Περιορισμένη προσοχή έδωσε η δημοσιότητα σε πρόγραμμα
δοκιμών που ανακοίνωσε προσφάτως η αμερικανική κυβέρνηση για ένα νέο, μη
επανδρωμένο διαστημικό λεωφορείο, «προορισμένο για στρατιωτικές διαστημικές
αποστολές».
Το διαστημικό
σκάφος φέρει χαρακτηρισμό «Χ» -συγκεκριμένα Χ-37Β και καλύπτεται από ένα πέπλο
μυστηρίου. Το νέο σκάφος, που μεταφέρθηκε προσφάτως υπό συνθήκες εξαιρετικής
μυστικότητας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ, κατασκευάστηκε από την εταιρεία Phantom
Works -τμήμα Ερευνών και Εκπόνησης νέων σχεδίων της Boeing. Θυμίζει κάπως το
διαστημικό λεωφορείο (spaceshuttle), αλλά σχεδιάστηκε να κινείται εντελώς
αυτόνομα και με ιδιαίτερη ικανότητα ελιγμών ακόμη και κατά τη διαδικασία
προσγείωσης. Πληροφορίες που διέρρευσαν τοποθετούν την εκτόξευσή του στα τέλη του
ερχόμενου Απριλίου, διαδικασία για την οποία θα είναι αναγκαίος πύραυλος τύπου
Atlas-V λόγω του βάρους των πέντε τόνων του νέου οχήματος.
Πρόκειται
πιθανότατα για πειραματική εφαρμογή νέων τεχνολογιών, μεταξύ άλλων, βελτιωμένων
καυσίμων και νέας θερμικής ασπίδας προστασίας κατά την επάνοδο στη γήινη
ατμόσφαιρα. Αργότερα, οι σχεδιαστές πιθανόν να χρησιμοποιήσουν το διαστημόπλοιο
για να ελέγχουν τις τροχιές δορυφόρων.
Ωστόσο,
εντύπωση προκαλεί η τήρηση της τόσης μυστικότητας, που καλύπτει το πρόγραμμα
από το 2004, όταν η NASA παραχώρησε την εποπτεία του σχεδιασμού στην Darpa
-υπηρεσία ερευνών του αμερικανικού Πενταγώνου. Κατά τον Χ. Μπούρκχαρντ από το
Γερμανικό Κέντρο Αεροπλοΐας και Αεροδιαστημικής, «πρόκειται αναμφίβολα για
δοκιμή τεχνικών αεροθερμοδυναμικής, αλλά αγνοούμε τις λεπτομέρειες». Ετσι,
παραμένουν ερωτήματα, όπως τι σκοπούς έχει η αμερικανική πολεμική αεροπορία με
ένα μη επανδρωμένο, επαναχρησιμοποιούμενο διαστημικό λεωφορείο και μάλιστα όταν
υπάρχουν οικονομικότεροι δορυφόροι με προοπτικές μακροχρόνιας λειτουργίας;
Μήπως μεταξύ άλλων κατασκοπευτικούς;
Ο Μπιλ
Σουίτμαν, ειδικός σε θέματα στρατιωτικών εξοπλισμών και συντάκτης στην έγκριτη
επιθεώρηση «Aviation Week & Space Technology», διαβλέπει στο Χ-37Β θετικά
στοιχεία: «Ενώ ένας δορυφόρος χρειάζεται προσεκτική ρύθμιση στην κατανάλωση
καυσίμων, ένα τέτοιο διαστημικό λεωφορείο μπορεί να πραγματοποιήσει πολύπλοκους
ελιγμούς, να προσγειώνεται, για ανεφοδιασμό καυσίμων και να ξεκινά ξανά». Αυτό
μπορεί να αποδειχθεί θετικό στη μεταφορά ανθρώπινου δυναμικού και ωφέλιμου
φορτίου από το Διάστημα στη Γη, σε αντίθεση με μία διαστημική κάψουλα, που
κινείται και προσγειώνεται με αυστηρά προκαθορισμένο σχέδιο πτήσης. Τον Νοέμβριο
του 2006 η Ερ Φορς είχε ανακοινώσει ότι πρόκειται για «σχέδια διαστημικών
επιχειρήσεων με σκοπό τη μείωση κινδύνων στην εφαρμογή επαναχρησιμοποιούμενης
τεχνολογίας διαστημικών οχημάτων».
Επίσης έχει
διαρρεύσει ότι παράλληλα με το Χ-37Β η Ερ Φορς επεξεργάζεται ένα νέο σύστημα
κινητήρα πυραύλων, που χρησιμοποιεί ως καύσιμο ατμοσφαιρικό οξυγόνο αντί να
μεταφέρει επιπλέον μέσο οξείδωσης και πρόκειται να δοκιμαστεί μέσα στις
επόμενες εβδομάδες στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.
Σε
διαδικτυακό ιστότοπο η Τερέζα Χίτσενς, διευθύντρια του Ινστιτούτου του ΟΗΕ για
Ερευνες Αφοπλισμού στη Γενεύη, δήλωσε πως η αντιμετώπιση τέτοιων διαστημικών
οχημάτων ως οπλικής πλατφόρμας, τα κατατάσσει στο γενικότερο πλαίσιο της
λεγόμενης «πλατφόρμας για πλήγματα σ' ολόκληρη την υδρόγειο» (Global Strike
Platform) σε τροχιά γύρω από τη Γη. Και γι' αυτό υφίστανται πολλοί λόγοι
ανησυχίας. Βεβαίως, η κάλυψη πίσω από την ετικέτα «τεχνικές δοκιμές» δεν είναι
κάτι καινούργιο. Οταν το 1959 εκτοξεύθηκαν οι πρώτοι κατασκοπευτικοί δορυφόροι
τύπου Corona, Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν ανακοινώσει ότι επρόκειτο για
«κάψουλες ερευνών» προκειμένου να μελετηθεί πώς συμπεριφέρονται δείγματα ιστών,
μούχλας και άλγης σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
(Από
την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 11/3/2010, Πηγές: ιστοσελίδα «Σπίγκελ»,
ιστότοπος «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», dpa)