Τι μήνυμα θα προκύψει από τη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup
στο Λουξεμβούργο; Έχουν τη βούληση και τη δυνατότητα οι χώρες-μέλη της
Ευρωζώνης να θωρακίσουν με αξιοπιστία και προβλεψιμότητα την απόφαση του
Ecofin της 9.5 για συγκρότηση Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης Ε.Ε-ΔΝΤ με
την ευρωπαϊκή συνεισφορά να ανέρχεται σε 440δισ.;
Το ερώτημα τίθεται ακόμη πιο επιτακτικά μετά το Ουγγρικό Ψυχόδραμα
της Παρασκευής που παρά την ανασκευή των καταστροφολογιών δηλώσεων του
κυβερνητικού εκπροσώπου στη Βουδαπέστη αν μη τι άλλο κατέδειξε τις
εύθραυστες, οριακές ισορροπίες στην Ευρωζώνη που μπορούν ανά πάσα στιγμή
να διαταραχθούν ακόμη και από το θρόισμα των φτερών μιάς πεταλούδας...
Τα μέχρι χθες δεδομένα δεν ενέπνεαν αισιοδοξία ούτε ως προς τη
σύγκλιση των επί μέρους απόψεων για τον Μηχανισμό ούτε ως προς τη
δυνατότητα εξεύρεσης μέσης γραμμής πλεύσης ανάμεσα στα Εννέα Σημεία του
Βερολίνου για τη θωράκιση του Ευρώ και την αντιπρόταση Σαρκοζί για
Οικονομική Διακυβέρνηση.
Τα όσα καταγράφηκαν από ΄την αρχή του χρόνου καθιστούν την Ισπανία
και Πορτογαλία ως το πεδίο στο οποίο οι Αγορές θα καταγράψουν την
αντίδρασή τους σε σχέση με τις αποφάσεις της σημερινής συνεδρίασης.
Ούτως η άλλως, οι δύο χώρες της Ιβηρικής ανόμοιες μεταξύ τους και με
ταυτότητα ελλειμμάτων και χρέους διαφορετική από αυτήν της Ελλάδας
στοχοποιήθηκαν την επομένη της προσφυγής της Αθήνας στον Μηχανισμό
Στήριξης: Τα Spread για την Ισπανία και την Πορτογαλία την Παρασκευή
βρίσκονταν στα 185 και 235 αντίστοιχα με τη δυναμική αύξησής τους των
δύο τελευταίων μηνών να εκπέμπει ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό μήνυμα, ότι
πολύ απλά αν συνεχισθεί η σημερινή αυξητική δυναμική πολύ σύντομα
Μαδρίτη και Λισσαβόνα θα ακολουθήσουν την Αθήνα στην ενεργοποίηση του
Μηχανισμού Στήριξης.
Οι προσδοκίες από τη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup και στη
συνέχεια του Ecofin είναι περιορισμένες: Το Ουγγρικό Σοκ της περασμένης
Παρασκευής δεν είναι αρκετό για να υποχρεώσει τη Γερμανία να τερματίσει
τη αποσταθεροποιητική της ταλάντευση στην Ευρωπαϊκή της Στρατηγική, μια
ταλάντευση ανάμεσα στην περιφρούρηση της Ευρωζώνης ως χώρου απορρόφησης
κατά κύριο λόγο των γερμανικών εξαγωγών και στην υποκαταστάση της από
χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ανατολική Ευρώπη.
Δυστυχώς η μέχρι τώρα πορεία των εξελίξεων δείχνει ότι μάλλον θα
επαναληφθεί το Ελληνικό Ψυχόδραμα να φθάσει δηλαδή η κατάσταση στα άκρα
ώστε να υποχρεωθεί η Γερμανία μέσω της συμμετοχής της με σημαντικό όγκο
κεφαλαίων στο πακέτο διάσωσης να τερματίσει την στρατηγική της
αμφιταλάντευση.
Ας δώσουμε λοιπόν στις εξελίξεις στην Ισπανία το ίδιο αν όχι
περισσότερο βάρος από τις διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών: Όσο πιο κοντά
θα φθάνουμε στην πιθανότητα ενεργοποίησης του Μηχανισμού Στήριξης από
την Μαδρίτη τόσο θα πιέζεται το Βερολίνο για οριστικές και ξεκάθαρες
επιλογές.
Στην Ισπανία ταυόχρονα με τη συνεχή αμφισβήτηση των Αγορών βρίσκεται
σε εξέλιξη και μια πολιτική κρίση με την κυβέρνηση μειοψηφίας του
Θαπατέρο να μην θεωρείται δεδομένο ότι θα περάσει τα επώδυνα μέτρα και
το σχέδιο προϋπολογισμού στην Βουλή, το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι να
προηγείται των Σοσιαλιστών κατά 10% και την Κοινή Γνώμη να είναι ισόποσα
διχασμένη για το αν πρέπει η χώρα να βαδίσει σε πρόωρες εκλογές.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 07/06/2010)