Με ένα ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας εύρημα ολοκληρώθηκα, για εφέτος, η συστηματική ανασκαφή στο Μινωικό ιερό στην κορυφή του όρους Βρύσινα, που υψώνεται νότια της πόλεως του Ρεθύμνου. Το εύρημα αποτελεί την μοναδική έως τώρα απόδειξη της παρουσίας της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στην δυτική Κρήτη, καθώς πρόκειται για μία λίθινη τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, η οποία φέρει εγχάρακτα σημεία της Μινωικής ιερογλυφικής γραφής και στις τέσσερεις επιφάνειές της.

Με ένα ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας εύρημα ολοκληρώθηκα, για εφέτος, η συστηματική ανασκαφή στο Μινωικό ιερό στην κορυφή του όρους Βρύσινα, που υψώνεται νότια της πόλεως του Ρεθύμνου. Το εύρημα αποτελεί την μοναδική έως τώρα απόδειξη της παρουσίας της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στην δυτική Κρήτη, καθώς πρόκειται για μία λίθινη τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, η οποία φέρει εγχάρακτα σημεία της Μινωικής ιερογλυφικής γραφής και στις τέσσερεις επιφάνειές της.

Η ανασκαφή ξεκίνησε το 2004 και διεξάγεται από την ΚΕ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπό την ευθύνη της αρχαιολόγου κ. Ελένης Παπαδοπούλου, και το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με την ευθύνη της καθηγήτριας κ. Ίριδας Τζαχίλη. Σε αυτή συμμετέχουν ειδικοί ερευνητές, καθώς και σημαντικός αριθμός προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών.

Από την προκαταρκτική μελέτη της εφετινής κεραμικής προκύπτει ότι η διάρκεια λειτουργίας του ιερού εκτείνεται σε όλη την παλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π.Χ.) και συνεχίζεται τουλάχιστον έως την αρχή των νεοανακτορικών χρόνων. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές του 2010 και του 2011 (περί τα 800 πήλινα ειδώλια από την συστηματική ανασκαφή και σημαντικός αριθμός αγγείων), διευρύνουν τις γνώσεις για την νεοανακτορική περίοδο του Μινωικού ιερού, αλλά και την αρχική διαμορφώσεως της κορυφής του όρους πριν την μετακίνηση μεγάλου μέρους των τελετουργικών δραστηριοτήτων προς το χαμηλότερο τρίτο πλάτωμα, κατά την τελευταία φάση λειτουργίας του.