Σε έναν κόσμο που προετοιμάζεται για τη μεταπετρελαϊκή εποχή, ποια θα είναι η πρώτη πόλη που θα τροφοδοτείται εξ ολοκλήρου από εναλλακτικές πηγές ενέργειας; Ο φρενήρης αγώνας για το τρόπαιο της «πόλης με μηδέν άνθρακα» έχει ήδη αρχίσει.
Το θαύμα του Ντόνγκταν, της ιδανικής «οικόπολης» στην Κίνα, κινδυνεύει να επισκιαστεί από το Μασντάρ, την πειραματική πόλη που χτίζεται στην έρημο του Άμπου Ντάμπι. Ωστόσο, η αναζήτηση της ενεργειακής αυτάρκειας δεν περιορίζεται σε φουτουριστικές ουτοπίες. Στα χαρακώματα της μάχης για την υπερθέρμανση του πλανήτη, όλο και περισσότερες πόλεις αξιώνουν να απελευθερωθούν από τα ορυκτά καύσιμα. Και έχουν μια φιλοδοξία: να είναι οι πρώτες που θα κατακτήσουν τον τίτλο. Η Κοπεγχάγη, που τον προσεχή Νοέμβριο θα φιλοξενήσει την παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα, φιλοδοξεί να γίνει έως το 2025 η πρώτη πρωτεύουσα στον κόσμο με «μηδενικές εκπομπές» αερίων διοξειδίου του άνθρακα. Στο πρόγραμμα, που πρόκειται να εγκριθεί το καλοκαίρι από το δημοτικό συμβούλιο, προβλέπεται κυρίως η αυξημένη χρήση αιολικής ενέργειας και ότι όλα τα αυτοκίνητα στους δρόμους της θα κινούνται με ηλεκτρισμό ή με υδρογόνο.
Η πρωτεύουσα της Δανίας κινδυνεύει να χάσει τα πρωτεία από μια μικρή πόλη στην ίδια χώρα. Το Φρέντερικσαβν των 25.000 κατοίκων φιλοδοξεί να γίνει έως το 2015 η πρώτη πόλη στον κόσμο που θα τροφοδοτείται εξ ολοκλήρου από εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Το 2008 το Φρέντερικσαβν δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα στην απασχόληση από το κλείσιμο των ναυπηγείων του. Η απάντηση των τοπικών αρχών είναι μια κούρσα ταχύτητας που θα κρατήσει επτά χρόνια με στόχο τη δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας. Οι Σκανδιναβοί δεν είναι μόνοι τους στην κούρσαμαζί τους τρέχουν και οι Αγγλοσάξονες. Η Αδελαΐδα στην Αυστραλία και το Νιουκάστλ στη Βρετανία φιλοδοξούν επίσης να επιτύχουν τη λεγόμενη «ουδετερότητα σε εκπομπές άνθρακα» έως το 2020 και το 2025 αντίστοιχα. Ομοίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Δημοκρατικός δήμαρχος του Φοίνιξ στην Αριζόνα, ανακοίνωσε στις 11 Μαρτίου την πρόθεσή του να γίνει η πόλη του η πρώτη στις ΗΠΑ που θα μειώσει κατά 70% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια με επενδύσεις ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.
Σύγχυση ως προς τις μεθόδους
ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΕΣ φιλοδοξίες προκαλούν και ορισμένες αμφιβολίες. «Στην πραγματικότητα, πολύ λίγες πόλεις έχουν καταφέρει να μειώσουν τις εκπομπές και αυτό μόνο κατά 25%», υπογραμμίζει η Σιριά Εμελιανόφ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μέιν. Εξάλλου, επικρατεί σύγχυση και για τη μέθοδο με την οποία θα επιτευχθεί ο στόχος. Οι αγγλοσαξονικές χώρες, για παράδειγμα, σε αντίθεση με τις σκανδιναβικές χώρες, στοχεύουν στη μείωση αντισταθμίζοντας τις εκπομπές με το να αγοράζουν τα σχετικά δικαιώματα στην αγορά του άνθρακα», επισημαίνει η Σιριά Εμελιανόφ. Έπειτα, υπάρχει και μια άλλη διαφορά: Άλλες περιοχές αρνούνται την πυρηνική ενέργεια, ενώ χώρες όπως η Γαλλία και η Βρετανία ποντάρουν πολλά σε αυτήν για να μειώσουν το δικό τους αποτύπωμα του άνθρακα.
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 29/05/2009)