Επιστήμονες που παρατήρησαν την αντανάκλαση του φωτός της Γης στη Σελήνη θεωρούν πως ανακάλυψαν παράλληλα και αξιόπιστη μέθοδο για τον εντοπισμό εξωπλανητών που ενδεχομένως να φιλοξενούν ζωή. Το σχετικό πείραμα και τα αποτελέσματά του θα δημοσιευθούν στην επιστημονική επιθεώρηση Astrobiology.
Επιστήμονες που παρατήρησαν την αντανάκλαση του φωτός της Γης στη Σελήνη θεωρούν πως ανακάλυψαν παράλληλα και αξιόπιστη μέθοδο για τον εντοπισμό εξωπλανητών που ενδεχομένως να φιλοξενούν ζωή. Το σχετικό πείραμα και τα αποτελέσματά του θα δημοσιευθούν στην επιστημονική επιθεώρηση Astrobiology. Εξωπλανήτες ονομάζονται όσοι πλανήτες βρίσκονται εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Καθένας από αυτούς αντανακλά το φως του άστρου γύρω από το οποίο περιστρέφεται.

Μελετητές του πανεπιστημίου της Μελβούρνης στην Αυστραλία ανακάλυψαν διαφορές στο φως που ανακλάται από ωκεανούς σε σχέση με το φως που ανακλάται από στέρεες επιφάνειες. Επομένως, η «απλή» παρατήρηση των αντανακλάσεων προσφέρει στοιχεία σχετικά με τη σύσταση του πλανήτη και κυρίως το ενδεχόμενο να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, συστατικό απαραίτητο για την υποστήριξη ζωής, με τη μορφή τουλάχιστον που τη γνωρίζουμε στη Γη.

Μελέτες από το φως

Ο πρώτος επιστήμονας που υποστήριξε ότι μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα για την ύπαρξη ωκεανών σε εξωπλανήτες από την αντανάκλαση του φωτός ήταν ο Eντγουιν Τέρνερ, του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, το 2001. Στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι το φως του κάθε πλανήτη εξαρτάται επίσης από την ύπαρξη φυτών, καθώς η διαδικασία φωτοσύνθεσης απορροφάει συγκεκριμένα «χρώματα».

Μέχρι σήμερα, όμως, κανείς δεν είχε δοκιμάσει να επιβεβαιώσει τις προαναφερθείσες προβλέψεις στον πιο εύκαιρο πλανήτη για παρατήρηση, που δεν είναι άλλος βεβαίως από τη Γη. Ο Τέρνερ μαζί με την καθηγήτρια Σάλι Λάνγκφορντ του πανεπιστημίου της Μελβούρνης μετέβησαν σε ερημική τοποθεσία της Αυστραλίας, με μοναδικό εξοπλισμό μία κάμερα και ένα μικρό τηλεσκόπιο. Επί τρεις ημέρες παρατήρησαν την αντανάκλαση του φωτός από τον Ινδικό Ωκεανό στη Σελήνη και στη συνέχεια, καθώς η Γη περιστρεφόταν, την αντανάκλαση από τη Δυτική Αφρική. Το φως από την Αφρική ήταν πολύ λιγότερο, ενώ η χλωρίδα της ηπείρου άλλαζε και τις αποχρώσεις, απορροφώντας περισσότερο «κόκκινο».

Με τον ίδιο τρόπο, τα τηλεσκόπια της NASA και της Ευρωπαϊκής Αεροδιαστημικής Υπηρεσίας θα μπορούσαν να ψάξουν για πλανήτες με Ωκεανούς. Oπως σημειώνει εύστοχα και ο καθηγητής Τέρνερ, πρέπει επί της ουσίας να ψάξουμε για «εξωπαραλίες».

(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16/04/2009)