Κατόπιν, μού ήρθαν στο νου οι πρόσφατες δηλώσεις-εξαγγελίες του πρωθυπουργού για το τρένο: «Πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα και αυτό θα κάνουμε» είπε ο κ. Μητσοτάκης ο οποίος έκανε λόγο για κατεπείγουσα ανάγκη να αναβαθμιστεί το σιδηροδρομικό δίκτυο από Αθήνα – Θεσσαλονίκη, με τα πιο σύγχρονα συστήματα ασφαλείας και με τροχαίο υλικό.
Κατ’ αρχάς, σημειώστε το πρώτο μείον: μίλησε για τον άξονα «Αθήνα-Θεσσαλονίκη».
Οι υπόλοιποι άξονες (μετρική γραμμή Πελοποννήσου) έχουν “ριφθεί” στον Καιάδα!
Κατά δεύτερον, από την δήλωση που εστιάζει στην ασφάλεια και τον εκσυγχρονισμό, απουσιάζει το έτερο μείζον ζήτημα: Η περιβαλλοντική διάσταση των σιδηροδρομικών μεταφορών που συνδέεται ευθέως με την ενεργειακή αποδοτικότητα και την εξοικονόμηση ενέργειας.
Την στιγμή που στο Γκρίχενλαντ ομιλούμε αενάως για όλα αυτά τα θαυμαστά της πράσινης ατζέντας, σχεδιάζουμε και νομοθετούμε υπέρ πεδιάδων, αιγιαλών, δασών και ορέων και βάζουμε “ΧΙ” στα έργα εξόρυξης υδρογονανθράκων (Κατάκολο-Γιάννενα κ.α) για να προστατεύσουμε και ενισχύσουμε το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εν λόγω περιοχών, την ίδια ώρα λέγω, κάνουμε την πάπια σε ό,τι αφορά στο τρένο, ήτοι, το νούμερο ένα όπλο κατά της κλιματικής κρίσης και την εξοικονόμηση πολύτιμων ενεργειακών πόρων.
Από τη απαλλοτρίωση δημόσιων και ιδιωτικών γαιών για να κατασκευαστούν οι υποδομές και για να στρωθούν οι ράγες, μέχρι τον συνολικό όγκο που καταλαμβάνει μια επιβατική ή μια εμπορική αμαξοστοιχία, σε σύγκριση με την αντίστοιχη έκταση που απαιτείται για να κατασκευαστεί ένας αυτοκινητόδρομος και με τον πολλαπλάσιο αριθμό οχημάτων, επιβατικών και φορτηγών που χρειάζονται για να μεταφέρουν τον ίδιο αριθμό επιβατών ή εμπορευμάτων στους δρόμους, η σύγκριση είναι χαοτική υπέρ του τρένου.
Και όμως!
Στο Hellas, όπου όλα τα σκιάζει η πράσινη «φοβέρα» και όπου αλί αλί και τρισαλί και ξεστομίσεις κανά οπισθοδρομικό για πετρέλαια, φυσικά αέρια και δεν συμμαζεύεται, τα στόματα είναι ραμμένα σε ό,τι αφορά στην περιβαλλοντική διάσταση του σιδηροδρόμου και την συμβολή του στην εξοικονόμηση ενέργειας.
Και αυτό είναι που κάνει τα πράγματα να μοιάζουν ακόμη πιο δυσοίωνα από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Δηλαδή, το ότι ενώ έχουν συμβεί τα όσα μύρια έχουν γίνει σε αυτή τη χώρα, με τρομακτικά σιδηροδρομικά δυστυχήματα και εκατόμβες νεκρών, ανά τα χρόνια, η «αγάπη» για τη μπανιόλα που λένε και οι φίλοι και σύμμαχοι Γάλλοι, είναι πάντα εκεί, ενωμένη δυνατή!
Γι’ αυτό και η Στήλη θεωρεί –αν και εύχεται να υλοποιηθούν, άμποτες, οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τα τρένα – πως δύσκολα θα αποκτήσουμε ένα ολιστικό και συμπεριληπτικό σιδηροδρομικό δίκτυο που θα μας βάλει σε τροχιά ευθείας σύγκλισης με εκείνα του εξωτερικού. Με λιγότερα λόγια από αυτά που χρησιμοποιήσαμε, το όραμα είναι...μισό!
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
- Ένα σύγχρονο ηλεκτρικό τρένο μπορεί να καταναλώνει 3-5 κιλοβατώρες (kWh) ηλεκτρικής ενέργειας ανά χιλιόμετρο.
- Ένα γαλόνι βενζίνης ισοδυναμεί με 33,85 kWh.
- Ένα ηλεκτρικό όχημα καταναλώνει περίπου 0,25 kWh ανά μίλι.