Πολλές είναι οι αρρυθμίες της νέας κυβέρνησης.
Ορισμένες είναι ίσως λογικές και αναμενόμενες, αφούκάθε καινούργιο
σχήμα θέλει τον χρόνοτου να προσαρμοσθεί, να δέσει καινα λειτουργήσει αρμονικά.
Υπάρχουν όμως φαινόμενα που δεν δικαιολογούνται,φαντάζουν
απολύτως αταίριαστα προς τις συνθήκες και αντιστρατεύονται ακόμη και τη βασική
ρητορεία ή τους πρώτους λόγους, είναι αντίθετα δηλαδή προς
τις ανάγκες καιτις επιδιώξεις της νέας κυβέρνησης.
Παραμένει, για παράδειγμα, μυστήριογιατί το
υπουργείο Οικονομικών δυόμισιμήνες από τις εκλογές και σε καιρόόπου τα
έσοδα υποχωρούν δεν έχειακόμη τοποθετήσει επισήμως υπεύθυνο στην Υπηρεσία
Ειδικών Ελέγχων.
Είναι απορίας άξιον, επίσης, γιατί ουπουργός
Οικονομικών δεν έχει θέσεισε απόλυτη κινητοποίηση όλες τις δυνάμειςτου φοροελεγκτικού
μηχανισμού ή γιατί δεν έχουν ακόμη φθάσειστους υποχρέους τα
σημειώματα γιατην καταβολή του ΕΤΑΚ.
Αντιστοίχως κανείς δεν κατανοεί γιατίδεν έχουν
ακόμη ορκισθεί οι περιφερειάρχες,ώστε να αναλάβουν
πλήρως της καθήκοντά τους και να αρχίσουν να «τρέχουν» τις αναθεωρήσεις
του Εθνικού Σχεδίου Περιφερειακής Ανάπτυξης,το οποίο κατά κοινή
παραδοχή αποτελεί τη μόνη βέβαιη εστία άντλησης επενδυτικών πόρων για τη
βυθιζόμενη στην ύφεση οικονομία.
Πολλοί ακόμη δεν έχουν την εξήγηση για την αναβολή
προσφάτωςτης γενικής συνέλευσης του ΟΠΑΠ.
Αδυνατούν να πιστέψουν ότι το εποπτεύον υπουργείο Πολιτισμού
και το υπεύθυνο υπουργείο Οικονομικών κατήλθαν στη γενική
συνέλευση με διαφορετικές προτάσεις για το διοικητικό συμβούλιο του
οργανισμού,επειδή οι αρμόδιοι υπουργοί δεν γνώριζαν ποιος
πραγματικά ορίζει τη διοίκηση ή απλώς επειδή καθείς ήθελενα τοποθετήσει
πρόσωπα της επιλογήςτου.
Αλλοι επίσης, όσοι πίστεψαν στις νέες διαδικασίες
επιλογής στελεχών στις μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις και στην
εμπέδωση των αρχών της εταιρικήςδιακυβέρνησης, διαπορούν με τις καταστρατηγήσεις
που λαμβάνουν χώρα στη ΔΕΗ.
Προβληματίζονται για το ότι η μεγαλύτερη βιομηχανική
επιχείρηση της χώρας ανατέθηκε σε πρόσωπα χωρίς εμπειρία διοίκησης
και είναι θορυβημένοι από τον ενισχυμένο ρόλο που αποκτούν στην
επιχείρηση και πάλι οισυνδικαλιστές.
Για να μην αναφερθούμε στα ανέκδοτα που λέγονται για
ορισμένα νέα πρόσωπα της κυβέρνησης, τα οποία νομίζουν ότι η
αποστολή e-mail δίδει ισχύ εφαρμογής σε ανυπόγραφες κοινές υπουργικές
αποφάσεις.
Εχει, με άλλα λόγια, θέματα λειτουργικά η νέα κυβέρνηση, τα
οποία δυστυχώς είναι πάρα πολλά για να συγχωρηθούν ως παιδικές
ασθένειες. Το ζήτημα είναι αν γίνονται αντιληπτά. Αν ναι, μπορεί κανείς να
διατηρεί την ελπίδα ότι θα αλλάξουν. Αν όμως προσπερνώνται και αντανακλούν
δομικές αδυναμίες του ίδιου του κυβερνητικού σχήματος,τότε είναι βέβαιον
ότι σε λίγο δεν θα μαζεύονται...
(από την εφημερίδα «Το Βήμα»,
23/12/2009)