Ενα σημάδι που θα μαρτυρά την ύπαρξη ζωής μακριά από τον δικό μας πλανήτη αναζητούν οι πανίσχυροι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του ερευνητικού κέντρου Ames της NASA. Ολόκληρο το εικοσιτετράωρο υπολογίζουν ξανά και ξανά τη φωτεινότητα χιλιάδων αστέρων, προσπαθώντας να εντοπίσουν το λαμπύρισμα μακρινών Ηλιων. Τα στοιχεία που αναλύονται συλλέγονται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα διαστημικά προγράμματα

Ενα σημάδι που θα μαρτυρά την ύπαρξη ζωής μακριά από τον δικό μας πλανήτη αναζητούν οι πανίσχυροι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του ερευνητικού κέντρου Ames της NASA. Ολόκληρο το εικοσιτετράωρο υπολογίζουν ξανά και ξανά τη φωτεινότητα χιλιάδων αστέρων, προσπαθώντας να εντοπίσουν το λαμπύρισμα μακρινών Ηλιων. Τα στοιχεία που αναλύονται συλλέγονται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα διαστημικά προγράμματα. Αύριο οι αστρονόμοι του προγράμματος θα δώσουν στη δημοσιότητα τη λίστα με τα 400 πιο φωτεινά αστέρια που έχουν εντοπισθεί μέχρι στιγμής και τα οποία ίσως να έχουν, σε μικρή απόσταση, πλανήτες σαν τη Γη.

Ο πατέρας του προγράμματος, ο Ουίλιαμ Μπορούκι, τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι το Κέπλερ είναι πολύ σημαντικότερο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Χαμπλ, επειδή μας δίνει απαραίτητες πληροφορίες για την περίπτωση που θα χρειαστεί να εποικίσουμε το Διάστημα. Το πρόγραμμα αυτό, είναι αλήθεια, γεννήθηκε από τη μεγάλη αγάπη που έτρεφε ο Μπορούκι στο Διάστημα και τα μυστικά του. Ετσι σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο του Ουινσκόνσιν κι εργάστηκε στο πρόγραμμα Απόλλων, όπου ειδικεύθηκε στις ακριβείς μετρήσεις φωτός. Ηδη από το 1984 πρότεινε τη χρήση τέτοιων μετρήσεων για την ανεύρεση πλανητών, που δεν μπορούν να εντοπιστούν αλλιώς. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1993, μαζί με τους συνεργάτες του πρότεινε την κατασκευή ενός διαστημικού τηλεσκοπίου το οποίο θα κάνει τέτοιες ακριβώς μετρήσεις.

Ομως η NΑSΑ δυσκολεύτηκε να πειστεί και η κατασκευή του Κέπλερ έγινε δεκτή μόλις το 2001. Στις 6 Μαρτίου 2009 το Κέπλερ εκτοξεύτηκε από το ακρωτήριο Κανάβεραλ.

Σήμερα μετράει τη φωτεινότητα 156.000 αστέρων κάθε μισή ώρα, αναζητώντας τις επαναλαμβανόμενες αυξομειώσεις της, γεγονός που μαρτυρά ότι από μπροστά του διέρχεται κάποιος πλανήτης, ίσως ο δίδυμος αδελφός της Γης μας.

Επανειλημμένοι έλεγχοι

Οι άνθρωποι του Κέπλερ πιστεύουν ότι θα βρουν αρκετούς πλανήτες που θεωρητικώς θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή. «Η ανεύρεση της νέας Γης είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ανησυχούμε για τα αποτελέσματα της προσπάθειάς μας και δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε καμία ανακοίνωση εάν δεν ελέγξουμε επανειλημμένως ότι γνωρίζουμε για τι μιλάμε», λέει ο Μπορούκι. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ανακοινώσεις των ανακαλύψεων του Κέπλερ θα έχουν περισσότερο στατιστική μορφή. Οι ερευνητές θα λένε ότι «βλέπει 100 πλανήτες για τους οποίους είμαστε 80% βέβαιοι».

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 01/02/2010)