εκλογές, τότε, έστω και καθυστερημένα, η πίεση των ΗΠΑ επί της Τουρκίας μπορεί να συνεπιφέρει αποτελέσματα για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων που είχαν εγκαταληφθή, στα Ελβετικά βουνά.
Βέβαια, η λύση της διζωνικής-δικοινοτικής επανενώσεως της Κύπρου, με δύο διοικήσεις, μία υπηκοότητα και μοναδική εξωτερική εκπροσώπηση, θα επαναφέρει την προ του 1974 κατάσταση στην Μεγαλόνησο, χωρίς αυτό να σημαίνει και την αυτοδιάθεση του Κυπριακού λαού και τη κατάργηση των τριμερών εγγυήσεων. Γι’ αυτό , αντιδρά η «γηραιά Αλβιών» στις εξελίξεις επειδή δεν θέλει να χάσει τις δύο «κυρίαρχες βάσεις» στην Κύπρο.