με Αμερικανικούς συμβατικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που πλήττουν Ρωσικές πόλεις και προτρέπουν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν ν’ αναλάβει αντίποινα ενώ συγχρόνως κερδίζει έδαφος στην Ουκρανία με τη βοήθεια των Βορειοκορεατικών στρατευμάτων στα τενάγη του Κουρσκ.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρακολουθούν ασυγκίνητοι την άσκοπη αιματοχυσία, την οποία κατεδίκασε ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ, που έχει υποσχεθεί να τερματίσει το νέον πόλεμο του ΝΑΤΟ μετά από τόσους αποτυχημένους (Αφγανιστάν, Βαλκανικούς και εν Αφρική). Προσπαθούν να εμπλέξουν την Μολδαβία στην διαμάχη ως η Κάγια Κάλας , ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ κι ο νέος Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε που ζητεί εγρήγορση «για την Ρωσική απειλή» ενώ ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Στεφάν Σεζουκνιέ ετοιμάζεται για εμπορικό πόλεμο με όπλο τους 450 εκατομ. καταναλωτές που διαβιούν στην «ηνωμένη» Ευρώπη.
Την Νατοϊκή αυταρέσκεια υπονομεύει ο Τραμπ αυξάνοντας την απαίτηση του για αμυντικές δαπάνες στο 5% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ από 2% προηγουμένως ενώ απειλεί την «αυτόνομη» Γροιλανδία με εισβολή, εάν η Δανίς πρωθυπουργός Μέλτε Φρεδέρικσεν αρνηθεί να την πωλήσει.
Αν κι η χώρα της ανήκει στο ΝΑΤΟ κι η Αμερική είχε επί Φραγκλίνου Ρούζβελτ εισβάλλει στην μεγαλύτερη του κόσμου νήσο «για λόγους ασφαλείας» - τότε απ’ τον φόβο των ΝΑΖΙ, σήμερα των Ρώσων που διευρύνουν την δράση των στον Αρκτικό κύκλο – δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, Αμερικανικός επί Τράμπ που δεν θέλει άλλες στρατιωτικές εμπλοκές.
Απειλεί όμως πράγματι την Ευρώπη η Ρωσία όπως προ του 1947 ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» που προκάλεσε την ίδρυση του ΝΑΤΟ κι έκανε την Ελλάδα δεκτή ως μέλος έπειτα από τριετή ανταρτοπόλεμο (οιονεί Σοβιετικό με αντίπαλο την Αμερική 1946-49)?
Κατ’ αρχήν, η Ευρωπαϊκή οικονομία σήμερα είναι τέσσαρες φορές ισχυροτέρα απ’ ό,τι η Σοβιετική το 1947. Η Ρωσία αν και εξακολουθεί να είναι μεταξύ των τριών πυρηνικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Κίνα, Ισραήλ) έπαυσε το 1989 να είναι Σοβιετική αυτοκρατορία και δύο χρόνια μετά δικτατορία του κόμματος των Μπολσεβίκων που εμπνέει το ΚΚΕ. Σήμερα η Ρωσία έχει εκλεγμένο ηγέτη που απολαύει της πλειοψηφίας του Ρωσικού λαού ,ο οποίος έχει πληρώσει βαρύ τίμημα της εθνικής του ασφαλείας στον πόλεμο της Ουκρανίας (μερικοί ομιλούν ακόμη και για 700.000 νεκρούς Ρώσους στρατιώτες). Δεν αντέχει άλλον πόλεμο λαμβανομένης υπ’ όψιν και της δημογραφικής κρίσεως από την οποία υποφέρει κι η Ρωσία-όχι μόνον η χώρα μας.
Εξ άλλου, η Ρωσία αν και αναπτύσσεται οικονομικώς από τον πόλεμο, δεν έχει λόγον να παρατείνει τις εχρθοπραξίες με το ΝΑΤΟ στα σύνορα της , λαμβανομένης υπ’οψιν της εθνικής της ασφαλείας που κατέστη επισφαλής με την ένταξη της Σουηδίας και Φινλανδία προ έτους στο ΝΑΤΟ. Ένα ακόμη υποπροϊόν της Ετερογονίας των Σκοπών που προέβλεψεν πρώτος ο Αριστοτέλης και μετά ο Πρώσσος στρατηγός Μόλτκε ειπών, ότι μετά τον πρώτο πυροβολισμό όλα μεταβάλλονται στον απρόβλεπτο πόλεμο» (θυμήσου το Χολουσί Αρκάν όταν κολυμβήσεις στο Καστελλόριζο).
Εν τέλει, ο κόσμος πράγματι κινδυνεύει από ένα πόλεμο που μπορεί να εξελιχθεί σε πυρηνικό αλλ’ αυτός ο κίνδυνος είναι Κινεζικός κι όχι Ρωσικός. Το γνωρίζει ο πρόεδρος Τραμπ και μόλις αναλάβει τις εξουσίες του στις 20 Ιανουαρίου θα το διακηρύξει urbietorbis (εν πόλει και στον κόσμο).