Προς τον κ. Ντέσμοντ Λαχμαν
([email protected]),
Ερευνητή του Ινστιτούτου ΑΕΙ (www.aei.com)
Ουάσιγκτον, DC,
ΗΠΑ
Αγαπητέ Κε Λάχμαν,
Μερικά σχόλια πάνω στο άρθρο σας για την Ελλάδα,
που δημοσιεύτηκε στους Financial Times στις 12 Ιανουαρίου 2010. Συνιστάτε ότι
πλησιάζει το τέλος της Ελλάδος στην ζώνη του Ευρώ. Σε απόλυτους όρους και
με παραδοσιακή οικονομική και νομισματική πολιτική, η σύστασή σας φαίνεται
λογική. Όμως πιστεύω ότι θα έπρεπε να έχετε ήδη λάβει υπόψη σας και
άλλους παράγοντες στην ανάλυση και την σύγκριση της Ελλάδος με την Αργεντινή.
Οι δύο χώρες είναι πολύ μακριά από το να ευρίσκονται στο ίδιο καλάθι.
Ναι, είναι αλήθεια ότι κάτω από τις σημερινές
συνθήκες, θα ήταν πιο ωφέλιμο για την Ελλάδα να υποτιμήσει το νόμισμά της αντί
να προσπαθεί να συμμορφωθεί προς τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την σύνδεσή
της με το Ευρώ. Όντας στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα είναι τώρα παγιδευμένη να
συμπεριφέρεται με άλλο τρόπο. Ναι, η διαδικασία της ανάκαμψης θα είναι οδυνηρή
και κοινωνικά εκρηκτική. Αλλά αυτό είναι το μισό μέρος της ιστορίας.
Το ευρύτερο σχέδιο του Ευρώ ως ένα νομισματικό και
κοινωνικοοικονομικό προτσές, ήταν κατά μείζονα λόγο πολιτικό. Όταν οι υπόλοιποι
Ευρωπαϊκοί λαοί δέχθηκαν την Ελλάδα στο κλαμπ, δεν ήταν ούτε αφελείς ούτε
ανόητοι. Ήξεραν τι επρόκειτο να κάνουν, διότι η Ελλάδα είχε και τότε όπως
σήμερα, τα ίδια δομικά και κοινωνικά θέματα. 'Αλλά δεν ήθελαν να αφήσουν
έξω από τον νέο σχηματισμό μία δυτική χώρα. Παρά την δημιουργική λογιστική (για
την«καταστροφική» έκτασητης οποίας κανείς ακόμη δεν είναι βέβαιος
και αναμένεται ακόμη να κριθεί τελεσίδικα) η χώρα δεν ήταν καθόλου αμελητέα.
Αντίθετα! Ήταν (και ακόμη είναι) μία μεγάλη οικονομία στην περιοχή και η 34η
οικονομία του κόσμου με 11 εκατομμύρια καταναλωτές. Είναι ένας από τους
μεγαλύτερους αγοραστές και πωλητές στην Ευρώπη,εμπορευόμενη κυρίως με την
Γερμανία, την Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.Είναι ο μεγαλύτερος
άμεσος ξένος επενδυτής στα Βαλκάνια. Στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας η
Ελλάδα είχε και έχει να συμβάλλει με ιδιαίτερη προσφορά.
Σήμερα εμείς (οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι και μαζί με
αυτούς οι Έλληνες) αντιμετωπίζουμε μερικές νέες προκλήσεις όπως αναπόφευκτα θα
ανέμενε κανείς σε κάποιο χρονικό σημείο στο μέλλον, από τότε που εφευρέθηκε το
Ευρώ. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις άλλες οικονομίες επίσης οι
οποίες συμβάλλουν με μεγαλύτερα μερίδια ελλειμμάτων στην Ευρωζώνη. Είναι
οι άλλοι προετοιμασμένοι να υποστηρίξουν την Ελλάδα σήμερα; Δεν ξέρουμε ακόμη.
Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών είπε «Όχι» αλλά είναι στα αλήθεια «ΟΧΙ»; Μου
φαίνεται ότι οι πολιτικές πτυχές θα επικρατήσουν και πάλι. Ιδού μερικά
επιχειρήματα προς αυτή την κατεύθυνση.
1. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην περιοχή η οποία
παραδοσιακά μοιράζεται τις ίδιες αξίες της δημοκρατίας και τον δυτικό πολιτισμό
με τους εταίρους της στην Κεντρική Ευρώπη. Περιβάλλεται από έθνη με άλλες
κουλτούρες και θρησκείες που δεν μοιράζονται τις ίδιες αξίες. Η Ελλάδα είναι
χριστιανική χώρα κατά το 99% των κατοίκων της, το σύνορο της Ευρώπης με το
Ισλάμ. Η χώρα είναι υποχρεωμένη να συντηρεί τον μεγαλύτερο αμυντικό
προϋπολογισμό από όλους τους άλλους ευρωπαίους εταίρους της αθροιστικά
(τηρουμένων των αναλογιών). Πρέπει να προασπισθεί 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμής
ενάντια στην παράνομη μετανάστευση και την διακίνηση ναρκωτικών από την Ασία.
Ποιος επιθυμεί μία αποσταθεροποιημένη Ελλάδα με στρατιωτικές
εκκρεμότητες;
2. Η Ελλάδα είναι ο ασφαλέστερος προορισμός για 15
εκατομμύρια Ευρωπαίους τουρίστες που πλημμυρίζουν τα Ελληνικά νησιά κάθε χρόνο.
Ποιος θέλει να κατεβαίνει εκεί και να ανταλλάσσει τα Ευρώ του ή τα Μάρκα του με
Δραχμές; Πιστεύω ότι ή έννοια της ανταλλαγής νομισμάτων κάθε πενήντα μίλια ή
κάθε μισή ώρα πτήση με αεροπλάνο από μία ευρωπαϊκή πόλη σε άλλη, προς όφελος
των τραπεζικών προμηθειών, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
3. Το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου
διαμετακομιστικού εμπορίου διεξάγεται με θαλάσσια μέσα. Το μεγαλύτερο μέρος
αυτού γίνεται από το Ελληνικό εμπορικό ναυτικό. Τα συμβόλαια των μεταφορών
αυτών είναι συνήθως σε ευρώ ή τουλάχιστον καταλήγουν να μετατρέπονται σε ευρώ
στα χέρια των ελληνικών ναυτιλιακών εταιριών. Μήπως θα ωφελείτο κανείς αν αυτά
μετατρέπονταν σε Δολάρια ή ακόμη σε Δραχμές;
4. Από την στιγμή που μία χώρα εγκαταλείψει το
ευρώ θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας! Η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η
Ισπανία απαρτίζουν το 77% του ελλείμματος της ευρωζώνης σε απόλυτους αριθμούς.
Οι περισσότερες χώρες έχουν από πολλού ξεπεράσει το μαγικό όριο του ελλείμματος
3% που προέβλεπε η συνθήκη του Μάαστριχτ και μάλιστα με πολλαπλάσια ποσοστά.
Πολλές από τις χώρες έχουν κατηγορηθεί για κόλπα και δημιουργικές τεχνικές στο
παρελθόν. Όλοι είχαν την «φωλιά τους λερωμένη» όπως λέμε στην Ελλάδα. Από
την στιγμή που μία χώρα βγει εκτός, ιδέες απομονωτισμού θα επικρατήσουν. Είναι
αυτό που θέλουν οι Ευρωπαίοι; Θα το ήθελαν επίσης οι Αμερικανοί; Θα το
επιζητούσε ο υπόλοιπος κόσμος. Θα βοηθούσε αυτό την παγκόσμια οικονομική
ολοκλήρωση και το παγκόσμιο εμπόριο;
5. Δεν γνωρίζω καθόλου πως δουλεύουν τα
αμερικανικά νομισματικά θέματα όσον αφορά τις επιμέρους Πολιτείες. Θα ανέμενα
ότι τα 204 χρόνια της ιστορίας των ΗΠΑ έχουν επιτρέψει ώστε να συνυπάρχουν οι
οικονομίες (των Πολιτειών) πολλαπλών ταχυτήτων ενώ ταυτόχρονα να
προστατεύεται το κοινό νόμισμα, το δολάριο. Μήπως αυτό δεν είναι το
είδος του προβλήματος που τώρα καλούνται οι Ευρωπαίοι να επιλύσουν;
6. Τέλος δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα οφέλη που
απόλαυσε η Ελλάδα στα προηγούμενα χρόνια από την εισδοχή της στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Το ισοζύγιο είναι αναμφισβήτητα θετικό. Αυτό έχει τονισθεί σε πολλές
εκθέσεις και επισκοπήσεις που παρουσιάσθηκαν μέχρι σήμερα, όχι μόνο για την
Ελλάδα αλλά και για τις άλλες περιοχές της Ευρώπης που έχουν βοηθηθεί με πολλούς
τρόπους να ενσωματωθούν με τις υπόλοιπες αναπτυγμένες περιοχές της Ένωσης. Θέλω
μόνο να τονίσω εδώ ότι οι μακροχρόνιες προσδοκίες για την επίτευξη ωφελημάτων
από την ενσωμάτωση επιμέρους κρατών αλλά και ωφελημάτων της Ένωσης στο σύνολο,
θα συμβάλλουν ώστε να ληφθούν οι βραχυπρόθεσμες αποφάσεις για την αντιμετώπιση
της κρίσης και των χαλεπών καιρών.
Σας ευχαριστώ
Κώστας Λουρόπουλος
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
E-ON INTEGRATION S.A.
www.e-on.gr
Αθήνα, Ελλάδα
(από την εφημερίδα «Εξπρές», 14/1/2010)