Τον τελευταίο καιρό οι επιστήμονες έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην παρατήρηση του Ηλίου εξαιτίας της παρατεταμένης απουσίας των μαύρων κηλίδων από την επιφάνειά του. Οι κηλίδες αυτές είναι ψυχρά, σκοτεινά σημεία που προκαλούνται από διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Ο αριθμός τους αυξομειώνεται (από το ελάχιστο στο μέγιστο και ξανά στο ελάχιστο) κάθε 11 χρόνια περίπου- χρονική περίοδος που μεσολαβεί ανάμεσα στην αντιστροφή των μαγνητικών πόλων του Ηλίου.
Τον τελευταίο καιρό οι επιστήμονες έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην παρατήρηση του Ηλίου εξαιτίας της παρατεταμένης απουσίας των μαύρων κηλίδων από την επιφάνειά του. Οι κηλίδες αυτές είναι ψυχρά, σκοτεινά σημεία που προκαλούνται από διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Ο αριθμός τους αυξομειώνεται (από το ελάχιστο στο μέγιστο και ξανά στο ελάχιστο) κάθε 11 χρόνια περίπου- χρονική περίοδος που μεσολαβεί ανάμεσα στην αντιστροφή των μαγνητικών πόλων του Ηλίου. Πρόκειται για το φαινόμενο που ονομάζεται «ηλιακός κύκλος».

Οι κηλίδες συνδέονται άμεσα με τη δημιουργία των περίφημων ηλιακών καταιγίδων που επηρεάζουν τις τηλεπικοινωνίες και τα ηλεκτρικά δίκτυα στη Γη. Τώρα επιστήμονες της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ πραγματοποίησαν μελέτη για λογαριασμό της ΝΑSΑ, στην οποία αναφέρουν ότι έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση που είναι ανάλογη αυτής που ονομάζουμε «ηρεμία πριν από την καταιγίδα». Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι στον Ηλιο υπάρχει σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή διεργασία η οποία θα οδηγήσει σε λίγα χρόνια σε μια φοβερή ηλιακή καταιγίδα, ίσως την πιο σφοδρή που έχουν βιώσει οι άνθρωποι του 20ού αιώνα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα τηλεπικοινωνιακά και ηλεκτρικά δίκτυα για μεγάλο χρονικό διάστημα προκαλώντας πλήθος προβλημάτων. Χαρακτηρίζουν μάλιστα το φαινόμενο «διαστημική Κατρίνα».

O πως αναφέρουν οι ερευνητές, στον Ηλιο λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή μια διεργασία ανάλογη αυτής που συμβαίνει στους ωκεανούς της Γης, όπου ένα δίκτυο θαλάσσιων ρευμάτων μεταφέρει θερμότητα από τον έναν ωκεανό στον άλλον καθορίζοντας έτσι το κλίμα του πλανήτη. Στον Ηλιο τη θέση του νερού παίρνουν ηλεκτρικά αγώγιμα αέρια, η κίνηση των οποίων από τους πόλους προς τον ισημερινό του μητρικού μας άστρου καθορίζει τον ηλιακό κύκλο. Αυτά τα ηλιακά αέρια καθώς κινούνται στην επιφάνεια του άστρου «συλλαμβάνουν» τα ασθενή μαγνητικά πεδία γηρασμένων ή και ανενεργών πλέον κηλίδων και τα στέλνουν στα βάθη των πόλων όπου μαγνητικές γεννήτριες τα «επαναφορτίζουν».

Πρόκειται για μια εξαιρετικά αργή διαδικασία, η οποία για να ολοκληρωθεί απαιτεί χρονικό διάστημα 30-50 ετών. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, η διαδικασία αυτή βρίσκεται τώρα στο τελικό της στάδιο στον Ηλιο και πιθανολογούν πως όταν οι ηλιακές κηλίδες κάνουν την επανεμφάνισή τους θα προκαλέσουν μια πολύ ισχυρή μαγνητική καταιγίδα. Με βάση τις τελευταίες εκτιμήσεις η περίοδος της «ηλιακής ύφεσης» ολοκληρώνεται σε δύο χρόνια και οι κηλίδες αναμένεται να κάνουν την επανεμφάνισή τους το 2012-2013. Ετσι είναι πιθανόν σε τρία χρόνια η Γη να βιώσει ένα πλανητικής έκτασης μπλακάουτ.

(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 12/05/2009)