Όπερ σημαίνει ότι ο πατριωτισμός που επικαλέστηκε, μπορεί κάλλιστα να επεκταθεί και στην εκμετάλλευση των δυνητικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που φέρεται να διαθέτει η Ελλάδα, γεγονός που θα μειώσει, στις δεκαετίες που έρχονται, ακόμη περισσότερο τις δαπάνες για εισαγωγές ενεργειακών πρώτων υλών, προς όφελος της εθνικής οικονομίας και των φορολογούμενων.
Ευχόμαστε ειλικρινά, τίμια και γνήσια, η επιμονή των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων ετών να ακολουθούν τυφλά, εξωχώριες πολιτικές προτεραιότητες στην ενέργεια, ή να υποκύπτουν στις ολιγοπωλιακές πρακτικές εγχώριων εταιρικών συμφερόντων και να θέτουν σε δεύτερη μοίρα τις δικές μας πηγές που θα καθιστούσαν τη χώρα ενεργειακά ασφαλή και ενδεχομένως, αυτάρκη, να μην προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία ιδίως σε μια περίοδο της ιστορίας κατά την οποία παλιοί φίλοι γίνονται εχθροί και τούμπαλιν και σε μια εποχή όπου επανακαθορίζονται οι πολιτικοί και εμπορικοί δεσμοί μεταξύ των κρατών της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Το μόνο που χρειάζεται, κατά τη γνώμη μας, είναι να αφουγκραστεί το Μαξίμου τα μηνύματα από την εκλογή Τραμπ στον Λευκό Οίκο για την παγκόσμια πετρελαϊκή βιομηχανία και την παγκόσμια αγορά υδρογονανθράκων.
Θυμάστε το 2016 όταν υπογράφηκε η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα; Θυμάστε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας που καλούσαν τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους να διακόψουν την χρηματοδότηση νέων έργων υδρογονανθράκων και να υιοθετήσουν “καθαρές” λύσεις για το περιβάλλον; Θυμάστε τους μεγάλους πετρελαϊκούς Ομίλους που…καλόπιαναν τους πιο ακτιβιστές για το Κλίμα από τους μετόχους τους, με την υπόσχεση ότι θα γυρίσουν την πλάτη στις παραδοσιακές “βρώμικες” δραστηριότητες τους, υπέρ των νέων, άσπιλων και αμόλυντων από την ρύπανση παλαιών;
Έ, τώρα, μπορείτε να αρχίσετε να τα ξεχνάτε όλα τούτα.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η σύγκρουση Ισραήλ και Ιράν στην Μέση Ανατολή, αναγκάζει τους κύριους “παίκτες” να γυρίσουν –προσωρινά;- σελίδα και να επιστρέψουν στην παλιά φωλιά…
ΒΡ, Shell και Equinor μοιάζουν να εγκαταλείπουν τις πράσινες επιδιώξεις τους υπέρ του πετρελαίου και του φυσικού αερίου προκειμένου να τονώσουν την τιμή της μετοχής τους και να κατασιγάσουν την οργή των μετόχων τους για τα κέρδη που χάνονται και θα χαθούν μελλοντικά.
Η μετάβαση συνεχίζεται, αλλά δεν θα είναι τόσο πράσινη όσο νόμιζαν ορισμένοι.
Αφήστε που δεν γίνεται ο Θεός που επικαλέστηκε -ελπίζουμε, όχι επί ματαίω- ο κατά τα άλλα, άξιος Πρωθυπουργός μας, να είναι τόσο πολύ επιλεκτικός με τις πηγές της ενέργειας...